به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در سال ۲۰۱۶ بیش از دو میلیون نفر از جمعیت لندن، پایتخت انگلستان، یعنی حدود یک چهارم کل مردم آن، در مناطقی با سطح آلودگی هوای غیراستاندارد زندگی میکردند و جالب اینکه حدود ۵۰۰ مدرسه در این مناطق وجود داشت. این میزان آلودگی هوا که بخش اعظم آن به حملونقل شهری مربوط بود، سالانه به مرگ بیش از ۳۶ هزار نفر منجر میشد و جوامع بسیاری را برای درمان بیماریهای ناشی از تنفس گازهای آلاینده، راهی مراکز درمانی میکرد.
اما خبر خوش اینکه طی چند سال گذشته، سطح آلودگی هوای لندن به طور قابلتوجهی کاهش یافته است به طوری که امروزه اغلب مردم آن در مناطقی با سطح آلودگی متعارف زندگی میکنند. محققان مهمترین علت کاهش آلودگی هوا در پایتخت بریتانیا را به اقدام مهم و صرف بودجه کلان مدیران شهر برای به حداقل رساندن تعداد موتورسواران در سراسر شهر نسبت دادهاند.
علاوه بر لندن، مدیران در بسیاری از شهرهای دیگر اروپا نظیر اسلو، پایتخت نروژ، هامبورگ در آلمان، لیوبلیانا پایتخت اسلوونی و هلسینکی در فنلاند نیز طی چند سال گذشته کوشیدهاند از طریق کاهش ترافیکهای خودرویی، آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی را در مناطق خود به حداقل برسانند و در این زمینه بسیار موفق عمل کردهاند.
اگرچه کاهش آلودگی هوا از طریق کاهش تردد خودروهای موتوری در شهرها اثرات مثبت زیادی در پی دارد، با این حال پیاده کردن پروژههای مربوط به آنها نیز برای مدیران شهری بسیار چالشبرانگیز است و تلاش زیادی را از سوی آنها میطلبد. به عنوان مثال، کاهش تعداد خودروهای موتوری در لندن به شیوههای متفاوتی انجام میشود و هر یک چالشهای ویژه خود را برای مدیران در پی دارد. برنامهریزان در بعضی از مناطق تلاش کردهاند خیابانهایی یکطرفه ایجاد کنند که فضاهای خالی آن را بیلبوردها، موانع و باغچههای کوچک فرا گرفته است و همین امر به کاهش تردد خودروها منجر شده است. از سوی دیگر، طرحهای بسیاری برای تشویق مردم به دوچرخهسواری و استفاده از فضاهای عمومی در سراسر شهر پیاده شده و نتایج مطلوبی در راستای کاهش انتشار کربن در پی داشته است. با این حال، گزارشها حاکی است که مدیران پایتخت انگلستان متفاوت با برنامهریزان کپنهاگ پایتخت دانمارک تاکنون برای ایجاد مناطق بدون خودرو هیچ تلاشی نکردهاند که محققان علت اصلی این امر را به مقاومت مردم در این رابطه نسبت دادهاند. ترویج دوچرخهسواری میان ساکنان منطقه لمبت لندن طی دوران کرونا به کاهش تردد ۲۵ هزار خودرو در سال ۲۰۲۰ منجر شد که تجربه این رویداد شیرین، مردم این محله را به استمرار تردد سبز سوق داد.
نتیجه مطالعات متعدد نشان داده است که در مناطقی از لندن که مدیران کوشیدهاند از طریق یکطرفه کردن خیابانها و ایجاد موانع، تردد خودروها را محدود کنند، مردم واکنشهایی بسیار منفی از خود نشان دادهاند و این در حالی است که در مناطقی با ترویج تردد سبز و زمینهسازی برای افزایش علاقه مردم به دوچرخهسواری، پیادهروی، استفاده از اسکوترها و وسایل حملونقل عمومی، تبعات مثبت بسیاری حاصل شده است. در واقع، ساکنان لندن تا پیش از تجربه تردد سبز از طریق تغییر زیرساختهای شهری نسبت به ایجاد خیابانهای بدون خودرو واکنش بسیار منفی از خود نشان میدهند، اما در مناطقی که ساکنان به طور غیرمستقیم به اتخاذ تردد سبز تشویق میشوند، گرایش آنها به عبور و مرور از طریق دوچرخهسواری، پیادهروی و خودروهای عمومی تداوم مییابد.
بدون شک، برای برنامهریزانی که قصد کاهش انتشار گازهای آلاینده را در مناطق خود دارند، به حداقل رساندن تردد از طریق خودروها یکی از اولویتها بهشمار میرود؛ چراکه بر اساس گزارشهای ارائه شده، وسایل نقلیه موتوری مسئول انتشار بیش از یکپنجم گازهای آلاینده در سراسر اروپا است. با این حال، ترغیب مردم به کاهش از طریق این خودروها باید بسیار خردمندانه انجام شود تا ساکنان شهری با تجربه تردد سبز به تداوم آن گرایش پیدا کنند. به عنوان مثال، ایجاد زیرساختهای تردد سبز یکی از مهمترین اقداماتی است که مردم را به دوچرخهسواری و پیادهروی سوق میدهد، ضمن اینکه جایگزینی اتوبوسهای عمومی با نوع پیشرفته و الکتریکی نیز میتواند نقش مهمی در افزایش گرایش شهرنشینان به عبور و مرور از طریق آنها ایفا کند.
مدیران در شهرهای اسلو و هلسینکی سیاستهای کاهش تردد از طریق وسایل نقلیه شخصی را بهگونهای خردمندانه پیاده کردهاند که بیشترین تأثیر را در افزایش تمایل مردم به اتخاذ تردد سبز داشته و طی چند سال گذشته حتی به مرگ یک شهروند در اثر ترافیک خودرویی منجر نشده است. در این شهرها، به حداقل رسیدن تردد از طریق وسایل نقلیه موتوری به کاهش نیاز به فضاهای پارک منجر شده و همین امر به سهم خود، آزادسازی فضاهای بیشتر را برای توسعه شهری در پی داشته است.
البته پیادهسازی پروژههای خیابانهای بدون خودرو در اغلب شهرهای اروپایی با مخالفت شدید مردم مواجه شده است و طبق گزارشها، در سال ۲۰۱۷ حتی یکی از خانوادههای اهل لندن که با بستن خیابان محل سکونت خود به روی وسایل نقلیه موتوری، توسط همسایههای خود به قتل رسیدند. این در حالی است که در مناطقی که تا پیش از این، مسیرهای دوچرخهسواری و پیادهروی گسترش داده شده بود، مردم به علت تجربه تردد سبز، مقاومت کمتری نسبت به بسته شدن خیابانهای اطراف خود به روی وسایل نقلیه موتوری نشان دادند.
نظر شما