به گزارش خبرنگار ایمنا، در یادداشتی که منصوره‌سادات مرتضوی، مشاور شهردار اصفهان در امور بانوان در اختیار خبرگزاری ایمنا قرار داده، آمده است:
«اشخاصی که تجربه سفر به زیارت اربعین حسینی رادارند، مصادیقی ضروری اما در عمل دشوار را در سبک زندگی در بازه زمانی پیاده‌روی اربعین مشاهده کرده‌اند. چیزی که نشأت گرفته از عشق است، عشق به امام حسین (ع) و انرژی بزرگی که از این عشق حاصل‌شده و به کلام و کلمه قابل وصف نیست.
باید پرسید مقصود از این‌همه شور و غوغا و جنب‌وجوش چیست؟ خانواده‌های عراقی با چه انگیزه‌ای و ذیل کدام تربیت این‌چنین خدمت می‌کنند؟ چگونه بی‌هیچ توقعی با رضایت و مشتاقانه تمام خانه و زندگی خود را صرف پذیرایی از زائران می‌کنند؟ این میلیون‌ها زائر و خانواده‌هایی که از کشورهای دور و نزدیک برای زیارت می‌آیند و کار و زندگی خود را رها و قدم در راهپیمایی ۸۰ کیلومتری می‌نهند، چه انگیزه‌ای دارند و به دنبال چه هدف و مقصودی هستند؟
شاید نخستین جواب به این پرسش‌ها «زیارت» است؛ دیدار … و این دیدار چه دارد که همه اعضای خانواده در مسیر رسیدن، تمام مصادیق تواضع، همدلی، همراهی، گذشت و حتی دلدادگی را در حدّ اعلای آن در حق یکدیگر رعایت می‌کنند. پیاده‌روی اربعین در شکل کنونی‌اش آئینی نوظهور و پدیده‌ای اجتماعی و فرهنگی است که روایت‌های گوناگون از آن شنیدنی است. اما روایت خانواده در این آئین روایتی است از جنس سبک زندگی اسلامی؛ مدلی که گویی گوشزد می‌کند این تمرین عاشقانه را در طول زندگی‌ات جاری کن.
اگر سوالاتی که درباره حرکت اربعین هست را یک شخص خارجی غیرمسلمان بپرسد که امام حسین علیه‌السلام را نمی‌شناسد، این سوال برایش پیش می‌آید که مگر او کیست که این‌گونه انبوه پیر و جوان، زن و مرد، نوجوان و کودک، تحصیل‌کرده و عامی همه و همه مشتاقانه به‌سوی او می‌آیند …؟ حتی در این سال‌ها حضور خانواده‌ها با فرزندان در این مسیر وجهی است قابل‌تأمل؛ چراکه امام حسین (ع) نزدیک به ۱۴۰۰ سال پیش در کربلا در یک نیمروز با یارانی اندک و با همه اعضای خانواده اعم از زنان و کودکان در برابر سپاهی انبوه جنگید و او و همه مردان همراهش و حتی طفل شش‌ماهه‌اش شهید و همه زنان و کودکان خانواده او به اسارت درآمدند.
سوال مهم‌تر این است انگیزه امام چه بود که با خانواده در چنین پیکاری حاضر شد؟ در یک‌کلام خلاصه مقصود امام در عبارت معروف زیارت اربعین آمده آنجا که می‌گوید: «وَمَنَحَ النُّصْحَ وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَةِ وَحَیْرَةِ الضَّلالَةِ…»
خداوندا! او خون قلبش را درراه تو داد تا بندگان تو را از نادانی و سرگردانی ناشی از گمراهی برهاند …
حال در مسیر اربعین حضوری را شاهدیم که حیرت را برمی‌انگیزاند و سوال این است که این انواع خانواده‌ها با فرهنگ و رسوم مختلف چگونه در این مسیر به‌رغم همه اختلاف‌ها کنار هم جمع می‌شوند و مظاهر اخلاقی و انسانی را در عالی‌ترین درجه بروز دهند؟ چگونه مادر و فرزندان خانواده عراقی نان و پنیر می‌خورند و در یک اتاق کوچک خانه استراحت می‌کنند اما بهترین غذا و بهترین فضای خانه خود را در اختیار خانواده دیگری قرار می‌دهند؟
در این عظیم‌ترین راهپیمایی بشری در روی کره زمین انواع علت‌ها در کار است اما علت غایی یکی است و آن چیزی نیست جز عشق به اقامه حق و حقیقت و رسیدن به آزادی و آگاهی. همان‌که امام عشق (ع) برای زنده نگه‌داشتن آن با خانواده در این مسیر خون خود را فدا کرد.
قدم نهادن در این راه و همراه شدن با این مدرسه بزرگِ در حال حرکت، تأثیرات بزرگ تربیتی و معنوی دارد که اگر در بعد از این همراهی در میان اعضای خانواده و اعضای یک جامعه پابرجا بماند و الگو شود، دیگر همه در هر خانواده‌ای در مسیر عشق خواهند بود.
خلاصه آنکه پیاده‌روی اربعین بازار گرم دادوستد عاشقی است. میهمان و میزبان هر دو عاشق‌اند و از جلوه‌های زیبای این حرکت حضور با خانواده است. همسرانی که در طول مسیر راز محبت را می‌چشند و برخی گاه‌گاه کالسکه طفل خود را در دست به‌پیش می‌رانند و بی‌هیچ توقعی دوش‌به‌دوش هم به یاد امام حسین علیه‌السلام و خانواده‌اش این راه طولانی را طی می‌کنند تا بتوانند راه طولانی زندگی مشترک را هم دوشادوش هم طی کنند.
در این مسیر ویژگی‌های خوب اخلاقی پررنگ‌تر از هر زمان و مکان است و از جمله وجوه قابل توجه اینکه زنان از دختران کودک و نوجوان و جوان تا خانم میان‌سال همه در این فضا محترم و باعزتند و اینجا مجال بیان بیشتر درباره حضور زنان نیست. فقط باید گفت این‌چنین است که در انتهای تاریخی این مسیر با خود می‌گوئیم: «اللّٰهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیْکَ فِی دَوْلَةٍ کَرِیمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَأَهْلَهُ وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَأَهْلَهُ وَتَجْعَلُنا فِیها مِنَ الدُّعاةِ إِلَیٰ طاعَتِکَ وَالْقادَةِ إِلیٰ سَبِیلِکَ وَتَرْزُقُنا بِها کَرامَةَ الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ»
نظر شما