به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بدیهی است که نام هوشمند برای شهرها به واسطه تسهیل زندگی از طریق ابزارهای دیجیتالی انتخاب شده است. ابزارها و نرم‌افزارهای دیجیتالی اجزای ضروری شهرهای هوشمند به شمار می‌رود که بدون وجود آن‌ها، مناطق هوشمند در نظر گرفته نمی‌شود. ابزارها و نرم‌افزارهای هوشمند در وسیله‌ها و امکانات مختلف نصب می‌شود و از طریق جمع‌آوری داده‌های محیط و ارسال آن‌ها به مراکز پردازش برای تجزیه و تحلیل به‌موقع و حل بحران‌های شهرنشینی، بهبود کیفیت زندگی را برای ساکنان در پی دارد و شهرها را هوشمند می‌کند. سنسورهای دیجیتالی و نرم‌افزارها، قابل نصب در امکانات مختلف شهری است که در ادامه به معرفی چند مورد از آن‌ها پرداخته می‌شود.
سطل‌های زباله هوشمند
در بسیاری از شهرهای سراسر جهان، مدیریت پسماندها به خوبی انجام نمی‌شود و همین امر، مشکلات زیادی را برای ساکنان و شهرها به وجود می‌آورد. به عنوان مثال، در بسیاری از شهرها کارگران شهرداری روزانه به جمع‌آوری زباله‌های سراسر مناطق می‌پردازند و این در حالی است که بعضی از این سطل‌ها به اندازه کافی پر نشده است و جمع‌آوری آن‌ها تنها هزینه‌های شهری، انتشار کربن ناشی از رفت‌وآمد خودروهای شهرداری و آلودگی را افزایش می‌دهد. این در حالی است که در بعضی از شهرها نیز فرآیند جمع‌آوری زباله‌ها به حدی دیر انجام می‌شود که سرازیر شدن پسماندها را از سطل‌های زباله در پی دارد و به مشکلات آلودگی زیادی در شهرها منجر می‌شود. سطل‌های هوشمند در بسیاری از شهرها این مشکل را حل کرده است به این صورت که سنسورهایی دیجیتالی روی آن‌ها نصب شده است که زمان دقیق پر شدن سطل‌ها را به مراکز پردازش داده‌ها اطلاع می‌دهد و کارکنان شهرداری را در زمان مناسب به سمت جمع‌آوری زباله‌ها فرا می‌خواند.
مبلمان هوشمند
اگرچه مبلمان شهری اغلب با هدف ایجاد مکانی برای استراحت شهروندان طراحی می‌شود، با این حال نیمکت‌های هوشمند کاربری فراتری دارد و با اهداف مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، در بسیاری از شهرهای جهان مبلمان هوشمند دارای سایبان‌هایی است که بر بام آن‌ها پنل‌های خورشیدی نصب شده است و امکان شارژ ابزارهای الکترونیکی نظیر تلفن‌های همراه و لپ‌تاپ‌ها را برای کاربران فراهم می‌آورد.
رادارهای هوشمند
رادارهای هوشمند سیستم‌هایی چندباندی است که می‌تواند در هر شرایط آب‌وهوایی، به طور همزمان به شناسایی ۲۵۰ خودرو در ۱۰ مسیر متفاوت بپردازد. علاوه بر این، چنین سیستم‌هایی قابلیت شناسایی کاربران خیابانی را دارد و آن‌ها را به هفت دسته عابران پیاده، دوچرخه‌سواران، مسافران تاکسی‌ها، موتورسواران، حاملان شهروندان (نظیر مینی‌بوس‌ها)، کامیون‌ها و اتوبوس‌ها تقسیم می‌کند و به این ترتیب تمام جاده‌ها و خیابان‌ها را ایمن‌تر و قابل کنترل می‌کند.
نظر شما