به گزارش خبرنگار ایمنا، محمدعلی کاظمی امروز پنجشنبه _نوزدهم خردادماه_ در حاشیه بازدید از بادشکن غیرزنده کویر حسینآباد آرانوبیدگل به مناسبت روز جهانی «مقابله با بیابانزایی» اظهار کرد: بادشکن غیرزنده اثربخشی بیشتری نسبت به مالچپاشی دارد و با توجه به اینکه خرید مالچ اکنون دارای هزینه زیادی است، استفاده از بادشکن غیرزنده چندین برابر کمتر از مالچپاشی هزینه دارد.
وی افزود: عملیات بادشکن غیرزنده روستای حسینآباد با استفاده از پوشش گیاهی همین عرصه بیابانی انجام شده است. در سال ۱۳۹۹ عمدتاً از نی استفاده شد و در سال ۱۴۰۰، با استفاده از گیاهان خرزهره که شهرداری هرس کرده بود، عملیات بادشکن انجام شد که نتیجه خوبی نیز داشته است.
مدیرکل منابع طبیعی استان اصفهان با بیان اینکه استفاده از بادشکن غیرزنده به صرفهتر از عملیات مالچپاشی است، گفت: اکنون هر هکتار مالچپاشی حدود ۲۰۰ میلیون تومان و بادشکن غیرزنده حدود ۳۰ میلیون تومان هزینه دارد.
مالچپاشی در کمتر از پنج درصد بیابانهای کشور
کاظمی اضافه کرد: از مجموع پنج میلیون هکتار تپههای ماسهای موجود در کشور، عملیات مالچپاشی تنها در حدود ۳۰۰ هزار هکتار انجام شده که کمتر از پنج درصد بیابانهای کشور است. در استان اصفهان نیز فقط ۳۰ هزار هکتار از تپههای ماسهای مالچپاشی شده است.
وی تصریح کرد: اولویت بیابانزدایی با عملیات بیولوژیکی است، البته در بخشی از مکانها، شرایط طبیعی اجازه انجام این کار را نداده است و ناچار به مالچپاشی هستیم تا ابتدا شرایط منطقه تثبیت شود. اولویت انجام عملیات بیابانزدایی در هر منطقه با توجه به مطالعات مخصوص آن منطقه است.
بادشکنهای غیرزنده و جلوگیری از ریزش ریزگردها
در ادامه رشید قاسمی، مسئول شورای اسلامی روستای حسینآباد و رئیس هیئت مدیره شرکت تعاونی مرتعداران شهرستان آرانوبیدگل در این خصوص، اظهار کرد: طرح بادشکن غیرزنده در جنوب روستای حسینآباد سال ۹۹ اجرایی شد و حدود ۲۰ هکتار قلمهکاری در این منطقه انجام و شش مرتبه آبیاری شد. این عملیات با مشارکت مردم روستای حسینآباد و بهرهبرداران انجام شده و نتایج خوبی درپی داشته است.
با اقدامات انجام شده، به رغم خشکسالیهای چندسال اخیر، پوشش گیاهی خوبی در این منطقه وجود دارد. این بادشکنها نیز منجر به جلوگیری از ریزش ریزگردها شده است به نحوی که با وجود بادهای شدید، میزان ماسههای روان در روستای حسینآباد کاهش قابل توجهی داشته است.
طرح بادشکن غیرزنده در سال ۹۹ در مساحت ۲۰ هکتار و در سال ۱۴۰۰ در مساحت ۱۵ هکتار اجرا شد که در این روستا اجرایی شد و بیش از مالچپاشی نتیجه داده است به نحوی که مردم درخواست دارند این طرح در همه بخش کویر آرانوبیدگل انجام شود تا از ورود ریزگردها به روستاها جلوگیری شود.
نظر شما