به گزارش ایمنا، علیاصغر فهیمیفر شامگاه گذشته _چهارشنبه بیستوسوم شهریورماه_ در گفتوگویی رادیویی در رابطه با چگونگی تجاریسازی دستاوردهای پژوهشی اظهار کرد: بحث اینکه چگونه دستاوردهای پژوهشی را میتوان تجاریسازی کرد، بسیار گسترده است و باید با رویکردی انتقادی به این مسئله نگاه کرد؛ درواقع سوال کنونی این است که چرا دستاوردهای پژوهشی تجاریسازی نمیشود؟
وی افزود: متأسفانه وضعیت کنونی دانشگاهها بهطوری طراحی شده که این مأموریت در سیستم آن جایگاهی ندارد و عملاً یکی از مشکلات دانشگاههای ایران مشابه بودن مأموریت تمام مراکز علمی است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تربیتمدرس ادامه داد: طی چند سال گذشته و قبل از اینکه دانشگاهها توسط ایران رتبهبندی شوند، عملاً تمام مراکز علمی یک مأموریت واحد برای جذب و پذیرش داوطلبان به دانشگاه داشتند.
وی تاکید کرد: در آن زمان دانشگاهها بیشتر آموزشمحور بودهاند؛ البته پژوهش وجود داشته، اما بیشتر آنها بیجهت و بدون هدف بوده است.
فهیمیفر در رابطه با چالشهای پیشرو برای تجاریسازی پژوهش گفت: امروزه یکی از مشکلاتی که وجود دارد، عادت کردن دانشگاهها به آموزشمحور بودن است و عملاً این فرآیند در سیستم آنها نهادینه شده است.
وی تصریح کرد: درحالحاضر افرادی در دانشگاههای کشور حضور دارند که بیش از صد مقاله پژوهشی دارند و مقالات آنها در نشریات مهم دنیا منتشر شده، اما متأسفانه نظریه یا راهحلی برای یک مشکل اجتماعی ندارند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس در همین رابطه ادامه داد: این روند در دانشگاه شکلگرفته است و پیش از این نیز مهمترین استراتژی وزارت علوم پاسخ به داوطلبانی بود که قصد تحصیل در دانشگاه داشتهاند.
وی افزود: در سیستم کنونی نظام ارزشگذاری ارتقای استاد، اشتباه تعریف شده و این مسئله توسط اساتید بزرگ دانشگاههای کشور نیز مورد انتقاد قرار گرفته است.
فهیمیفر در رابطه با شرایط حاکم بر جامعه گفت: متأسفانه علاوه بر سیستمی که بر دانشگاه حاکم شده، جامعه نیز پژوهش را نمیپذیرد.
وی تصریح کرد: در حال حاضر شرایط بهشکلی است که اگر دانشگاه پژوهشهای خود را نیز کاربردمحور انجام دهد، جامعه آن را قبول نمیکند، زیرا نظامی در جامعه نهادینهشده که لزوماً نفعی در پیوند خوردن با دانشگاه نمیبیند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس تاکید کرد: حجم تولیدات تئوری دانشگاههای این کشور بسیار بالا است و میتواند جامعهای تمدنزا را پشتیبانی کند، اما متأسفانه این اتفاق در ایران مشاهده نشده است و بخشی از این مسئله مربوط به جامعه است.
وی افزود: درحالحاضر ایران دانش بسیار خوبی در حوزه فنیمهندسی و مکانیک دارد، اما با وجود این شرایط صنعت خودروسازی عملکرد مطلوبی ندارد و عملاً منفعت طلبی فردی یا تیمی باعث شده پیوند با دانشگاه مضر تلقی شود.
فهیمیفر در همین رابطه ادامه داد: اکنون بین سیستم علمی و پژوهشی که در دانشگاهها حاکم است و سیستم اجرایی که علم را به کالا تبدیل میکند، فاصله زیادی وجود دارد و باید این فواصل کاهش یابد.
وی اشاره کرد: متأسفانه در کشور دانشجویان و استادانی وجود دارند که نتیجه تحقیقاتشان در کشورهای دیگر مورد استفاده قرار میگیرد، زیرا برای تبدیل نظریه به محصول باید بستری فراهم شود که این بستر متأسفانه وجود ندارد.
نظر شما