به گزارش خبرنگار ایمنا، «سیدمصطفی بدرالدین» در تاریخ ششم آوریل ۱۹۶۱ (بیست‌وششم فروردین ۱۳۴۰) در منطقه شیعه‌نشین «غبیری» در جنوب شهر بیروت، پایتخت لبنان به‌دنیا آمد. دوران تحصیلات متوسطه را در همین شهر به پایان رساند. مدت کوتاهی از دوران دبیرستان نگذشته بود که با «فاطمه حرب» ازدواج کرد. یک هفته پس از جاری شدن خطبه عقد، ارتش اسرائیل به لبنان حمله کرد و او خود را طی یک هفته، به بیروت رساند.
سیدمصطفی یکی از نخستین افرادی بود که در منطقه «خلده» در جنوب بیروت، دوشادوش عماد مغنیه، سمیر مطوط و دیگر جوانان مجاهد لبنانی در این منطقه، جلوی پیش‌روی نظامیان صهیونیست را گرفت.
یک سال پس از نبرد خلده، سیدمصطفی به کویت سفر کرد و در آنجا به اتهام تلاش برای انهدام اهدافی متعلق به آمریکا و فرانسه، دستگیر و محاکمه شد. هفت سال پس از بازداشت و در سال ۱۹۹۰، پس از حمله صدام به کویت، توانست از زندان فرار کند و از طریق ایران، خود را به لبنان برساند.
وی به عنوان یکی از فرماندهان ارشد مقاومت اسلامی (با نام جهادی سیدذوالفقار) از ابتدای دهه ۹۰ میلادی توانست ضمن اشراف کامل بر تحرکات دشمن صهیونیست در نواحی اشغالی، نقش مهمی در پیروزی مقاومت اسلامی در دو جنگ «تصفیه حساب» (۱۹۹۳) و «خوشه‌های خشم» (۱۹۹۶) ایفا کند.
سیدمصطفی سپس در عملیات‌های اسیرگیری مقاومت اسلامی، نقشی مهم ایفا کرد و پس از آن، به عنوان فرمانده ارشد امنیتی مقاومت اسلامی پس از شهید عماد مغنیه، ضرباتی سخت به شبکه‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی در لبنان زد.
وی در کنار دوست قدیمی، هم‌رزم و برادر همسر خود «شهید عماد مغنیه»، توانست ارتش رژیم صهیونیستی را شکست دهد. پس از ترور شهید عماد مغنیه در شهر دمشق در فوریه ۲۰۰۸ (بهمن ۱۳۸۶) جانشین وی شد و هدایت مقاومت اسلامی لبنان را در دست گرفت.
سه سال بعد و با آغاز بحران در سوریه، هدایت نیروهای مقاومت اسلامی در این کشور، که برای جلوگیری از تهدید و آسیب مقدسات دینی خصوصاً حرم مطهر حضرت زینب (س) راهی شام شدند، را برعهده گرفت.
وی در هدایت و پیروزی بسیاری از عملیات‌های مقاومت اسلامی در خاک سوریه و کمک به نیروهای حشدالشعبی در عراق، مهم‌ترین نقش را ایفا کرد تا این که بیست‌وچهارم اردیبهشت‌ماه در حمله توپخانه‌ای تروریست‌های تکفیری به پایگاه نیروهای مقاومت اسلامی در اطراف فرودگاه بین‌المللی شهر دمشق به درجه رفیع شهادت نائل شد.
نظر شما