به گزارش خبرنگار ایمنا، چهار سال است که پا به عرصه روایتگری دفاع مقدس گذاشته است، دورانی که معتقد است، باید از آن بسیار گفت و شنید تا فراموش نکنیم که رزمندگان اسلام در آن سالهای عشق، آتش و خون چه رشادتهایی داشتهاند، رزمندگانی که جان دادند، اما نگذاشتند دشمن یک وجب از خاک این وطن را به تصرف خود درآورد.
«لیلا کیانارثی»، تنها ۲۱ سال دارد تا در زمره جوانترین راویان دفاع مقدس بهشمار آید، جوانی که وسط میدان آمده و عَلَم روایتگری از حماسه شیرمردانی را بلند کرده است تا سهم او از رشادتهای آنها، نه فقط امنیت و آسایش بلکه فوجی از خاطرههای غرورآفرین هم باشد.
ماجرای روایتگری او به برگزاری یکدوره آموزشی روایتگری توسط بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس سپاه صاحبالزمان (عج) برمیگردد: «از همان کودکی علاقه عجیبی به مطالعه درباره شهدا داشتم، هرچه بیشتر درباره آنها میخواندم، تشنهتر میشدم، زیرا هر شهید قصه ناگفتهای دارد، قصههایی که هرکدام درسی برای زندگی ما است، یک روز بهصورت کاملاً اتفاقی بنر کلاسهای آموزشی روایتگری را دیدم و در این کلاسها شرکت کردم.»
دورههای آموزشی روایتگری سه سال طول میکشد و او با علاقه وصفناپذیری در تمام این کلاسها شرکت میکند: «شیوه کار به این صورت بود که جانبازان و رزمندگان دفاع مقدس که خود در میدان مبارزه و دفاع حضور داشتند، راجع به عملیاتهای مختلف صحبت میکردند و از موقعیت جغرافیایی اجرای عملیات تا اطلاعات جزئی آن را برای ما توضیح میدادند. بعد از پایان دوره تئوری، یک دوره عملی هم داشتیم و در آن اردوی راهیان نور که در مناطق عملیاتی جنوب برگزار شد، آنچه به صورت تئوری یاد گرفته بودیم را در مناطق مرتبط با آن برای ما بازگو کردند.»
تجربه شیرین روایتگری برای او از همان روزهای حضور در کلاسهای آموزشی شکل گرفته بود: «آنچه در کلاسها یاد میگرفتم را برای دوستانم، در مدرسه، پایگاه بسیج و حتی در گلستان شهدا روایت میکردم، با پایان دورههای آموزشی نیز به عنوان یکی از راویان فرهنگسرای پایداری فعالیتم را ادامه دادم و قرار است با توجه به انتخابی که ستاد مرکزی راهیان نور داشته است، در مناطق عملیاتی نیز حضور پیدا کنم.»
هرچند روایتگری دفاع مقدس توسط زنان سالیان اخیر گسترش قابل توجهی یافته است، اما هنوز هم تعجب بسیاری را برمیانگیزد: «برای مخاطبان این دست برنامهها عجیب و البته جالب است که یک زن در حال روایتگری است، اما بازخوردها همیشه مثبت بوده است، زیرا زنان روایتگر همچون حضرت زینب (س) راوی رشادت عباسهایی هستند که در راه حق شهید شدند.»
تربیت راویان جوان به خصوص زنان در عرصه روایتگری دفاع مقدس را یک ضرورت بسیار مهم میداند: «دلم میخواهد شرایطی فراهم شود و بتوانیم موجی در کشور راه بیندازیم به نام راویان جوان. میدانید، جایگاه و مقام راویان پیشکسوت که خودشان یادگاران دفاع مقدس هستند، بسیار بالاست، اما باید به فکر سرمایهگذاری برای سالهای آینده هم باشیم. کتابهای دفاع مقدس هم نمیتواند در این زمینه، جوابگو باشد، بنابراین ما باید راویان جوانی تربیت کنیم و روایتهای دفاع مقدس را به آنها بگوییم تا آنها هم به دیگران انتقال دهند و این چرخه همینطور ادامه داشتهباشد.»
خاطرات شیرینی از چندسال فعالیتش در عرصه روایتگری دارد: «شهیدی که میخواستم در یک برنامه درباره او روایتگری کنم، گویا من را انتخاب کرده بود، هر جا میرفتم به طور اتفاقی عکس یا نوشته و وصیت نامهاش به من میافتاد، بعدها با تکرار این اتفاقات به این حقیقت رسیدم که این شهدا هستند که ما را انتخاب میکنند نه ما آنها را.»
او قدم گذاشتن در مسیر شهدا را یکی از نعمتهای بزرگی میداند که خدا به او ارزانی داشته است و در این سالها همواره تلاش کرده است، به گونهای رفتار کند که شرمنده شهدا نشود: «وظیفه ماست که شهدا را به مردم معرفی کنیم و تفکر و سبک زندگی آنها را بازگو کنیم تا مخاطب برنامههای ما، هم نسبت به شهدا شناخت پیدا کنند و هم از زندگی آنها درس بگیرند.»
نظر شما