به گزارش خبرنگار ایمنا، مریم علیخانی‌راد امروز _سه شنبه هشتم شهریورماه_ در نشست «معمار هفته» که در ایوان خانه صفوی برگزار شد، اظهار کرد: مسکن به عنوان نیاز اولیه بشر بوده است که از یک مقطع زمانی به بعد، تقاضا برای این نیاز افزایش پیدا کرد. این افزایش تقاضا باشد که امروزه با پدیده‌ای به عنوان مسکن‌های اجتماعی روبه‌رو باشیم.
وی افزود: مسکن اجتماعی در واقع ساختمان‌های بلند مرتبه‌ای است که در خود جمعیت بالای افراد را برای سکونت جای می‌دهد که می‌توان ساختمان‌های «مسکن مهر» را به عنوان یک مسکن اجتماعی مثال زد.
این معمار تصریح کرد: خلاف مسکن‌های اجتماعی در سرتاسر دنیا، در ایران در ساخت مسکن اجتماعی به فضای کالبدی توجه شده، اما هیچ گونه پیوست‌های فرهنگی، اجتماعی، زیست محیطی لحاظ نشده در واقع مسکن‌های اجتماعی در ایران فاقد پیوست فرهنگی است.
غلبه سودگرایی در حوزه معماری کشور
وی با نقد فضای معماری و شهرسازی کشور، گفت: متأسفانه در ساخت یک ساختمان به ویژه مسکن اجتماعی معماران به سوددهی آن توجه دارند و سعی می‌کنند یک پروژه مسکن اجتماعی را با کمترین اعتبار ساخت و ساز کنند و بیشترین سود را از فروش آن ببرند که همین امر باعث شده علاوه بر استفاده نکردن مصالح با کیفیت مطلوب، اصول معماری برای زیست یک انسان در یک محیط رعایت نشود به همین خاطر است که در اغلب مسکن‌های اجتماعی شاهد افزایش آسیب‌های اجتماعی رو به رو هستیم.
علیخانی‌راد تصریح کرد: علاوه بر سودگرایی، شاهد تازه به دوران رسیدگی در حوزه معماری کشور هستیم، افرادی در این حوزه به عنوان معمار فعالیت می‌کنند که هیچ باوری به کارکردهای مثبت معماری قدیم در زیست شهروندان ندارند و مادام به دنبال تبعیت یا بهتر است بگوییم کپی برداری از معماری اروپا به‌ویژه کشور فرانسه هستند.
وی ادامه داد: این تبعیت باعث شده که حوزه شهرسازی ما علاوه بر از دست دادن کارکردهای مثبت خود که مبتنی بر معماری و شهرسازی قدیم بوده، با یک نبود تطابق و هویت برای شهروندان به ویژه ساکنین آن ساختمان همراه باشد که در بلند مدت کاهش تعلق شهری را برای شهروندان به همراه دارد.
از کارکردهای مثبت معماری قدیم غفلت کرده‌ایم
این معمار تاکید کرد: مهمترین ویژگی معماری قدیم زیست پذیری افراد با آن بوده است در واقع معماری و شهرسازی قدیم کارکردهای مثبت فرهنگی فراوانی را برای ساکنین آن شهر به همراه داشته است، اما متأسفانه در دهه‌های اخیر به ویژه دهه اخیر از این امر غفلت شده است.
وی اظهار کرد: هر چند در قوانین شهرسازی و معماری کشور به ویژه پروژه‌های انبوه سازی نمی‌توان از ساختار معماری قدیم استفاده کرد، اما این خلاقیت یک معمار است که بتواند معماری و شهرسازی مدرن را با معماری قدیم تلفیق کند.
علیخانی راد ادامه داد: محقق شدن این مهم نیاز به خلاقیت معماران است که نیاز است این مهارت در دوران تحصیلات آکادمیک فرد تقویت شود.
به گزارش ایمنا این برنامه نهمین نشست از سلسله نشست‌های «معمار هفته» است که سه‌شنبه‌های هر هفته به همت گروه معماری ساختار نو در ایوان خانه صفوی برگزار می‌شود.
نظر شما