به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، هنر خیابانی موضوعی بحث‌برانگیز است که بسیاری آن را هنر و بخش مهمی از فرهنگ می‌دانند و بسیاری مخالف آن هستند و گرافیتی را به‌عنوان نشانه‌ای از خرابکاری و جنایت در شهر به‌شمار می‌آورند. در ادامه بعضی از مزایا و معایب هنر گرافیتی بررسی می‌شود.
هنر نه جنایت
لندن به‌عنوان یکی از بزرگترین مکان‌ها برای هنرهای خیابانی کلکسیونی در جهان در نظر گرفته می‌شود که هنرمندان محلی مناطق مختلف، آن را با آثار هنری چشمگیر تزئین کرده‌اند. این شهر پذیرای یکی از مشهورترین هنرمندان خیابانی ناشناس تا به امروز است که آثار هنری نمادین او به طور مرتب در لندن به نمایش گذاشته می‌شود. اکثر فروشگاه‌های گرافیتی همیشه از رنگ‌آمیزی با اسپری در محیطی امن حمایت می‌کنند که مزاحمتی برای مردم ایجاد نکند و قوانین را زیر پا نگذارد.
بازتاب فرهنگ
گرافیتی در بسیاری از نقاط جهان معنای اجتماعی و سیاسی قوی از جمله بازتاب فرهنگ آن منطقه دارد و برای برخی از هنرمندان، می‌تواند بسیار الهام‌بخش و قابل توجه باشد و افراد بیشتری را برای دیدن نمایش خلاقانه و رنگارنگ به منطقه جذب کند. هنر گرافیتی به‌شدت تحت‌تأثیر فرهنگ هیپ‌هاپ قرار دارد و به طور عمده در مناطق شهری یافت می‌شود. ریشه‌ها و تکامل آن از جنایت به هنر، آن را به بخش مهمی از تاریخ بشر تبدیل کرده است و مردم را تشویق می‌کند تا این آثار هنری را در بخش‌هایی از شهر خود بپذیرند. اگر درون‌مایه گرافیتی‌ها با دقت انتخاب شود، می‌تواند ابزار بسیار خوبی برای شناساندن فرهنگ محلی یک منطقه باشد.
افزایش ارزش ملک
نقاشی‌های دیواری ارزش ملک را افزایش می‌دهد زیرا نمادی از بیان است و می‌تواند بازتاب مناسبی از بخش قابل‌توجهی از تاریخ آن منطقه باشد. بنابراین یکی از بزرگترین استدلال‌ها برای هنر گرافیتی این است که می‌تواند ارزش دارایی‌ها را در یک منطقه افزایش دهد. گرافیتی‌های شمال لندن شامل زیباسازی دیوارهای ساختمان‌ها با رنگ‌های روشن است و مورد ستایش مردم قرار دارد و به حدی زیبا و منظم هستند که ارزش‌گذاری ملک‌های این منطقه به علت وجود آن‌ها بالا رفته است و این روند همچنان ادامه دارد.
جنایت نه هنر
برخی گرافیتی را صرفاً نوعی خرابکاری می‌دانند؛ چراکه ممکن است تنها در عرض یک شب دیوار یک خانه را به اشکالی مزین کند که به‌هیچ‌وجه مورد رضایت واقع نیست. بنابراین گرافیتی نه‌تنها از نظر تعداد زیادی از مردم خرابکاری تلقی می‌شود، بلکه حذف آن می‌تواند دربردارنده هزینه بالایی برای میلیون‌ها نفر از افراد ناراضی از این هنر باشد. عده‌ای نیز بر این باورند که استفاده از الفاظ مبتذل در این هنر نشانه‌ای قوی است که نشان می‌دهد گرافیتی تنها یک جرم و نقض حق مردم برای داشتن یک زندگی مسالمت‌آمیز است و نمی‌تواند در زمره آثار هنری قرار گیرد.
تشویق جرایم بیشتر
به‌نظر می‌رسد وجود گرافیتی باعث ایجاد زباله و دزدی در یک محله می‌شود زیرا وجود آن‌ها با بی‌نظمی بیشتر همراه است. هرچند دلیلی علمی یا تحقیقی برای این ادعا وجود ندارد، به‌دلیل ریشه‌های استفاده از گرافیتی به‌عنوان نماد توسط باندها در دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰، این باور در سطح گسترده پذیرفته شده است. در این دوران، استفاده از گرافیتی نوعی ابزار برای ابراز خشونت‌های کلامی بین گروه‌های مخل نظم شهر در قالب تصاویر بود. طی سال‌های اخیر استفاده از گرافیتی برای این منظور کمرنگ شده است، چراکه مقابله با جرم و جنایت نیز بیشتر شده است و اکنون برای خلق هنرهای خیره‌کننده از آن استفاده می‌شود.
گرافیتی؛ راه یا بی‌راهه؟
خوب یا بد دانستن گرافیتی برای شهرها بحثی است که همواره در جریان است اما به‌نظر می‌رسد به‌رغم معایب موجود برای آن، گرافیتی آینده‌ای روشن داشته باشد زیرا تکامل آن از جنایت به هنر به‌طور فزاینده‌ای در سراسر جهان به‌رسمیت شناخته می‌شود. با این وجود تداوم نادیده‌گرفتن‌های نارضایتی‌ها و نگرانی‌های دیگران درباره این هنر و درگیر خرابکاری شدن هنرمندان این نقش‌نگاری‌ها باعث می‌شود دیدگاه‌ها به سمت‌وسوی منفی‌نگری نسبت به گرافیتی بازگردد. نشان دادن جنبه مثبت گرافیتی، تصویر این هنر را ارتقا می‌دهد و دیدگاه‌های جهانی را در این رابطه تغییر خواهد داد.
مسئولان شهری می‌توانند از هنرمندان گرافیتی به نفع تغییر شهرها استفاده کنند و با اعمال طرح‌های مناسب و درخور برای هر منطقه، زیبایی چشمگیری را با کم‌ترین هزینه و بهترین سلایق به همراه بیاورند. علاوه بر این، بسیاری از سازه‌های شهری، ضلعی دارند که به سمت خیابان است و فاقد هرنوع پنجره یا نمای ساختمانی هستند، اعمال دیوارنگاره‌ها از زشتی این ساختارها می‌کاهد و باعث زیباتر شدن محیط‌های بتنی و بدچهره شهر می‌شود.
نظر شما