محمد درویش در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، یکی از مهم‌ترین تأثیرات مخرب فعالیت‌های معدنی را کاهش آبدهی منابع آب شیرین کوهستانی دانست و اظهار کرد: فعالیت معادن، شبکه زهکش طبیعی کوهستان‌ها را به شدت مختل می‌کند و آبدهی منابع آب شیرین را در حوزه آبخیز کوهستانی به طرز محسوسی کاهش می‌دهد.
وی پیرامون اینکه تولید پساب معادن، کیفیت منابع آبی را علاوه بر کمیت آن تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، افزود: اکنون به‌ویژه در معادن کروم، مس و طلا در مناطق قره‌داغ، آذربایجان‌شرقی، ارسباران، کرمان و یزد شاهد چنین بحران‌های جدی هستیم.
انقراض گونه‌های ارزشمند در پارک کلاه قاضی اصفهان با فعالیت معادن
این کنش‌گر محیط‌زیست، نابودی کامل پوشش‌های سطح خاک را یکی دیگر از عوامل فعالیت‌های معادن در تخریب محیط‌زیست برشمرد و گفت: فعالیت معدن‌کاری با مخاطره انداختن و انقراض برخی گونه‌های ارزشمند گیاهی، زیستگاه امن حیات وحش را نیز مختل می‌کند که مصداق بارز آن را در پارک ملی کلاه‌قاضی در اصفهان شاهد هستیم که فعالیت‌های معدنی حتی دسترسی شکار غیرقانونی حیوانات را تسریع می‌کند.
نابودی پوشش گیاهی با جاده‌سازی معادن
وی درباره اینکه جاده‌سازی‌هایی که در اثر فعالیت‌های معدنی صورت می‌گیرد به شدت پوشش‌های گیاهی مناطق را نابود می‌کند، اظهار کرد: در فعالیت معدن‌کاری باید از ماشین‌آلات قابل تردد در مسیرهای پرپیچ و دشوار استفاده کنیم تا از جاده‌سازی بیشتر در تخریب محیط‌زیست جلوگیری شود.
درویش تأثیرات کیفیت هوا ناشی از افزایش میزان گردوغبار و ریزگردها را یکی دیگر از عوامل مخرب فعالیت معادن بر محیط‌زیست مطرح کرد و افزود: رهاسازی و ریختن نخاله فعالیت‌های معدنی معمولاً در منطقه معدن‌کاری سبب تخریب پوشش‌های طبیعی، منابع آب و خاک و چشم‌اندازهای طبیعت می‌شود.
این کنش‌گر محیط‌زیست پیرامون اینکه آیا استخراج و استفاده از معادن باعث وقوع فرونشست می‌شود، تاکید کرد: معادن به‌طورمستقیم با فرونشست زمین ارتباط ندارد، چراکه فرونشست به‌دلیل برداشت‌های بی‌رویه از سفره‌های آب‌های زیرزمینی پدید می‌آید و تاکنون گزارشی مبنی بر این موضوع ارائه نشده است.
فناوری‌های نوین راهکار کاهش مخاطرات زیست محیطی معادن
وی استفاده از روش‌های علمی نوین را یکی از راهکارهای کاهش مخاطرات فعالیت‌های معدنی بر زیست‌محیط عنوان کرد و گفت: اکنون اغلب معادن بدون بررسی مسائل اقتصادی تنها با مراحل آزمون و خطا، رگه‌های معدنی پرسود را طی ایجاد انفجار پیدا می‌کنند، درحالی‌که با شیوه‌های مدرن و لیزر بدون تخریب منطقه می‌توانند رگه‌های موجود معادن را تجسس و مورد بهره‌برداری اصولی قرار دهند.
درویش ادامه داد: طی بهره‌مندی از این روش‌های نوین در فعالیت‌های معدنی می‌توانیم استفاده از مواد منفجره را که به شدت باعث تخریب محیط‌زیست، ازبین‌رفتن حیات وحش و پوشش‌های طبیعی و افزایش ریزگردهای خطرناک هستند را تا حد امکان کاهش دهیم.
وی با تاکید بر اینکه فعالیت‌های معدنی باید در فاصله ۵۰۰ متری از منابع آب شیرین صورت بگیرد، اظهار کرد: در رویشگاه‌های طبیعی کشورمان به‌ویژه در مناطق زاگرس و ارسباران نباید به بهانه استحصال مواد معدنی درختان ارزشمندی که مهم‌ترین عامل تولید اکسیژن، دفع دی‌اکسیدکربن و تغییر اقلیمی در ایران هستند را نابود کنیم.
نظر شما