محمدرضا بزرگ‌زاد در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: آموزش آکادمیک نمایشنامه‌نویسی با توجه به اینکه این رشته، همچون رشته‌های بازیگری و کارگردانی جذابیت ندارد، در آموزشگاه‌های هنری و در دانشگاه‌ها نیز تدریس نمی‌شود و آموزش آکادمیک و مدونی وجود ندارد، گاهی تالار هنر فراخوانی می‌دهد و تازه اگر به حدنصاب برسد، یک دوره مقدماتی برگزار می‌شود که آن هم نتیجه چندانی ندارد و فقط در حد یک کلاس تابستانی برای اوقات فراغت است.
وی عمده‌ترین ضعف در امر نمایشنامه‌نویسی را نبود آموزش و کارگاه‌های عملی نمایشنامه‌نویسی برشمرد و تصریح کرد: کارگاه‌ها در دوران مدرن، کارکرد بیشتری نسبت به آموزش کلاسیک دارند. در اصفهان روزهای یکشنبه در خانه هنرمندان یک پاتوق نمایشنامه‌نویسی وجود داشت که بعد از مسائلی که بین بنیاد شهید و حوزه هنری بر سر مالکیت خانه هنرمندان پیش آمد، آن پاتوق که تنها محل علمی و فنی برای نمایشنامه‌نویسی بود، تعطیل شد.
این کارگردان و نویسنده تئاتر تصریح کرد: بعد از مسئله نبود آموزش هدفمند نمایشنامه‌نویسی که بزرگترین کاستی این حوزه است، می‌توان به گرایش جوانان و حتی نمایشنامه‌نویسان پیشکسوت، برای نوشتن و چاپ اشاره کرد. اساساً نمایشنامه متنی نیست که بخواهد چاپ شود بلکه متنی برای اجرا و صحنه است اما متأسفانه با توجه به کمبود امکانات فعلی، یکی از چالش‌های مهم این است که نویسندگان بیشتر از اینکه نمایشنامه را برای صحنه بنویسند، برای چاپ می‌نویسند.
بزرگ‌زاد تاکید کرد: این موضوع یک انحراف خاموش است؛ چراکه وقتی نمایشنامه‌نویس به هدف چاپ می‌نویسد کم‌کم از سمت و سوی درام به طرف ادبیات کشیده می‌شود و اندک اندک قلمش شکل و شمایل داستان و رمان می‌گیرد و از نمایش و صحنه دور می‌شود.
این فعال هنرهای نمایشی اصفهان از این موضوع که یک نویسنده قبل از اینکه نمایشنامه‌اش به اجرا برسد آن را به چاپ می‌رساند ابراز تأسف کرد و گفت که این روند در دنیا متداول نیست.
وی نقطه ضعف دیگر در این بخش را کم‌دقتی در اجراهای صحنه‌ای برای انتخاب نمایشنامه از سوی گروه‌های اجرایی دانست و افزود: سطح مطالعه برای انتخاب نمایشنامه پایین است و بارها دیده شده است که نمایشنامه‌های تکراری را که بارها اجرا شده‌اند فقط برای شهرتی که دارد، سراغ آنها می‌روند و وقت و زمانی برای مطالعه نمایشنامه‌های جدید و گوناگون نمی‌گذارند.
بزرگ‌زاد اظهار کرد: اول و آخر اینکه باید جایگاه‌هایی مانند پاتوق یکشنبه‌های تئاتر اصفهان، هم‌نشینی و نمایشنامه‌پژوهی، مباحثه متخصصان امر بر اجراها و نمایشنامه فعالیت داشته باشند تا از این طریق به رشد و پویایی در این حوزه برسیم.
نظر شما