به گزارش خبرنگار ایمنا، انسانها همواره بهدنبال پیشبینی آینده هستند و در این بین تعدادی از مردم بهخصوص دانشمندان دست به پیشبینی آینده زده و حتی افکار خود را براساس علم گسترش دادهاند. دانشمندان همواره بهدنبال این هستند که علم و تکنولوژی چگونه زندگی انسان را در آینده تغییر میدهد و در این رابطه نظریههای مختلفی مطرح کردهاند.
زمین عاری از مشکلات زیستمحیطی است و رباتها بهواسطه هوشمصنوعی زندگی را برای انسانها آسوده کردهاند؛ همچنین مردم بهدنبال خانههایی در سیارات دیگر منظومهشمسی هستند و علوم پایه جایگاه خود را در جهان پیدا کرده است؛ این تصویر آیندهای است که انعکاس آن در جهان کنونی مشاهده میشود.
بنابر اعتقاد دانشمندان در آینده دیگر انسانها در کیهان بهعنوان تماشاگر زندگی نخواهند کرد، بلکه تبدیل به طراح، ارباب و در نهایت محافظ طبیعت خواهند شد؛ بنابراین باید تلاش کنیم تا از شمشیر علم و تکنولوژی در راهی درست بهره ببریم و مشکلاتی را که گذشتگان بهجا گذاشتند رفع کنیم.
آینده محیطزیست؛ نیازمند حمایت نسل جوان
علیخان نصراصفهانی، دانشیار گروه زمینشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان در رابطه با آینده زیستمحیطی زمین به خبرنگار ایمنا میگوید: پیرامون محیطزیست آینده باید از امروز نگران باشیم، زیرا بسیاری از مشکلات کنونی ناشی از بیتوجهی گذشتگان است.
وی میافزاید: با توجه به دانش بسیاری که امروزه وجود دارد اگر از اکنون نسبت به تغییر روند گسترش مشکلات زیستمحیطی اقدامی نکنیم، دچار مشکلاتی خواهیم شد که گذشتگان در حوزه آلودگی خاک، آب و هوا ایجاد کردهاند.
دانشیار گروه زمینشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان اشاره میکند: یکی از مسائل قابل توجه مصرف انرژی است که بهاندازه اهمیتی که برای رفاه بشر دارد، برای محیطزیست نیز مشکلساز است.
وی تاکید میکند: تبعات زیستمحیطی مصرف انرژی در مقیاسهای مختلفی از جمله سوختن چوب در جنگل، بارش اسیدی، آلودگی ناشی از تأسیسات انرژی هستهای و انباشت کربن دیاکسید، قابل مشاهده است.
نصراصفهانی خاطرنشان میکند: امروزه با توجه به اینکه بسیاری از مشکلات زیستمحیطی برای مردم ملموستر شده است، نسل جدید اهمیت این مسائل را درک کردهاند و متوجه شدهاند که باید امروز مشکلات زیستمحیطی را مدیریت کرد.
وی در همین رابطه ادامه میدهد: امروزه ارگانها و مراکز مردمی بسیاری برای جلوگیری از روند رشد مشکلات زیستمحیطی شکل گرفته است و این مسئله بسیار حائز اهمیت است، زیرا اکنون مردم متوجه شدهاند که بسیاری از مسائل زیستمحیطی تنها به مرزهای ملی محدود نمیشود.
دانشیار گروه زمینشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان تصریح میکند: بسیاری از مشکلات زیستمحیطی در جهان گسترش مییابد و شکلگیری «تفاهمنامه کیوتو» درواقع جرقهای برای توجه بیشتر به این مسئله بود.
وی میافزاید: در تفاهمنامه کیوتو مردم به این نتیجه رسیدهاند که باید به مسائل زیستمحیطی با دیدی جهانی نگاه کرد و طی این تفاهمنامه تصمیمگرفتند که با گسترش کربن دیاکسید در جو مبارزه کنند زیرا متوجه شدند که کنترل نکردن مسائل زیستمحیطی آسیبهای جدی به آینده وارد میکند.
نصراصفهانی با اشاره به تأثیر نسل جوان بر شرایط زیستمحیطی آینده میگوید: نسل آینده به اهمیت حفظ محیطزیست توجه خواهد کرد؛ بنابراین اکنون نیز باید این فرهنگ را توسعه دهیم و امیدوار باشیم که شرایط زیستمحیطی در آینده بهتر خواهد شد.
وی اشاره میکند: اگر برخی از رخدادهای ناگهانی زیستمحیطی را کنار بگذاریم و بتوانیم بسیاری از مشکلات زیستمحیطی کنونی از جمله گرمایش زمین، نابودی زیستبومها و ذوب یخچالها را کنترل کنیم قطعاً نسل جدید و مرحله چهارم انقلاب صنعتی که تحت عنوان انقلاب فناوری و هوشمصنوعی شناخته میشود، تأثیرات مثبتی بر محیطزیست خواهد گذاشت.
دانشیار گروه زمینشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان ادامه میدهد: با قطع استفاده از برخی منابع نامطلوب و تغییر رفتار نامناسب انسانها میتوان نسبت به آیندهای بهتر امیدوار بود.
وی تاکید میکند: متأسفانه گذشتگان به فکر آینده نبودهاند و مطمئناً اگر اکنون نیز آینده را در نظر نگیریم با وضعیت نامطلوبی روبهرو خواهیم شد؛ بنابراین باید فرهنگ توجه به محیطزیست را در تمام جامعه توسعه دهیم و تمام صنایع و مشاغل را به سمت انقلاب سبز سوق دهیم.
رباتیک؛ متحولکننده زندگی بشر
حامد شهبازی، دکترای هوشمصنوعی و رباتیک در رابطه با علم رباتیک و هوشمصنوعی به خبرنگار ایمنا میگوید: تأثیرات هوشمصنوعی و رباتیک در آینده بسیار گسترده است و پیرامون این مسئله نیز مباحث بسیاری مطرح شده است.
وی میافزاید: پیرامون این مسئله کتابهای بسیاری نیز نگاشته شده است که از جمله آنها میتوان به آثار «میچیو کاکو» اشاره کرد. به طور کلی مباحث مرتبط با آینده تکنولوژی بسیار گسترده است، اما مسئله قابل فهم نقش گسترده هوشمصنوعی در تمام ابعاد زندگی انسانها است.
این دکترای هوشمصنوعی و رباتیک ادامه میدهد: هوشمصنوعی و رباتیک زندگی انسانها را متحول میکند، زیرا رباتها از قابلیتها و ویژگیهایی برخوردار است که انسانها ندارند و هوشمصنوعی نیز توانایی به انسان میدهد که بتواند کل کیهان را سیر کرده و در سیارات دیگر زندگی کند.
وی اشاره میکند: رباتیک تمام مشاغل آینده را تحتتأثیر قرار میدهد و هر فعالیتی که جنبه تکرارشونده داشتهباشد توسط رباتها تصاحب میشود؛ بنابراین تنها مشاغلی در دنیا باقی خواهد ماند که وابستگی بسیاری به خلاقیتهای انسانی دارد که البته رباتها در حوزه خلاقیتهای متداول نیز ورود خواهند کرد.
شهبازی تاکید میکند: در آینده تمام مشاغل خدماتی و ترابری از جمله کارگری، حملونقل هوایی، زمینی و حتی دریایی توسط ماشینهای هوشمند اداره میشود و انسانها از چنین مشاغلی محروم خواهند شد.
وی با تاکید بر گستردگی تأثیراتی هوشمصنوعی و رباتیک در آینده بشر میگوید: کاربردهای فناوری هوشمصنوعی و علم رباتیک در آینده بهشدت گسترش خواهد یافت که نمونهای از آن در کتاب فیزیک آینده قابل تصور است.
سفر به مریخ؛ آینده صنعت فضا
علیرضا بیات، کارشناس فضایی مجموعه آسمانسرای سُها در رابطه با آینده صنعت هوافضا به خبرنگار ایمنا میگوید: روند رشد تکنولوژی بهقدری سریع است که قطعاً طی ۱۰ سال آینده سفر به مریخ را در پیش خواهیم داشت.
وی اشاره میکند: برای سفر به مریخ مسائل بسیاری حائز اهمیت است که مهمترین آن تأمین اکسیژن برای تنفس انسانها و بازگشت به زمین است زیرا برای خروج از جو مریخ، فضاپیماها نیازمند اکسیژن خواهد بود.
این کارشناس فضایی مجموعه آسمانسرای سُها ادامه میدهد: در همین راستا یکی از تکنولوژیهای جدید ناسا دستگاهی تحت عنوان «ماکسی» است که در مریخنورد استقامت قرار گرفته و قادر است مانند یک درخت کوچک اکسیژن ایجاد کند.
وی تصریح میکند: حدود ۹۵ درصد جو مریخ از دیاکسیدکربن تشکیل شده است و ماکسی نیز میتواند از همین طریق اکسیژن تولید کند. با تکنولوژیهایی که در آینده شکل میگیرد نیز خواهیم توانست اکسیژن را در مریخ به مایع تبدیل کرده و برای سوخت موشک استفاده کنیم.
بیات میافزاید: یکی از دلایلی که سفر به مریخ تحت عنوان سفری بدون بازگشت محسوب میشود، نبود اکسیژن است زیرا برای خروج از گرانش یک کره نیاز به سرعت اولیه بسیاری داریم که برای دستیابی به این سرعت وجود سوخت و اکسیژن لزوم دارد.
وی تاکید میکند: قاعدتاً سفر به مریخ و تکنولوژیهای مورد نیاز آن جزو فناوریهای آینده صنعت هوافضا محسوب میشود. از جمله تکنولوژیهای دیگری که انتظار میرود در آینده شاهد رشد آنها باشیم، ایستگاههای فضایی تجاری است.
این کارشناس فضایی مجموعه آسمانسرای سُها تصریح میکند: ایستگاه فضایی بینالمللی تا سال ۲۰۳۰ از مدار خارج میشود و ایستگاههای فضایی تجاری که توسط شرکتهای خصوصی مدیریت میشود جایگزین آن خواهد شد، علاوه بر آن بسیاری از کشورها از جمله روسیه بهدنبال استقرار ایستگاه فضایی انحصاری خود هستند.
آینده درخشان شیمی
حمیدرضا یوسفی، دکترای شیمی آلی در رابطه با آینده علم شیمی به خبرنگار ایمنا میگوید: شیمی علمی است برای تبدیل مواد بیارزش به اجسام باارزش، به همین دلیل تحت عنوان «کیمیاگری» نیز شناخته میشود.
وی میافزاید: آینده علم شیمی بهخصوص در ایران بسیار امیدوارکننده است، زیرا درحالحاضر دانشمندان بسیار خوبی در این زمینه فعال هستند و جوانهای پرانرژی نیز در حال تحصیل این رشته هستند.
این دکترای شیمی آلی اشاره میکند: رشته شیمی از سال ۱۳۵۰ شمسی در ایران شکل گرفت و به مرور زمان رشتهها و گرایشهای مختلف آن ایجاد شد و عملاً در دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی جایگاه خود را در کشور پیدا کرد، اما بهطور کلی رشد چشمگیر این رشته در دهه ۹۰ قابل مشاهده است.
وی در رابطه وضعیت علم شیمی در آینده میگوید: یکی از مباحث مورد توجه، کاربردیسازی مقالهها بهخصوص در رشته شیمی است؛ ایران در حوزه مقالهنویسی بسیار موفق عمل کرده، اما ویژگی اصلی این علم صنعتی شدن آن است.
یوسفی در همین رابطه ادامه میدهد: در این زمینه مباحثی مانند آمونیاک سبز، بیومس، فیتوشیمی، عصارهگیری و بیوتکنولوژی بسیار میتواند در تغییر رویه رشته شیمی و خارج کردن آن از رکود کمک کند.
وی اشاره کرد: تاکنون نیازی به اشتغالآفرینی در علم شیمی مشاهده نشده است، اما با توجه به اینکه امروزه علاقهمندان به این رشته افزایش یافتهاند، این الزام ایجاد شده که دانشجویان بهسمت بهرهبرداری از ایدههای نو سوق یابند.
این دکترای شیمی آلی تاکید کرد: پیروزی رشته شیمی هنگامی رخ میدهد که در صنعت بروز پیدا کند و عملاً حلقه مفقود این رشته در اقتصاد، صنعت و بازار کار است.
نظر شما