به گزارش خبرنگار ایمنا، ماه‌ها از اخبار ضدونقیض در رابطه با انحلال تیم‌های متعدد در باشگاه ذوب‌آهن به‌دلیل بی‌پولی و مشکلات شدید مالی می‌گذرد؛ تصمیم مدیران ارشد ذوب‌آهن از کارخانه تا باشگاه که آینده تیم‌های صاحب‌نام و بازیکنان این باشگاه ریشه‌دار را تحت‌تأثیر و در آستانه نابودی قرار داده است. تصمیم انحلال تیم‌های لیگ‌برتری باشگاه ذوب‌آهن، در یک‌ماه‌ونیم اخیر بیش از پیش اوج گرفته و هر روز به عملی‌شدن این تصمیمات نزدیک‌تر می‌شویم.
اما بیایید این موضوع را کمی متفاوت‌تر بررسی کنیم؛ ذوب‌آهن سال گذشته در بخش زنان به قهرمانی در لیگ دسته‌اول هندبال و بسکتبال و سومی در لیگ‌برتر والیبال باشگاه‌های کشور دست پیدا کرد؛ همچنین تیم فوتبال زنان این باشگاه با وجود بودجه‌بندی بسیار محدود مانند سایر رشته‌ها، به پنجمی لیگ‌برتر رسید. در بخش مردان نیز تیم بسکتبال ذوب‌آهن نایب‌قهرمان و تیم هندبال این باشگاه سوم ایران شد.
انحلال کم‌هزینه‌ترین تیم‌ها به بهانه بی‌پولی
از بین این تیم‌های مقام‌آور و افتخارآفرین، قرار است چندین تیم با انحلال و نابودی به دست فراموشی سپرده شوند؛ دقیقاً همان تیم‌هایی که نام ذوب‌آهن را در بین برترین‌های ایران قرار دادند، آن‌هم درحالی‌که کمترین بودجه و منابع‌مالی به این تیم‌ها اختصاص یافته بود و تا همین امروز بخشی از مبلغ قرارداد بازیکنانشان نیز پرداخت نشده است. اما پرسش اینجاست که چطور می‌توان تیم‌هایی که در لیگ‌برتر روی سکو رفته‌اند منحل شوند؟
تخصیص کمترین منابع مالی به‌مانند همیشه به این تیم‌ها، قطعاً سوددهی خوبی برای مجموعه ذوب‌آهن خواهد داشت؛ در شرایطی که اسپانسرها نیز به سمت باشگاه‌هایی می‌روند که اعتبار دارند و به مقام رسیده‌اند. با قرار دادن مشاوران و مدیران ورزشی، بدون‌شک می‌توان این تیم‌ها را مدیریت کرد؛ اما ظاهراً مدیران اقتصادی نفوذ بیشتری در کارخانه و باشگاه دارند و تفکراتشان را به هر نحوی به مدیران تحمیل می‌کنند!
ضد و نقیض همچون مدیران ذوب‌آهن!
البته که اگر مدیران به فکر مجموعه خود باشند اجازه اعمال چنین تفکراتی را در باشگاه نمی‌دهند. هرچند از کارخانه نیز آبی گرم نمی‌شود و به‌نظر می‌رسد تمام این تصمیمات از همان‌جا نشئت می‌گیرد و مدیران باشگاه کارگزارانی بیش نیستند.
نکته عجیب اینجاست که مدیرعامل باشگاه، مدام صحبت‌های خود را تغییر می‌دهد و هر بار به نوع دیگری زبان به سخن می‌گشاید. ابتدا از انحلال تیم‌های باشگاه در تمام رشته‌ها به‌جز فوتبال خبر می‌دهد، سپس در زمانی دیگر در پاسخ به پرسش خبرنگاران ادعا می‌کند رویکرد تغییر یافته و نه‌تنها تیمی از باشگاه ذوب‌آهن منحل نمی‌شود، بلکه یک تیم نیز اضافه خواهد شد. سپس در گفت‌وگویی دیگر به فاصله چند روز مدیرعامل می‌گوید تیم‌های هندبال مردان و فوتبال زنان به‌عنوان تصمیم جدید اتخاذ شده توسط هیئت‌مدیره منحل خواهند شد. این سخنان ضد و نقیض در صحبت‌های مدیرعامل یک باشگاه در فاصله کمتر از دو هفته، در نوع خود شاهکار است!
از سوی دیگر این نکته را نیز باید در نظر بگیریم که موازی‌کاری بی‌پایه‌ترین بهانه برای انحلال تیم‌ها است؛ هر اندازه تیم‌های یک استان در لیگ‌ها خصوصاً در سطح اول ایران بیشتر باشند، ارزش و اعتبار ورزش آن استان در رشته‌های مدنظر نیز بالاتر می‌رود و نه‌تنها با داشتن یک مجموعه منطقی، سقوط، پرونده این باشگاه‌ها را نمی‌بندد بلکه می‌شود به رفتن روی سکو و مقام‌آوری امیدوار بود. نیازی هم به فداکاری باشگاه‌ها نیست؛ نه گل‌گهر سیرجان به‌خاطر ریخت‌وپاش‌های مس رفسنجان از لیگ‌برتر کناره‌گیری می‌کند و نه سپاهان اصفهان، تیم نوین خود را فدای تیم اصلی‌اش خواهد کرد. ذوب‌آهن نیز بهتر است ازخودگذشتگی نکند و اجازه بدهد موازی‌کاری در رشته‌های هندبال و فوتبال زنان ادامه پیدا کند. قطعاً دیگر باشگاه اصفهانی هم راضی به این اقدام نیست. ضمن اینکه اگر بنا به موازی‌کاری است، عجیب است که مدیران ذوب‌آهن تیم فوتبال مردانشان را منحل نمی‌کنند!
آیا انحلال تیم‌ها، وضعیت مالی ذوب‌آهن را متعادل می‌کند؟
ویترین باشگاه ذوب‌آهن، تیم فوتبال مردانشان است؛ اما آیا در سال‌های اخیر افتخاری توسط این تیم کسب شده است؟ همان مدیرانی که اکنون می‌خواهند رشته‌های غیر از فوتبال مردان ذوب‌آهن را منحل کنند زمانی همین بلا را می‌خواستند بر سر تیم فوتبال مردان این باشگاه بیاورند. کمتر کسی فراموش می‌کند که ذوب‌آهن به تلخ‌ترین شکل ممکن در لیگ‌برتر ماندگار شد؛ اما راز بقای ذوبی‌ها در تیم فوتبال مردانشان، پافشاری و فعالیت مستمر بود، چراکه در تمام آن روزها تلاش کردند تا تیم فوتبال بماند و اکنون از بحران فاصله گرفته است. آیا اگر مدیران ذوب‌آهن این روش را در فوتبال زنان، هندبال مردان و… اجرا کنند از بحران خارج نخواهند شد؟ همیشه راحت‌ترین و پیش‌پا افتاده‌ترین راه‌حل، بدترین راهکار است که سرانجامی نخواهد داشت. ضمن اینکه یکی از فاکتورهایی که ذوب‌آهن را از سایر تیم‌ها حتی سرخابی‌های پایتخت متمایز کرده، داشتن تیم فوتبال بانوانشان است؛ ویژگی مهمی که باعث می‌شود باشگاه جزو حرفه‌ای‌های فوتبال ایران و آسیا باشد تا اگر مجدداً به لیگ‌قهرمانان آسیا بازگشت مشکلی برای حضور در این رقابت‌ها نداشته باشد.
اگر تیم‌های ذوب‌آهن منحل شود، پول‌هایی گرچه با مقادیر پایین که دیگر خرج آنان نمی‌شود کجا خواهد رفت؟ مدیران ذوب‌آهن می‌توانید تضمین دهند بساط بی‌پولی پس از انحلال چندین رشته در ذوب‌آهن جمع می‌شود و به بدنه‌های دیگر مجموعه خصوصاً کارخانه و قسمت‌های غیرورزشی نمی‌رود؟ اگر کارخانه ذوب‌آهن تا این‌حد بی‌پول شده حداقل به‌طور کامل برای همگان شفاف کند. بدون شک وضعیت مالی ذوب‌آهن مانند دیگر کارخانه استان اصفهان نیست و کسی وجود ندارد که آن را کتمان کند؛ اما کاهش تیم‌هایی که چندان از نظر مالی برایشان آب نمی‌خورد و هزینه‌ای برنمی‌دارد، دخل‌وخرج‌شان را متعادل نخواهد کرد!
پس از انحلال، ذوب‌آهن دیگر آن مجموعه معتبر و ارزشمند سابق نخواهد شد!
نباید پس از انحلال تیم‌های ذوب‌آهن کسی انتظار داشته باشد جوانانی با هزار امید و آرزو به تیم‌های پایه ذوب‌آهن بروند و آنجا فعالیت کنند؛ زیرا هیچ تضمینی وجود نخواهد داشت که دیگر از بین تیم‌های منحل‌شده، تیمی مجدداً برای حضور در لیگ‌های برتر هندبال، فوتبال و حتی بسکتبال تشکیل شود. درواقع نباید منتظر ماند تا استعدادهای ورزشی استان، به پای مجموعه‌هایی بمانند که برایشان ارزشی قائل نیستند و در نهایت دو حالت برای آنان به‌وجود می‌آید: یا به‌واسطه بی‌مهری‌های باشگاه آینده‌شان به نابودی می‌رود یا به شهر و دیاری دیگر کوچ می‌کنند تا در آنجا رویاهایشان را دنبال کنند.
قرار نیست طی یک تا چند سال آینده اتفاق عجیب‌وغریبی رخ بدهد که باشگاه‌ها توانایی تیم‌داریِ بدون مشکل را داشته باشند. روی صحبتمان با مدیران ارشد ذوب‌آهن است؛ یا از تصمیم غیرمنطقی خود چشم‌پوشی کنید یا اگر راه دیگری پیش‌روی خود نمی‌بینید دیگر سمت فعالیت در تیم‌های منحل‌شده نیایید.
از باشگاه ذوب‌آهن به‌عنوان یک مجموعه ریشه‌دار و باقدمت انتظار می‌رود در سطح نخست مسابقات ورزشی فعالیت کند و استعدادهای جوان را برای دستیابی به افتخارهای تیمی و فردی پرورش دهد. اما در این سال‌ها از راه خود دور شده است؛ حتی این را باید گوشزد کنیم با عدم تیم‌داری ذوب‌آهن در لیگ فوتبال زنان این مجموعه قادر به دریافت مجوز حرفه‌ای نیست و مشخص نیست مدیران ذوب‌آهن در این خصوص چه تصمیمی اتخاذ خواهند کرد. گویا دلیل آنکه انحلال تیم‌ها، وجود مدیران غیرورزشی است یا کمبود بودجه در مجموعه‌های صنعتی، خیلی اهمیتی ندارد، ضرری که به اصالت باشگاهی مانند ذوب‌آهن و آینده ورزشکاران وارد می‌شود به‌هیچ عنوان قابل جبران نخواهد بود.
نظر شما