به گزارش ایمنا، الجزیره در مطلبی با عنوان «سنگریزههای رمیجمرات، به کجا میروند؟» آورده است: سالانه بیش از یک هزار تن سنگریزه در ایام حج به سمت شیطان پرتاب میشود که در صورت نبود مکانیسمی خاص برای جابهجایی این آنها، متراکم و به یک کوه تبدیل میشوند.
در موسم حج، زائران در سه روز تشریق یعنی رمی اولی، وُسطی و عقبه، به سمت شیطان سنگ پرتاب میکنند و حجاج جمرات را از منا یا مزدلفه که مقادیری از سنگریزههای کوچک است، میگیرند.
برخی از علمای اسلام، رمی جمرات را دشنام دادن به شیطان و تحقیر و مخالفت با او و پیروی از سنت پیامبر (ص) میدانند که در این رابطه فرمودهاند: مناسک خود را از من بگیرید.
اما این سنگریزههای جمرات پس از پرتاب زائران به کجا میروند؟ پاسخ این است که این سنگریزهها پس از انداختن توسط زائران، از چند مرحله عبور میکنند، ابتدا در پایین حوضهای جمرات فرود میآیند و سپس وارد سیستم خودکار میشوند تا جمرات از غیر جمرات جداسازی شود.
در پایین پل جمرات، راز مونتاژ سنگریزهها نهفته است، جایی که این سنگریزهها با کمربندهای بزرگی جمعآوری شده و سپس بعد از جمعآوری توسط یک سیستم خودکار جابهجا میشوند. این سیستم همچنین حسگرهایی برای مرتبسازی و جداسازی شنها از سنگ ریزه ها دارد.
سیستم بالابر خودکار به تسریع ذخیرهسازی سنگها در زیر زمین تأسیسات پل جمرات کمک میکند و از طریق دروازههای الکترونیکی واقع در طبقههای این پل، سنگ ریزه ها به خودروهای کمپرسور منتقل میشود.
سپس سنگ ریزه ها به عنوان زباله در محلهای دفن زباله دفن میشود و مقادیر دفن شده طبق آمارهای رسمی، سالانه حدود یک هزار تن تخمین زده میشود.
همچنین پروژه جمرات شامل ۱۱ ورودی و ۱۲ خروجی در چهار جهت دارد و علاوه بر آن یک بالگرد اضطراری، تونلهای زیر زمینی و یک سیستم خنک کننده پیشرفته در این پروژه دیده شده است. سیستم خنک کننده به گونهای کار میکند تا دمای مناطق اطراف جمرات را تا حدود ۲۹ درجه کاهش دهد.
این پروژه یکی از برجستهترین پروژههایی است که عربستان سعودی برای تأمین امنیت زائران، جلوگیری از وقوع مشکلات احتمالی ناشی از ازدحام شدید هنگام رمیجمرات، مایل به اجرای آن بوده است.
پل جمرات از زمان ساخت آن در سال ۱۹۷۴ میلادی، با گسترش ۴۰ متری خود، و ایجاد دو ضلع شرقی و غربی به عنوان ورودی و دو ضلع شمالی و جنوبی به عنوان خروجی زائران، شاهد توسعههای متعددی بوده است.
همچنین در سالهای ۱۹۸۲ و ۱۹۸۷، طول و عرض پل جمرات نیز توسعه داده شد به طوری که مساحت کلی آن به ۵۷ هزار و ۶۰۰ متر مربع رسید.
بالاخره در سال ۱۹۹۵ و سال ۲۰۰۵ پل جمرات وارد مرحله جدیدی از ساماندهی و توسعه شد که مهمترین این اصلاحات، تغییر شکل و ساختار پل و حوضهای رمیجمرات بود و این حوضها از حالت دایرهای به حالت بیضی تغییر شکل پیدا کردند.
نظر شما