محمدعلی طبیبی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، در رابطه با وضعیت بیماران خاص و پیوند اعضای استان اصفهان، اظهار کرد: رسالت ما این است که گروه‌های بیماران خاص و پیوند اعضا را به ورزش منظم علاقه‌مند کنیم که بعد قهرمانی هم می‌تواند حکم تشویقی برای آن‌ها داشته باشد.
وی ادامه داد: در یک‌سری از گروه‌های بیماری مانند دیابت، هموفیلی، تالاسمی، ام‌اس و بیماری‌های دیگر ورزش‌های متفاوتی در حوزه سلامتی و قهرمانی داریم که در اصفهان بعضی از این افراد قهرمان جهان هستند.
رئیس هیئت بیماران خاص و پیوند اعضای شهرستان اصفهان با بیان اینکه یکی از عوارض بیماری‌های خاص افسردگی است، تصریح کرد: به این افراد از طرف جامعه، پزشکان و خانواده برچسب بیماری‌های خاص زده می‌شود و آن‌ها هم از جامعه دور می‌شوند و این باعث افسردگی است، بعضی بیماری‌ها مانند ام‌اس ذاتاً افسردگی را تشدید می‌کند به طوری که در دنیا بالاترین آمار خودکشی در بین این بیماران است زیرا بیماری را عیب می‌دانند در صورتی که شخص آن بیماری را انتخاب نکرده بلکه مبتلا شده است.
طبیبی درخصوص اینکه چه میزان در کشور ما رفتار با این بیماران فرهنگ‌سازی شده است، خاطرنشان کرد: متأسفانه در کشور ما به دلیل مشکلات فرهنگی و نبودِ فرهنگ‌سازی، به بیماران نگاه متفاوتی است و هرچقدر تلاش کردیم این دید تغییر نکرد. درواقع بیماران مختلفی داریم که از آدم‌های سالم موفق‌تر هستند، نکته این است که ما به بیماران برچسب می‌زنیم و آن‌ها هم برای فرار از این برچسب از جامعه دوری می‌کنند. درحال حاضر اقدام فرهنگی خاصی نشده است، به جز فعالیت‌هایی که هیئت بیماران خاص و پیوند اعضا انجام داده، در بعضی شهرها نگاه به بیماران تغییر کرده، اما در اصفهان به خاطر شرایط فرهنگی خاص موضوع سخت‌تر پیش می‌رود و خانواده بیماران هم فرزندانشان را پنهان می‌کنند که این اشتباه است.
وی افزود: بیماران خاص در دنیا یک رنگ اختصاصی دارند و طرحی دادیم که به بیماران خاص دستبندی با رنگ اختصاصی خودشان بدهیم و در آن مشخصات و اطلاعات فرد بیمار قرار دارد تا آن شخص به هر مکانی مانند باشگاه ورزشی پا گذاشت مربیان و مسئولان بدانند شرایط بیمار چیست و طبق آن خدمات ارائه دهند. این طرح تا اجرایی شدن هم رفت، اما در نهایت به دلیل همان مشکلات فرهنگی انجام نشد.
رئیس هیئت بیماران خاص و پیوند اعضای شهرستان اصفهان اضافه کرد: یکی دیگر از مشکلات این است که خود بیماران هم نمی‌خواهند شناخته شوند و دیگران را راجع به بیماری خود آگاه نمی‌کنند که می‌تواند خطرناک باشد؛ برای مثال یک بیمار دیابت نوع دو وقتی به باشگاه می‌رود اگر قبلش انسولین زده باشد و فعالیت سنگین انجام دهد با افت شدید قند رو به رو می‌شود و به کما می‌رود، حتی احتمال دارد منجر به مرگ شود، در صورتی که اگر مربی بداند و احتیاط کند این اتفاقات رخ نمی‌دهد. هیئت بیماران خاص برای این فرهنگ‌سازی تنها است و یک نفر و یک ارگان نمی‌توانند فرهنگ بزرگی را در جامعه ایجاد کنند.
طبیبی با بیان اینکه فرهنگ‌سازی از دو بخش مردم و حکومت تشکیل می‌شود، گفت: برای ساخت فرهنگ باید دید چه چیزی نیاز است و حاکمیت هم باید از بستر تبلیغات تلویزیونی، رادیو، تبلیغ‌های محیطی در شهری اطلاع‌رسانی انجام دهد. شهرداری اصفهان نیز در این خصوص همکاری با ما داشته است، اما آن کافی نبود زیرا جامعه هدف گسترده‌ای وجود دارد.
وی ادامه داد: پیش‌بینی می‌شود در ۱۰ سال آینده از هر پنج اصفهانی یک نفر به بیماری‌های خاص مبتلا شود؛ این اتفاق بد است زیرا با فرهنگ‌سازی صحیح می‌توان پیشگیری کرد. برای مثال دیابت نوع دو یک بیماری اکتسابی است و بستگی به سبک زندگی شخص دارد که اگر تغذیه مناسب، سبک زندگی درست و فعالیت روزانه باشد، کسی به این بیماری مبتلا نمی‌شود. بخشی از فرهنگ‌سازی توسط شهرداری، دولت و رسانه‌ها انجام می‌شود، اما به آن توجه نمی‌شود. جامعه بیماری داریم که اگر به آن جدی نگاه نکنیم آینده‌ای تیره پیش رو داریم.
نظر شما