به گزارش خبرنگار ایمنا، پس از سفر جنجالی نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به جزیره تایوان در یازدهم مرداد ماه امسال، تنش میان چین و آمریکا شدت گرفت. مقامات تایوانی از ورود جنگنده‌های چین به آسمان این جزیره خبر دادند و ارتش تایوان نیز سیگنال‌های رادیویی هشداردهنده فرستاد و سیستم‌های دفاع هوایی را در حالت آماده‌باش قرار داد.
نیروهای مسلح چین از حدود ۱۰ روز پیش مانورهای نظامی مهمی را با شلیک موشک در شش منطقه دریایی در اطراف تایوان آغاز کردند. این رزمایش‌ها یک روز پس از پایان سفر نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان آغاز شد و پکن آن را محکوم کرد. دلیل اصلی این درگیری‌ها به رسمیت شناختن اصل «چین واحد» است که ریشه آن به سال ۱۹۴۹ و دوران پس از جنگ‌های داخلی میان ملی‌گراها و کمونیست‌ها در چین بازمی‌گردد.
در پایان این درگیری‌ها کمونیست‌ها قدرت را در سرزمین اصلی چین (جمهوری خلق چین) به دست گرفتند و ملی‌گرایان به تایوان گریختند و دولت در تبعید (جمهوری چین) را در آنجا شکل دادند. از آن زمان هر دو دولت مدعی حاکمیت خود بر چین یکپارچه بوده‌اند. بنابراین ادعاهای پکن در خصوص حق حاکمیت بر تایوان تازگی ندارد و در سال‌های اخیر و با قدرت گرفتن چین در عرصه اقتصادی و بین‌المللی، سیاست الحاق تایوان را به شکل جدی‌تر دنبال می‌کنند.
علی امیدی، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص تشدید درگیری‌های چین و تایوان و رزمایش این دو کشور اظهار کرد: تایوان در طول هزاران سال بخشی از کشور چین بوده است، پس از اینکه انقلاب چین به رهبری مائو در سال ۱۳۴۹ پیروز شد، ملی‌گرایان به رهبری چیانگ کای شک به تایوان فرار کردند و در آنجا تحت حمایت قرار گرفتند.
وی این تحولات را همزمان با آغاز جنگ سرد میان شوروی و آمریکا دانست و افزود: آمریکا از این جزیره برای اعمال فشار بر ضد جهان شرق یا جهان کمونیست استفاده کرد و از آن زمان تاکنون این اهرم فشار توسط آمریکا ادامه داشته است.
یک موضوع و دو سیاست برای آمریکا
این کارشناس مسائل بین‌الملل موضع رسمی آمریکا را چین واحد دانست و گفت: با این وجود آمریکا برای تحقق چین واحد تزلزل نشان داده و عزم قاطع نداشته است؛ به عبارت دیگر می‌توان گفت که سیاست آمریکا درباره چین واحد، متناقض بوده است به این معنا که گاهی جمهوری‌خواهان به قدرت می‌رسند و برای اعمال فشار بیشتر و بر ضد چین به دنبال استقلال تایوان هستند و در زمان دموکرات‌ها این موضع تعدیل می‌شود.
وی درباره سیاست دوگانه آمریکا در قبال تایوان، خاطرنشان کرد: حزب دموکرات آمریکا نیز راه را برای چین هموار نمی‌کند تا مانند هنگ‌کنگ، تایوان را به خاک خود ملحق کند، از سوی دیگر در سال ۱۹۷۹ مجلس نمایندگان آمریکا با تصویب قانونی دولت‌های آمریکا را موظف کرد که از تایوان در برابر چین دفاع کنند و امکانات دفاعی و نظامی در اختیار تایوان قرار دهند، در نتیجه تحلیلگران بر این باورند که سیاست آمریکا در قبال چین و در قبال تایوان نوعی ابهام استراتژیک است.
ادامه ابهام استراتژیک و شمشیر برافراشته
امیدی ابهام استراتژیک را به معنای نگه داشتن یک شمشیر برافراشته بالای سر چین دانست و گفت: هرگاه سیاست‌های چین منطبق با آمریکا نباشد از تایوان به عنوان یک اهرم فشار استفاده می‌کند، این در حالی است که چینی‌ها به ویژه کمونیست‌ها از همان ابتدا اعلام کردند که تایوان بخش جدایی‌ناپذیر چین است و از طریق مسالمت‌آمیز یا حتی اقدام نظامی آن‌را به مام وطن متصل خواهیم کرد.
وی سفر اخیر پلوسی به تایوان را نوعی دهن‌کجی به چینی‌ها دانست و خاطرنشان کرد: چینی‌ها این انتقاد را به آمریکا وارد می‌کنند که چرا با وجود حمایت از سیاست چین واحد، چنین این اقدامات را انجام می‌دهد و اگر تایوان بخشی از چین است آمریکا باید برای سفر مقام عالی‌رتبه خود به این کشور از چین اجازه بگیرد.
این کارشناس مسائل بین‌الملل سفر رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان را به معنای دهن‌کجی به حاکمیت چین دانست و افزود: این سفر باعث شد مقامات چین احساس کنند که راه‌های مسالمت‌آمیز برای الحاق تایوان به چین به نتیجه نرسیده است، بنابراین برای اینکه ضربه شستی به تایوان و آمریکا نشان دهند، یک مانور نظامی از پیش طراحی شده را در دستور کار قرار دادند.
وی سفر نانسی پولسی به تایوان را جرقه‌ای برای آغاز مانور نظامی چین دانست و گفت: پیام کشور چین در این رزمایش برای آمریکا این است که اجازه نخواهیم داد از تایوان به عنوان یک اهرم فشار بر ضد چین استفاده شود و کارشناسان نظامی با توجه به شکل مانور نظامی آن‌را یک نوع مانور تمرین اشغال تایوان تحلیل می‌کنند.
امیدی با اشاره به ادامه تنش بین آمریکا و چین بر سر تایوان اظهار کرد: هیچ‌یک از دو کشور چین و آمریکا آمادگی رویارویی نظامی را ندارند، به ویژه در شرایطی که پرونده اوکراین باز است و آمریکا و غرب از نظر نظامی و اقتصادی، امکان درگیری نظامی با چین را ندارند.
درگیری منجر به نبرد نخواهد شد
وی درباره احتمال اشغال تایوان از سوی چین گفت: اشغال تایوان از سوی چین با اقدامات نظامی، سیاسی و اقتصادی غرب روبه‌رو خواهد شد که به اقتصاد چین ضربه وارد می‌کند به ویژه آن که بین ۷۰ تا ۸۰ درصد نفت چین از تنگه مالاکا تأمین می‌شود که آمریکا در این منطقه حضور نظامی دارد.
این کارشناس مسائل بین‌الملل افزود: اکثر کارشناسان معتقدند که این موضوع بیشتر شمشیر به هوا بردن یا شمشیر نشان دادن است اما منجر به نبرد نخواهد شد، زیرا هرگونه نبرد احتمالی هزینه‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی شدید برای هر دو طرف خواهد داشت و چین در موضوع هنگ‌کنگ نیز نشان داد که به دنبال حل چنین چالش‌هایی از طریق راهکارهای سیاسی است مگر اینکه به آخر خط برسد و اگر به این نتیجه برسد، راهی جز درگیری وجود ندارد.
نظر شما