به گزارش ایمنا روزنامه همشهری نوشت: این جنایت اواسط سال ۹۵ در بندر کنگ در استان هرمزگان اتفاق افتاد. گزارش کشف جسد را مردم به پلیس داده بودند. زمانی که مأموران در محل حادثه حاضر شدند، با جسد مرد جوانی که به دلیل اصابت جسم سخت به سرش جانش را ازدست‌داده بود، مواجه شدند. هیچ‌کس قاتل را ندیده بود و به‌درستی معلوم نبود مرد جوان چرا و با چه انگیزه‌ای به قتل رسیده؛ اما شواهد نشان می‌داد مقداری از وسایل او ازجمله تلفن همراهش سرقت شده است.
مقتول از توابع استان سیستان‌وبلوچستان بود
به‌این‌ترتیب جسد به پزشکی قانونی منتقل و تحقیقات برای شناسایی عامل جنایت آغاز شد. بررسی‌ها درباره هویت مقتول نشان می‌داد که او از اهالی شهرستان «سیب و سوران» واقع در استان سیستان‌وبلوچستان است و از مدتی قبل برای کار به هرمزگان رفته بود. آن‌طورکه نزدیکانش می‌گفتند او با هیچ‌کس اختلاف یا خصومتی نداشت که بخواهد منجربه قتل شود.
در این شرایط شناسایی عامل جنایت به معمایی مرموز تبدیل شد. در این میان سرقت گوشی تلفن همراه مقتول می‌توانست سرنخ مهمی برای دستگیری قاتل باشد. هرچند مأموران ابتدا به ردیابی گوشی مسروقه پرداختند اما این گوشی خاموش بود. چند روز بعد وقتی گوشی مقتول برای چند دقیقه روشن شد، مأموران با آن تماس گرفتند. در آن‌سوی خط پسر جوانی جواب داد و مدعی شد تلفن همراه را پیدا کرده است. مأموران از او خواستند برای ادای توضیحات به پلیس آگاهی مراجعه کند و به‌این‌ترتیب وی بازداشت شد.
شواهد و مدارک به‌دست‌آمده نشان می‌داد پسر جوان عامل جنایت است؛ اما او مدعی بود که قتلی مرتکب نشده و سیم‌کارت مقتول را پیدا کرده است. وی در جلسه محاکمه که در دادگاه کیفری یک استان هرمزگان برگزار شد گفت: باور کنید من اطلاعی از قتل ندارم. همراه یکی از دوستانم برای خرید به یک مغازه رفته بودیم که جلوی در مغازه یک سیم‌کارت پیدا کردم و توی گوشی‌ام انداختم و با استفاده از آن چند تماس گرفتم تا اینکه چند روز بعد از پلیس آگاهی با من تماس گرفتند و درباره قتل توضیح خواستند.
در آنجا تحت‌فشار زیادی قرار داشتم و به‌ناچار به قتل اعتراف کردم، اما واقعیت این است که من قاتل نیستم. باوجود ابراز بی‌گناهی متهم اما قضات دادگاه او را به قصاص محکوم کردند. این رأی مدتی بعد در دیوان عالی کشور تأیید و به اجرای احکام فرستاده شد. درحالی‌که شمارش معکوس برای اجرای حکم قصاص آغازشده بود، تلاش‌های گروه صلح و سازش زندان بندرعباس برای جلب رضایت اولیای دم آغاز شد. چون اولیای‌دم اهل سیستان‌وبلوچستان بودند متهم به قتل، طبق یک سنت قدیمی این منطقه حاضر شد برای اثبات بی‌گناهی‌اش دست در روغن داغ کند؛ اما اولیای دم نپذیرفتند و گفتند فقط حکم دادگاه را قبول دارند. از سویی حاضر به بخشش نیز نبودند.
رایزنی‌ها برای بخشش متهم ادامه داشت تا اینکه سرانجام با تلاش‌های شورای حل اختلاف زندان اولیای دم حاضر شدند در برابر دریافت ۴۰۰ میلیون تومان دیه از قصاص قاتل صرف‌نظر کنند. خواسته آن‌ها در حالی بود که جوان محکوم‌به قصاص هیچ پولی برای پرداخت دیه نداشت. چند خیر برای کمک به او پا پیش گذاشتند و مبلغ ۴۰۰ میلیون تومان فراهم شد و پسر جوان پس از شش سال از قصاص نجات یافت.
آموختن قرآن در زندان، دلیلی برای بخشش قاتل
کاظم شاهرخ‌نیا، از اعضای شورای حل اختلاف زندان بندرعباس می‌گوید: وقتی این جوان به زندان آمد، اوضاع خوبی نداشت. او دو مرتبه در زندان دست به خودکشی زد؛ اما به‌تدریج وضعیتش بهتر شد. او ازجمله زندانیانی بود که در محیط زندان رشد کرد. با اینکه سواد نداشت اما در زندان قرآن یاد گرفت. همه از او به‌خوبی یاد می‌کنند. به همین دلیل تلاش‌های زیادی برای نجات او از قصاص انجام شد. بعد از آنکه اولیای دم حاضر به دریافت دیه شدند با کمک خیران توانستیم ۴۰۰ میلیون تومان جمع‌آوری کنیم و به‌این‌ترتیب او نجات یافت.
نظر شما