به گزارش خبرنگار ایمنا، تیم ملی ایران سه‌شنبه شب _پنجم مهرماه_ در دیداری تدارکاتی به مصاف سنگال رفت که این رقابت با تساوی یک بر یک به پایان رسید. کارلوس کی‌روش در مقابل سنگال تغییرات زیادی را در ترکیب اولیه تیمش پیاده کرد که همین موضوع سبب شد برخلاف دیدار با اروگوئه تیم ملی ایران سبک متکی به دفاع خودش را دوباره پیاده کند و نسبت به رقابت با اروگوئه، کار ترکیبی را کمتر در دستور کار خود قرار بدهد. در ادامه قصد داریم تغییرات تیم کشورمان در مقابل سنگال را بررسی کنیم:
خط دروازه؛ قرعه به نام حسینی افتاد
کارلوس کی‌روش مقابل اروگوئه علیرضا بیرانوند را درون دروازه قرار داد که این سنگربان عملکرد موفقی را از خود به نمایش گذاشت اما او در دقیقه ۶۰ بازی به دلیل مصدومیت مجبور به ترک زمین شد تا امیر عابدزاده به مدت ۳۰ دقیقه فرصت بازی در مقابل تیم پرمهره‌ای مثل اروگوئه را تجربه کند. برخلاف اینکه عابدزاده آمادگی نسبتاً بالایی را از خود به نمایش گذاشت و به نظر می‌رسید با غیبت بیرانوند در مقابل سنگال، این دروازه‌بان جوان در ترکیب اصلی قرار بگیرد اما کی‌روش با اعتماد به سیدحسین حسینی یک رقیب جدی‌تر را برای علی بیرو پیدا کرد.
سیدحسین حسینی در مقابل سنگال عملکرد درخشانی از خود به نمایش گذاشت و در چندین موقعیت تک به تک دروازه ایران را نجات داد، بدون تردید اگر اشتباه مرتضی پورعلی‌گنجی نبود این بازیکن موفق به ثبت‌کلین شیت در شب دشوار تیم‌ملی می‌شد. سرمربی پرتغالی تیم ملی با تغییر در خط دروازه نشان داد مشکلی بابت این خط ایران ندارد و با حضور سیدحسین حسینی و علیرضا بیرانوند در جام جهانی تا حدودی خیال کادر فنی راحت است.
مدافعان میانی؛ کنعانی پای ثابت تیم ملی است
تیم ملی ایران برابر اروگوئه از زوج شجاع خلیل‌زاده و حسین کنعانی‌زادگان در پست مدافع میانی استفاده کرد که این دو بازیکن به خوبی مهاجمان زهردار این تیم را مهار کرده بودند. این دو بازیکن به دلیل هماهنگی بالایی که با یکدیگر داشتند در پوشش فضاهای خالی موفق عمل کردند و شاهد اشتباه فاحشی از سوی مدافعان میانی تیم‌ملی در مقابل اروگوئه نبودیم. کی‌روش به دلیل مصدومیت شجاع خلیل‌زاده تصمیم گرفت در کنار حسین کنعانی‌زادگان از مجید حسینی، دیگر مدافع لژیونر خود استفاده کند. در نیمه نخست بازی با سنگال اگرچه در خط دفاعی شاهد لغزش‌هایی بودیم اما زوج کنعانی و مجید حسینی نیز نمایش مطلوبی به نمایش گذاشت. در نیمه دوم اضافه کردن پورعلی‌گنجی به خط دفاع منجر به نبود هماهنگی در این خط شد که در نهایت با گل به خودی پورعلی‌گنجی به سرانجام رسید. در هرحال با توجه به دو عملکرد متفاوت از مدافعان تیم‌ملی ایران، به نظر می‌رسد زوج مدنظر کی‌روش برای جام جهانی در خط دفاعی کنعانی‌زادگان و خلیل‌زاده باشد.
مدافعان کناری؛ در دیدار نخست تدارکاتی کشورمان برابر اروگوئه کادر فنی تیم ملی با قرار دادن صادق محرمی در سمت راست و ابوالفضل جلالی در سمت چپ تا حدودی فاز هجومی را در ترکیب تیم شکل داد. علاوه بر اینکه این دو بازیکن در کارهای تدافعی مشارکت داشتند به لحاظ پیاده کردن کارهای ترکیبی نیز تأثیرگذار ظاهر شدند. از سوی دیگر در بازی مقابل سنگال سرمربی تیم‌ملی ایران، صادق محرمی را به دلیل درخشش مقابل اروگوئه همچنان به عنوان مدافع راست راهی میدان کرد اما در پست دفاع چپ ترجیح داد احسان حاج‌صفی را به کار بگیرد.
تیم‌ملی کشورمان برابر سنگال حملاتی از جناحین را در دستور کار خود قرار داده بود و به همین دلیل کاپیتان حاج‌صفی نقش موثرتری در پایه‌ریزی حملات داشت اما تمرکز بیشتر مدافعان کناری، روی کارهای دفاعی بود. با این تفاسیر به نظر می‌رسد کی‌روش قصد دارد پلن‌های مختلفی را برای رویارویی با حریفان خود در جام‌جهانی پیاده کند.
هافبک؛ چالش جذاب کی‌روش برای خط هافبک
تیم‌ملی ایران برای دیدار با اروگوئه در خط هافبک از سامان قدوس، سعید عزت‌الهی و احسان حاج‌صفی استفاده کرد که تا حدودی می‌توان گفت ترکیب برنده کی‌روش برای تقابل با این تیم پرمهره خط هافبک خلاق او بود که علاوه بر مهار کردن بازیکنان میانی تیم حریف در مواقعی که ایران صاحب توپ می‌شد به خوبی بازی‌سازی را در دستور کار قرار می‌دادند و در پیاده کردن کارهای تاکتیکی موفق ظاهر شدند.
کی‌روش در دیدار سنگال با توجه به قرار گرفتن احسان حاج صفی در پست مدافع چپ از سعید عزت‌الهی، احمد نورالهی و میلاد سرلک در خط هافبک خود استفاده کرد اما بر خلاف اینکه هر سه هافبک تیم ملی از ذهنیت تهاجمی برخوردار بودند، یک عملکرد کاملاً دفاعی را از خودشان به‌نمایش گذاشتند.
در نیمه دوم بازی با سنگال سرمربی تیم ملی تصمیم گرفت سامان قدوس را راهی میدان کند که حضور این بازیکن به عنوان یار تعویضی جان تازه‌ای به خط هافبک تیم ملی بخشید. اگرچه دست کادر فنی تیم ملی کشورمان برای‌خط هافبک باز است اما باید دید کی‌روش یک ترکیب ثابت را برای این پست در نظر می‌گیرد یا هر بازی یک ترکیب تازه را مدنظر قرار می‌دهد.
خط حمله؛ تغییر دو نیمه‌ای
کارلوس کی‌روش در مقابل اروگوئه با قرار دادن علیرضا جهانبخش و مهدی ترابی به عنوان وینگر و سردار آزمون به عنوان تک مهاجم پلن‌های مختلفی برای باز کردن تیم حریف پیاده کرد و می‌توان گفت برابر اروگوئه بیشتر شاهد چرخش توپ در محوطه جریمه و پاس‌های کوتاه بودیم که نفوذهای مهدی ترابی و جهانبخش را نباید بی‌تأثیر دانست. در نیمه دوم بازی با اروگوئه مهدی طارمی، علی قلی‌زاده و کریم انصاری‌فرد مثلث هجومی ایران را تشکیل دادند که با سرعت بخشیدن به حملات ایران، عملکرد موفقی از خودشان به نمایش گذاشتند.
کادر فنی تیم ملی در مسابقه با سنگال تغییر رویه داد و با قرار دادن مهدی طارمی، علی قلی‌زاده و کریم انصاری‌فرد در ترکیب اصلی، مثلث هجومی خودش در مقابل اروگوئه را همان ابتدا راهی میدان کرد اما به دلیل ضعف تیمی مهاجمان تیم ملی موفق عمل نکردند. در نیمه دوم سردار آزمون بار دیگر به عنوان تک مهاجم در خط حمله قرار گرفت و موفق شد شکست شاگردان کی‌روش را به تساوی یک بر یک تبدیل کند. به نظرمی‌رسد سرمربی تیم ملی اگر چه برای نیمه اول در خط حمله برنامه‌ریزی دارد اما سعی می‌کند در نیمه مربیان با تغییر در خط حمله نتایج غیرقابل پیش‌بینی را رقم بزند.
ایران تغییر رویه داشت اما تغییر سیستم نه!
ترکیب ۴۳۳ سیستم مورد علاقه‌کارلوس کی‌روش است و همه تیم‌های تحت هدایت این سرمربی با همین ترکیب به مصاف رقبا می‌روند و بدون تردید تیم ملی ایران از این قاعده مستثنی نیست. علی‌رغم اینکه این سرمربی مقابل اروگوئه و سنگال با همین سیستم راهی میدان شد اما تیم ایران در نخستین دیدار خود یک عملکرد تهاجمی را از خودش به نمایش گذاشت اما در مقابل سنگال همان سبک تدافعی و سابق خودش را ارائه داد. سرمربی تیم کشورمان نشان داد اگرچه سیستم ثابتی را در نظر دارد اما به دلیل آمادگی بازیکنان تیم ملی و از طرفی توانایی اکثر آن‌ها برای بازی در چند پست می‌تواند شیوه‌های مختلفی را به کار بگیرد.
نظر شما