به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مسئله احیای تیلاسین یا «ببر تاسمانی» و این‌که آیا لازم است این گونه از انقراض بازگردد یا خیر، برای مدت‌ها مورد بحث و بررسی قرار داشته است تا این‌که استارت‌اپ ژنتیکی «آزمایشگاه موجودات عظیم‌الجثه و علوم‌زیستی (Colossal Laboratories & Biosciences)» به‌طور رسمی از آغاز بازگرداندن این حیوان از انقراض دائمی خبر داد.
ببر تاسمانی و علل انقراض آن
ببر تاسمانی، یک جانور کیسه‌دار گوشت‌خوار به‌اندازه سگ، پوشیده شده با خزی مایل به زرد تا خاکستری و نوارهای ببری مشخص و دارای چنگال‌های تیز بوده است که به‌مدت چهار میلیون سال حیوان بومی گینه‌نو، سرزمین اصلی استرالیا و تاسمانی محسوب می‌شده و برای اولین بار حدود دو هزار سال پیش از سرزمین اصلی خود ناپدید شده است. موزه ملی استرالیا عوامل متعددی از جمله شکار بیش‌ازحد و انتقال دینگو (سگ وحشی استرالیایی از نژاد گرگ خاکستری) به منطقه بومی آن‌ها توسط انسان را عامل اصلی این انقراض اعلام کرد.
استعمار جزیره تاسمانی واقع در ۱۵۰ مایلی جنوب استرالیا در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم توسط اروپایی‌ها با سلاخی هزاران هزار ببر تاسمانی همراه بود چراکه تازه‌واردان به اشتباه ببرهای تاسمانی را عامل کشته شدن گوسفندان و مرغ‌های خود می‌دانستند. این عقیده به حدی شدت گرفت که حتی برای پوست ببر تاسمانی جوایز متعددی در نظر گرفته و صدها دینگو توسط آن‌ها به جزیره وارد شد که هر دو اقدام با انقراض ببرهای تاسمانی بومی منطقه همراه بود. درنهایت آخرین ببر تاسمانی زنده به باغ‌وحش «بوماریس» در «هوبارت» منتقل شد که در سال ۱۹۳۶ جان خود را از دست داد که مرگ آن با انقراض همیشگی گونه خود همراه بود.
احیای ببر تاسمانی و لزوم آن
آزمایشگاه موجودات عظیم‌الجثه و علوم‌زیستی برنامه گسترده‌ای برای بهره‌گیری از فناوری به‌منظور ویرایش ژنتیکی CRISPR در راستای بازگرداندن کیسه‌داران استرالیای جنوبی تدوین کرده است. CRISPR روشی برای یافتن قطعه خاصی از DNA در داخل یک سلول و ویرایش آن در راستای روشن یا خاموش کردن ژن‌ها بدون تغییر توالی آن‌ها است که برای ویرایش ژنوم گیاهان و حیوانات مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برنامه این سازمان شامل یک طرح ۱۰ مرحله‌ای برای معرفی دوباره ببر تاسمانی به حیات‌وحش است و در این مسیر با آزمایشگاه تحقیقاتی بازسازی ژنتیکی یکپارچه تیلاسین دانشگاه ملبورن (TIGRR) همکاری می‌کند که در حال حاضر اولین گام مهم تعیین توالی بیشتر ژنوم این حیوان را انجام داده است. این تیم در حال مقایسه ژنوم تیلاسین توالی‌شده با دانارت دم‌چاق (کیسه‌داری شبیه به موش از خانواده «داسیورید») است که سلول‌های زنده و نقشه ژنتیکی‌ای را ارائه می‌دهد که از نظر تئوری برای ایجاد ژنوم ببر تاسمانی لازم است و می‌تواند به‌طور بالقوه یک نمونه کامل ایجاد کند.
تیم تحقیق اعلام کرده است که کارآمد بودن این برنامه احیای تضمین شده نیست، چراکه DNA دانارت و تیلاسین در طول میلیون‌ها سال تکامل از یکدیگر جدا شده و از هم متفاوت است و حتی تعدادی از محققان مرکز استرالیایی «علوم افسانه‌ای» بر این باورند که دانش فعلی بشر هنوز توانایی بازگرداندن یک گونه از انقراض را ندارد. بااین‌وجود آزمایشگاه موجودات عظیم‌الجثه و علوم‌زیستی و TIGRR عملیات خود را آغاز کرده‌اند و امیدوار هستند که تلاش‌های آن‌ها به نتیجه برسد، بااین‌حال هنوز هیچ‌گونه جدول زمان‌بندی برای این پروژه ارائه نداده‌اند.
چرا احیای موجودات منقرض شده؟
تیم تحقیق دلیل پافشاری خود را قرار داشتن استرالیا در بحبوحه یک بحران بزرگ تنوع‌زیستی به‌دلیل ناپدید شدن گونه‌های متعدد اعلام کرده است. استرالیا طی سال‌های متمادی شاهد خشکسالی‌های شدید، آتش‌سوزی‌های تاریخی، سیل‌های رکوردشکن و شش رویداد سفید شدن انبوه دیواره مرجانی بزرگ خود بوده است و گزارش وضعیت محیط‌زیست آن در سال ۲۰۲۲ نشان داد که ۱۹ اکوسیستم این قاره در آستانه فروپاشی قرار دارد. از سوی دیگر تعداد گونه‌های گیاهی غیربومی در استرالیا در مقایسه با گونه‌های بومی بیشتر است و این قاره بیش از هر قاره دیگر شاهد از دست رفتن گونه‌های گیاهی خود در اثر انقراض بوده است. گزارش ارائه‌شده بر نیاز به یک چارچوب بهتر برای حفظ تنوع‌زیستی در منطقه برای جلوگیری از فجایع بیشتر تاکید دارد.
نظر شما