به گزارش خبرنگار ایمنا، معدن با تخریب طبیعت، چهره‌ای نازیبا ایجاد می‌کند، بیشتر معدن‌داران با وجود الزام محیط‌زیستی پس از اتمام فعالیتشان توجهی به بازسازی محیط ندارند، ایجاد گرد و غبار از دیگر عوامل آسیب‌زا توسط معادن است که به تشدید آلودگی هوا و ریزگردها منجر می‌شود، همچنین نشستن این گرد و خاک روی گونه‌های گیاهی مناطق حفاظت شده سبب ایجاد معضلاتی از جمله نابودی برخی گونه‌ها می‌شود.
لازم است بدانیم رعایت نکردن اصول حفاظت از خاک می‌تواند نقش مؤثری در فرسایش خاک داشته باشد، در مناطقی که معادن در مجاورت سدها و رودخانه‌ها هستند، خاک فرسایش شده پس از بارندگی‌های شدید در بستر رودخانه‌ها و پشت سدها تجمع می‌کند، فعالیت معادن در مناطق چهارگانه حفاظت شده سازمان محیط زیست می‌تواند زمینه بروز آسیب جدی برای زیستگاه و گونه‌های جانوری و گیاهی ایجاد می‌کند، در این بین نیمه اردیبهشت امسال گروهی از مردم در اطراف "کامو" تجمع کردند و خواستار توقف فعالیت یک معدن آهن در این منطقه شدند، چرا که دغدغه مردم در واقع نگرانی درباره از بین رفتن منابع آبی "کامو" و "چوگان" و "جوشقان قالی" بود، زیرا در این معدن آهن که روی سرچشمه آب این مناطق قرار دارد، انفجار انجام شده است، معادن جوشقان قالی اثر مخربی بر منابع آبی داشته و سبب کاهش منابع آب کشاورزی این منطقه شده است.
معادن جوشقان قالی آب کشاورزی را نابود می‌کند
حسین حیدریان، رئیس شورای شهر جوشقان قالی در این خصوص به خبرنگار ایمنا، می‌گوید: معدن سنگ آهن کامو از توابع بخش قمصر کاشان در منطقه کامو در دامنه کوه کرکس با فاصله تقریبی سه کیلومتری از قله کوه است، اقدام دوباره به فعالیت در این معدن علی‌رغم اعتراضات مردمی به ویژه کشاورزان و مالکان آب را به همراه داشته است، البته این معدن در سال‌های گذشته تعطیل شده بود و بهره‌برداری از آن به تازگی انجام می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: فعالیت در معادن مقطعی است و معدن‌داران با شناسایی مواد ارزشمند شروع به کار کرده و با اتمام منابع فعالیتشان پایان می‌پذیرد، اما این مهم درباره معدن جوشان اتفاق نیفتاده است، باید بدانیم آب مایه حیات و بقا است و مسئولان نباید به ازای فعالیت معدن راضی به نابودی کشاورزی و زندگی چندین هزار ساله مردم این منطقه شوند.
رئیس شورای اسلامی شهر جوشان قالی تصریح می‌کند: محدوده مورد اکتشاف در ارتفاع سه هزار تا ۳۹۲۰ متر از سطح دریا در دامنه کوه کرکس واقع شده است و در این محدوده جمعیتی بالغ بر ۱۰ هزار نفر از روستاها و شهرهای جوشقان قالی، کامو و چوگان از آب چشمه‌ای که فعالیت معدن آن را در معرض خطر قرار داده، برای شرب و گذران زندگی استفاده می‌کنند.
وی می‌گوید: آب شرب و کشاورزی تمام این شهرها از آبی که از این رشته‌کوه سرازیر می‌شود تأمین می‌شود و از طرفی هر گونه فعالیت معدنی در این محدوده سبب نابودی مراتع، پوشش گیاهی، اکوسیستم منطقه، کاهش و آلودگی آب قنات‌ها، رودخانه‌ها، روان‌آب‌های سطحی، آب‌های زیرزمینی و مصرف‌کنندگان از جمله انسان و حیوان می‌شود و گیاهان در معرض ورود فلزات سنگین و سرطان‌زا به منابع آب و خاک خواهند بود و ایجاد زهاب اسیدی و نشست گرد و غبار ناشی از انفجار و برداشت مواد معدنی در محیط اطراف و در نهایت رخ دادن فاجعه انسانی، نابودی کشاورزی و اشتغال پایدار منطقه، ناامنی، مهاجرت و آوارگی مردم و مخاطرات زیست‌محیطی نیز از جمله اثرات جبران‌ناپذیر فعالیت معدن در جوشقان قالی است.
حیدریان می‌افزاید: از مسئولان درخواست داریم، علاوه‌بر بررسی مشکلات ایجاد شده توسط فعالیت معدن، به بحران آب در استان اصفهان و اهمیت و ضرورت تأمین آب سالم و بهداشتی توجه کنند، زیرا محدوده مورد اکتشاف با آب تأمین شرب و کشاورزی شهرهای دامنه کوه تداخل داشته و با توجه به اینکه این معدن در ارتفاع بالاتری نسبت به شهر جوشقان قالی قرار دارد، مخاطرات آن برای اهالی این شهر معضلات بسیاری را ایجاد کرده است، لذا بر اساس ممنوعیت قانونی فعالیت معادن در بالادست جهت حفظ آب قنات‌ها، جلوگیری از آلودگی محیطی، حفظ اشتغال پایدار منطقه و جلوگیری از مهاجرت و رخ دادن فاجعه انسانی، لغو پروانه اکتشاف معدن آهن روی قنات و چشمه کامو را خواستاریم.
وی با اشاره به اینکه در توسعه پایدار باید به سه اصل اجتماع، اقتصاد و محیط زیست که منجر به رشد متوازن است، توجه شود، اما در این منطقه دو اصل اجتماع و محیط زیست نادیده گرفته شده است تصریح می‌کند: بدیهی است در صورت ادامه فعالیت این معدن مسئولان باید در صدد یافتن مکانی برای مهاجرت جمعیت این دو شهر تاریخی و قدیمی باشند.
معادن به مدیریت شهری واگذار شود
علی نیکبخت، شهردار جوشقان قالی در خصوص مشکلاتی که معادن برای شهر به همراه داشته است، به خبرنگار ایمنا، می‌گوید: یکی از مشکلات معادن تخریب محیط زیست حاشیه شهر است، یکی از معادنی که در فاصله کمتر از ۵۰۰ متری ساختمان‌های مسکونی شهروندان احداث شده، علاوه‌بر تخریب محیط زیست و برهم زدن چهره زیبا و طبیعی شهر باعث آسیب رساندن به ساختمان‌های شهروندان شده و نارضایتی آنها را به همراه داشته است.
وی با بیان اینکه یکی دیگر از مشکلات معادن تردد کامیون‌های حامل سنگ است، ادامه می‌دهد: تردد کامیون‌ها سبب آسیب به آسفالت محور اصلی و معابر فرعی شده است، نکته حائز اهمیت در اینجا نحوه اجرای بند ۵ ماده ۴۳ قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است، چرا که بر اساس این قانون اختصاص یک درصد از فروش معادن و فعالیت‌های صنایع معدنی که در اثر فعالیت آنها خسارت‌هایی به اهالی ساکن در منطقه و بخش کشاورزی می‌رسد باید به شهرها و روستاهای حوزه نفوذ معادن پرداخت شود که تاکنون معادن از پرداخت این مبلغ سر باز زده و درآمد معادن به افراد خاصی تعلق گرفته و شهر جوشقان از این حیث وصولی نداشته است.
شهردار جوشقان قالی تصریح می‌کند: پس از پایان برداشت ماده معدنی تنها آثار تخریب برای شهر می‌ماند و هیچ گونه فضای سبزی توسط معادن ایجاد نشده و نخواهد شد و تنها مزیت معادن برای شهر اشتغال تعداد معدودی از شهروندان و کامیون‌داران که در حوزه انتقال سنگ فعالیت دارند، بوده است.
وی می‌گوید: در خصوص فعالیت معادن پیشنهاد می‌دهم، با توجه به اینکه در شهرهای کوچک بیشتر شهرداری‌ها درآمد پایدار شهری ندارند، معادن فعال به حوزه مدیریت شهری واگذار شود تا بتوان با درآمد حاصله نسبت به اصلاح زیرساخت‌های شهری اقدام کرد و پس از پایان فعالیت معادن، شهر نیز توسعه یافته باشد.
نظر شما