به گزارش خبرنگار ایمنا، «ندا شهسواری» تنیسور کشورمان سابقه حضور در دو دوره از رقابتهای المپیک را در کارنامه خود دارد و نفر اول تنیس روی میز زنان ایران است. شهسواری در آخرین افتخارآفرینی خود طی پنجمین دوره مسابقات بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی، توانست به مدال نقره برسد و اکنون در حال تمرین برای حضور در مسابقات جهانی تنیس روی میز است.
خبرنگار ایمنا گفتوگویی با «ندا شهسواری» انجام داده است که در ادامه ماحصل آن را میخوانید:
سطح مسابقات جهانی را چگونه پیشبینی میکنید؛ آیا برای حضور آماده هستید؟
همیشه سطح مسابقات جهانی بالا بوده است و ورزشکاران مطرح از تمام کشورها حضور دارند؛ بنابراین هیچ چیزی قابل پیشبینی نیست. تمام تلاش خود را میکنم تا روی سکو بروم؛ البته همه میدانند که کشور چین اول است. اردوها به طور منظم برگزار میشود و از کیفیت خوبی نیز برخوردار است. به دلیل پیش رو بودن مسابقات جهانی در مهرماه درحالحاضر در حال تمرین هستم و از بیستم شهریورماه اردوی تیم ملی شروع میشود.
سطح رقابتهای تنیس رویمیز همبستگی کشورهای اسلامی چگونه بود؟
در دور قبل، کشورهای ازبکستان، کامرون، قزاقستان و اندونزی شرکت نداشتند اما در رقابتهای امسال حضور داشتند که باعث شده بود شرایط و سطح رقابتها تغییر کند. در دور پیش، حریفان اصلی ما از ترکیه و آذربایجان بودند؛ حضور کشورهای بیشتر، کار را دشوارتر کرده بود، بهخصوص در بخش انفرادی، زیرا کشورهای قزاقستان، اندوزی و کامرون فقط در بخش انفرادی نماینده داشتند. به نظر من سطح مسابقات به دلیل بیشتر بودن ورزشکاران، بالاتر و حس رقابت بین ورزشکاران بیشتر شده بود و ما بهترین نتیجه ممکن را ما کسب کردیم.
حمایتها و اردوهای قبل از مسابقات تنیس رویمیز همبستگی کشورهای اسلامی چگونه بود؟
اردوهای ما قبل از رقابتهای تنیس رویمیز همبستگی کشورهای اسلامی به طور منظم و هدفمند برگزار میشد. همه بازیکنان در یک شرایط مطلوب و خوب قرار داشتند و توانستیم تواناییهایمان را به نمایش بگذاریم و خیلی خوب ظاهر شویم.
از کاپیتانی تیم ملی تنیس روی میز صحبت کنید. فکر میکنید وظیفه سنگینتری روی دوش شماست
کاپیتانی تیم ملی تنیس روی میز حس بسیار خوبی دارد، اما بیشتر از آن حس مسؤلیت در برابر بازیکنان دیگر و تیم است. برای مثال در فینال به شکلی ارنج داده بودیم که من مجدد با رده ۷۰ جهانی که بالاترین رنک بین ورزشکاران حاضر را داشت، مسابقه دادم. در هر دو بخش انفرادی و تیمی با وی روبهرو شدم و توانستم هر دو مرتبه پیروز شوم؛ قبل از مسابقه تیمی همه فکر میکردند که تنها در بخش انفرادی توانستم وی را ببرم و در بخش تیمی نمیتوانم. برد من خیلی در نتیجه تیمی تأثیر داشت زیرا او بازیکنی بود که به راحتی میتوانست دو بازی را بگیرد.
وضعیت تیم ملی تنیس روی میز ایران را چطور میبینید؟
در حالت کلی تیم ملی در وضعیت مطلوبی قرار دارد و با سرعت کمی رو به پیشرفت است، اما اگر بخواهیم پیشرفت چشمگیری در تیم ببینیم، باید اردوهای بیشتری با کشورهایی که سطح پینگپنگ بالاتری دارند داشته باشیم؛ زیرا تمرین و رقابت با بازیکنان و تیمهای سطح بالا در کنار افزایش مهارت در تیم و بازیکنان انگیزه ایجاد میکنند. فدراسیون میتواند حریفهای تمرینی از کشورهای مختلف به ایران دعوت کند و ما در بازیهای تدارکاتی بیشتر شرکت کنیم یا همانطورکه به لیگ ترکیه میرویم، این حضور را به کشورهای اروپایی گسترش دهیم.
چه برنامهای برای رقابتهای هانگژو دارید؟
هنوز نمیدانم و اطلاعی ندارم که تیم ملی تنیس روی میز زنان به این مسابقات اعزام میشود یا خیر. اعزام به این مسابقات در هالهای از ابهام قرار دارد. امیدواریم با نتیجه خوبی که در رقابتهای تنیس رویمیز همبستگی کشورهای اسلامی کسب شد، از سمت وزارت ورزش به این مسابقات اعزام شویم تا بتوانیم در بین هشت تیم برتر باشیم یا به جمع چهار تیم اول راه پیدا کنیم.
شرایط را برای حضور در المپیک چطور میبینید؟
شرایط را برای حضور قوی میبینم. المپیک توکیو را تنها با یک امتیاز از دست دادم که بخشی از این اختلاف، به شانس برمیگردد. همانطورکه سالهای ۲۰۱۲و ۲۰۱۶ سهمیه المپیک را کسب کردم، شانس حضور در رقابتهای المپیک پیش رو را بالا میبینم. المپیک دور از دسترس نیست و با برنامهریزی خوب میتوان مجدد در آن حضور داشت.
و اما حرف پایانی
درست است در شرایط سخت اقتصادی قرار داریم و فشار زیادی به همه وارد میشود، ولی من و بقیه ورزشکاران تنیس انتظار داریم که وزارت ورزش و فدراسیون بیشتر از ما حمایت کنند تا به جایی برسیم که در دنیا جزو تیمهای مطرح باشیم و در بین ۱۰ تیم قرار بگیریم؛ زیرا توانایی، استعداد و پشتکار تمام بچهها عالی است و اگر یک مقدار اردوهای تدارکاتی بیشتر شود خیلی میتوانیم پیشرفت کنیم.
پسران نوجوانان توانستند سوم آسیا شوند، این اتفاق خیلی بزرگی برای پینگپنگ کشور است زیرا تیمهای برتر پینگپنگ در آسیا هستند. این موضوع خیلی مهم است اما متأسفانه خیلی رسانهای نشد و به خوبی به آن نپرداختند، اما یک موفقیت بزرگ برای جامعه تنیس روی میز و فدراسیون است. به نظر من این اتفاق نوید این را میدهد که ما یک جهش خیلی بزرگ را در آینده شاهد خواهیم بود.
نظر شما