به گزارش خبرنگار ایمنا، ابراهیم سلیمی امروز _سه‌شنبه، بیست‌ونهم شهریورماه_ در برنامه‌های سه‌شنبه‌های فصل سخن که در شهر کتاب برگزار شد، اظهار کرد: یکی از برجستگی‌های رمان پطرزبورگ این است که شهر به عنوان شخصیت است. در واقع شهر کادر بیانی نیست بلکه خود شهر یک جاندار است به طوری که رمان این کتاب خود شهر است.
وی اضافه کرد: این شهر که ساخته ذهن دیه لی است کنش بسیار زیبایی با شخصیت‌ها دارد و همخوانی مضمون با فضا بسیار خوب است.
این استاد دانشگاه بابیان اینکه نویسنده این کتاب، تفکر انتقادی را به صراحت مطرح نمی‌کند، گفت: این نویسنده، جغرافیا، به ویژه شهر و مختصات محیطی شهر را به خوبی مطرح می‌کند.
سلیمی خاطر نشان می‌کند: این رمان یکی از محیطی ترین رمان‌های قرن بیستم است.
وی با بیان اینکه زبان یگانه ابزار شناخت جامعه است، گفت: جهان را به وسیله کلمات می‌شناسیم. وای به حال مردمی که دامنه کلمات آن‌ها روز به روز کمتر می‌شود. این در حالی است که با زبان و کلمات واقعیت‌ها را درک می‌کنیم.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: یکی از ویژگی‌های مهمی که در این کتاب به آن اشاره می‌شود، آن است که زبان در جهان مدرن روز به روز ضعیف می‌شود.
سلیمی خاطرنشان کرد: بر اساس سمبولیسم روسی، هنر و به ویژه ادبیات برای مخاطب عام نگاشته نشده، به طوری که سمبولیسم‌ها معتقدند هرچه زبان نامفهوم‌تر باشد، بهتر است.
وی با بیان اینکه خوانش روایی این کتاب ممکن نیست، گفت: این کتاب مانند یک سمفونی است که درک آن برای هرکسی آسان نیست. این در حالی است که لذت عبور کردن از این چالش‌ها می‌ارزد. همچنین یکی از نبوغ آمیزترین کارهای دیه لی (نویسنده کتاب پطرزبورگ) آن است که توجه را به دروازه شرق و غرب جلب می‌کند.
این استاد دانشگاه گفت: به خاطر خودسانسوری، دیگر نسل‌های خودمان را نمی‌شناسیم. درواقع فضای مجازی این عمق را ندارد که به عنوان متن با آن برخورد کنیم.
سلیمی اضافه می‌کند: این در صورتی است که در بیشتر جوامع جهانی به ویژه اروپا و آمریکای شمالی زن‌ها نوشتن و از خود گفتن را آغاز کرده‌اند. زیرا ادبیات خوب، ادبیات قصه‌گویی است و برای بقای ادبیات هم شده، باید به سمت قصه‌گویی حرکت کرد.
نظر شما