به گزارش خبرگزاری ایمنا، نام و نشان قرضالحسنه، پیش از این و در سالهای میانی دهه ۷۰ و ۸۰ بیشتر در گوشه و کنار دیده میشد، اما کمی گذشت و بانکها و مؤسسات مالی یکییکی از راه رسیدند و قرضالحسنهها کمرنگ شدند؛ قرض الحسنههایی که کمککننده به گروههای ضعیف جامعه بودند و با کارکرد منطقهای و محلهای هنوز هم فعالیتهای مؤثری دارند.
پدری دست تنگ بود و دختری چشم به راه که جهیزیه برای عروسی؛ قرضالحسنه محله یا مسجد محل اولین جایی بود که مراجعه میکرد تا قرضی حسنه بگیرد و جهیزیه دختر را فراهم کند.
در قرآن کریم و برخی کتب عالمان و بزرگان دین از جمله «مفاتیح الحیات» علامه عبدالله جوادی آملی یا پورتال شیخ حسین انصاریان به اهمیت، ارزش و تأثیرگذاری این سنت حسنه مالی اشاراتی شده است.
در باب ارزش و ثواب قرضالحسنه که حتی از صدقه دادن بالاتر است علمای دین سخنان و بیاناتی گرانسنگ و گرانقلم دارند؛ علامه اندیشمند شیخ عبدالله جوادی آملی در همین رابطه ابتدا فرموده است که «صدقه گوهر ذات را پاک میکند. آدمی که از قذارت دنیا پاک شود، بازیگر نیست، بنابراین نه کسی میتواند او را بازی بدهد نه خودش به دنبال بازیگری است.»
وی در مورد اهمیت قرضالحسنه عنوان کرده است: «صدقه یکی ده تا ثواب دارد اما قرضالحسنه یکی هیجده تا، برای اینکه این فضا فضای تطهیر از ربا و امثال ذلک است. این خیلی اثر دارد.» تطهیر و طهارت را هم از بهترین برکات الهی برشمردهاند که در هر دو وجه صدقه و قرضالحسنه مصداق معنوی دارد.
توسعه و ترویج سنت نیکوی قرضالحسنه نیازمند فرهنگی است که ساختن و پرداختن به آن همچنان در جامعه یک ضرورت است، چه اینکه با متورمتر شدن اقتصادی که ناتراز ، ناهمگون و ناموزون است، این فرهنگ قرضالحسنه و یاری به دیگری است که باید ترویج شود و به قول علامه فقه و کلام، این کار علاوه بر اینکه تطهیر از ربا و امثال آن را حادث است، برکات فردی و اجتماعی متعددی هم دارد.
قرضا حسنای قرآن یا صدقه، خمس و زکات یا هر امر نکوی دیگری، میدان مسابقه است، میدانی که هیچ تزاحمی ندارد و همه خوبان میتوانند برنده این رقابت قدسی باشند و در خشکاندن ریشه فقر سهیم شوند.
رقابتی که میدانش وسیع است و بسیاری از مردان و زنانش گمنام و بینام و نشان، مشغول مومنانهترین کمکهای متنوع به نوع بشرند و به این سخن گرانسنگ سردار دلها، حاج قاسم سلیمانی که «آنکس که باید ببیند، میبیند» جامه عملی ستودنی و خداپسندانه، پوشاندهاند.
یادداشت از: محمود افشاری خبرنگار ایمنا
نظر شما