به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مرکز تحقیقاتی آلبرت اینشتین سائوپائولو در واقع یک جنگل داخلی به شمار می‌رود که میزبان سالن‌های مختلف برای انجام تحقیقات و آموزش توسط دانشجویان است. معماران هدف خود از احداث این سازه کاملاً سبز را برانگیختن سایر طراحان به ایجاد مکان‌های مشابه برای بیماران اعلام کرده و مدعی شده‌اند چنانچه مراکز درمانی را پوشش‌های گیاهی فرا بگیرد، آن‌گاه درمان بیماران با سرعت بیشتری انجام خواهد شد، ضمن این‌که افراد بستری شده نیز طی دوران درمان خود، رفاه بیشتری را تجربه خواهند کرد.
مرکز آموزشی و تحقیقاتی جدید سائوپائولو کلاس‌های درسی، آزمایشگاه‌های متعدد، یک آمفی‌تئاتر، اتاق‌های آزمون، کلینیک‌های درمانی و امکانات آموزشی بسیاری را در خود جای داده است که در مرکز همه آن‌ها یک گلخانه بسیار بزرگ قرار گرفته است. علاوه بر این، یک بام کاملاً شیشه‌ای به مساحت سه هزار و ۸۰۰ متر مربع سراسر ساختمان را در خود محصور کرده است و نور طبیعی را به فضای داخلی هدایت می‌کند که این ویژگی، نیاز به مصرف انرژی شهری را برای روشن ماندن داخل، دست‌کم در طول روز به صفر می‌رساند و همین امر، نقش مهمی در کاهش انتشار کربن ایفا می‌کند.
علاوه بر این، در بام سازه سیستمی لایه‌ای تعبیه شده است که نور خورشید را فیلتر می‌کند و جالب‌تر این‌که صداهای اطراف را به خود جذب می‌کند. بنابراین، دانشجویان در محیطی کاملاً آرام به مطالعه و یادگیری می‌پردازند، ضمن این‌که بیماران نیز در فضایی عاری از سر و صدا تحت درمان قرار می‌گیرند. لایه بیرونی بام مرکز تحقیقاتی و آموزشی آلبرت اینشتین را تعداد هزار و ۸۵۴ پنل شیشه‌ای پوشیده شده با محافظ نقره‌ای مقاوم در مقابل اشعه‌های خورشید فرا گرفته است که این ویژگی به کاهش جذب گرمای اضافی خورشید کمک زیادی می‌کند. بخش زیرین سقف نیز که در داخل سازه قرار می‌گیرد از لایه‌ای کاملاً شفاف پوشیده شده است که علاوه بر تنظیم تابش نور مستقیم خورشید، اصوات را به خود جذب می‌کند.
مرکز آموزشی و تحقیقاتی آلبرت اینشتین به عنوان یکی از پایدارترین سازه‌های سراسر برزیل شناخته شده، چرا که تمام اصول سبز در احداث آن به دقت مورد توجه قرار گرفته است.
نظر شما