به گزارش خبرنگار ایمنا، احیای شش هزار واحد اقتصادی راکد و نیمه فعال در کشور، ازجمله مباحثی است که در دستور کار دولت در سال ۱۴۰۱ قرار گرفته است. پیش‌ازاین نیز بیش از دو هزار واحد تولیدی در سراسر کشور با کمک دستگاه قضائی فعال شده و اقداماتی از قبیل ارائه مشاوره به کارآفرینان و تولیدکنندگان داده شده است. همچنین پیگیری‌های لازم جهت جلوگیری از ورشکستگی واحدهای تولیدی در حال انجام است. طی سال‌های اخیر، چالش صنعت کشور به‌دلیل مشکلاتی مانند تحریم‌ها و رکود اقتصادی از مسائل نگران‌کننده بوده، به‌ویژه طی دو سال گذشته که به دلیل شیوع کرونا، شدت بحران بیشتر شده و حتی تعطیلی واحدهای صنعتی فراوانی را در پی داشته است.
این شرایط نامطلوب، در شرایطی رو به گسترش است که ورشکستگی یکی از پارامترهای ده‌گانه ارزیابی بانک جهانی برای فضای کسب‌وکار محسوب می‌شود. گزارش‌های سالانه بانک جهانی طی سال‌های گذشته، بیانگر وضعیت ناخوشایند جایگاه ایران میان رقبای منطقه‌ای و جهانی است، به‌خصوص در این سال‌های تحریم و رکود که همواره آمار ورشکستگی واحدهای صنعتی به گوش می‌رسد. به‌طوری‌که بنا بر گزارش‌های موجود از ۷۳ هزار واحد ثبت شده صنعتی تعداد ۱۲ هزار و ۶۷ واحد تعطیل شده‌اند. بر این اساس است که توجه به احیای این واحدهای صنعتی از جمله تأکیدات مسئولان و دولت در سال جاری بوده است.
چند واحد صنعتی بازسازی شده است؟
با توجه به اهمیت بازسازی واحدهای ورشکسته و نیمه‌فعال اقتصادی، مطابق اظهارات «سیدامیرحسین مدنی» نماینده دولت، احیای شش هزار واحد اقتصادی راکد و نیمه‌فعال کشور در دستور کار در سال ۱۴۰۱ قرار گرفته است.
وی سرمایه‌گذاری لازم برای احیای شش هزار واحد برنامه‌ریزی شده در سال آتی را حدوداً ۲۷ هزار میلیارد تومان اعلام و تأکید می‌کند: این سرمایه‌گذاری توسط دولت، نهادها و بخش خصوصی به‌صورت سرمایه‌گذاری و تسهیلات خواهد بود؛ پیش‌بینی می‌شود این میزان، سبب احیای ۱۵۰ هزار میلیارد تومان سرمایه راکد در کشور و ایجاد ۶۰ هزار شغل مستقیم شود.
در این زمینه در استان تهران به‌عنوان پایتخت کشور، با حمایت دادگستری این استان از ۴۵ واحد تولیدی رفع مشکل شده است. با پیگیری‌های مجدانه دادگستری استان تهران، واحدهای تولیدی صنایع شیر تهران شهداد (وارنا) با ۱۳۰ نیروی کار، کشتارگاه صنعتی گوشت بهین با ۱۱۰ نیروی کار، فولاد قزوین با ۲۲۰ نیروی کار، فولاد سیادن با ۱۴۰ نیروی کار، پارس آرمان شفق با ۱۸۰ نیروی کار، ریسندگی و بافندگی کوکما با ۱۰۰ نیروی کار، آلومینیوم پارس با ۷۳۵ نیروی کار، صفا شیمی با ۴۰ نیروی کار، لاستیک البرز (کیان تایر) با ۹۵۰ نیروی کار، کشت و صنعت جوانه چهارفصل با ۶۰ نیروی کار، لوله و تجهیزات سدید با ۴۱۲ نیروی کار، سالم ماکارون با ۲۵ نیروی کار، شهاب‌سنگ صادق با ۴۰ کارگر، صنایع غذایی و بسته‌بندی ژوبین پروتئین با ۴۰ کارگر، تهران ماشین با ۲۵ نیروی کار، بسپار شفاف پوشش با ۱۷۵ نیروی کار، پرنده پرداز با ۸۰ کارگر، پرنیان تافته آمل با ۱۵۰ کارگر و ساسان پیمان با ۱۸ کارگر فعال و احیا شده‌اند.
در استان خراسان‌رضوی نیز یک‌هزار و ۷۶ بازدید از واحدهای تولیدی به‌عمل آمده که از این تعداد، ۳۹۰ بازدید توسط قضات و ۶۸۸ بازدید توسط متصدیان دفاتر کمیسیون حمایت قضائی از سرمایه‌گذاری در شهرک صنعتی صورت گرفته و از ۳۱۰ واحد تولیدی رفع مشکل شده است. در استان اصفهان که به‌عنوان پایتخت صنعتی کشور مطرح است، تعداد هفت کارخانه و ۱۱ واحد تولیدی مورد حمایت قرار گرفته و رفع مشکل شده که منجربه تثبیت حدود ۱۰ هزار فرصت شغلی شده است. به همین ترتیب در استان‌های مختلف با بازیابی و احیای واحدهای اقتصادی در طول یک سال گذشته روبه‌رو بوده‌ایم.
به نظر می‌رسد با تأکید مسئولان و کارشناسان اقتصادی بر مقوله رونق تولید و احیای واحدهای اقتصادی، انگیزه و تلاش بیشتری هم نسبت به گذشته در راستای احیای واحدهای تولید راکد و نیمه‌فعال در سراسر کشور انجام گیرد؛ راهبردی که دولت و بخش خصوصی هر دو درصدد آن هستند و از طریق ستادهای استانی در سراسر کشور تلاش می‌شود تا زمینه احیای بنگاه‌های تولیدی و خدماتی بیشتری فراهم شود. چه‌بسا ادامه این مسیر و موفقیت حتی نسبی در آن، می‌تواند بخشی از مشکلات ریشه‌ای اقتصاد ایران مانند بیکاری و فقر مطلق را پوشش دهد و در نهایت زمینه را برای صادرات اقلام ایرانی به‌عنوان شاه‌کلید رشد پایدار فراهم سازد.
طرح احیای واحدهای ورشکسته موفق بود
اصفهان با بیش از پنج میلیون نفر جمعیت و بیش از ۹ هزار واحد تولیدی کوچک و بزرگ با سرمایه ۲۲۱ هزار میلیارد ریال و اشتغال ۲۶۳ هزار نفر، حدود ۸۴۰ معدن در حال بهره‌برداری با سرمایه‌گذاری بیش از ۱۰ هزار میلیارد ریال و حدود ۱۸۰ هزار واحد صنفی صنعتی‌ترین استان کشور به‌شمار می‌آید. به عبارتی واضح، سهم اصفهان در صنعت کشور ۱۱ درصد، سرمایه‌گذاری ۱۰ درصد و اشتغال صنعتی ۸ درصد و رتبه اصفهان در طرح‌های نیمه‌تمام صنعتی و تعداد معادن اول و ازنظر ذخایر معدنی دوم است.
حال موضوع قابل تأمل آن است که صنایع نیمه تعطیل و یا ورشکسته این استان در چه شرایطی قرار دارند و چه برنامه‌هایی برای احیای آن‌ها وجود دارد؟ دلایل اصلی رسیدن صنایع به مرز ورشکستگی چیست و چه راهکارهایی برای بازگشت این واحدهای تعطیل یا نیمه تعطیل وجود دارد؟
بسیاری از کارشناسان اقتصادی، ورشکستگی صنایع را به معوقات بانکی مرتبط می‌دانند و برخی دیگر بر این باورند که ورشکستگی صنایع، بیش از اینکه به رکود و شرایط اقتصادی کنونی مرتبط باشد، ناشی از مدیریت ناکارآمد است. از طرف دیگر نبود مقررات شفاف، فرسودگی تجهیزات، فقدان نیروی انسانی ماهر و نبود منابع مالی جدید برای رفع مشکلات ازجمله دلایل رسیدن یک واحد صنعتی به مرز ورشکستگی مطرح می‌شود.
یکی از راهکارهای نجات و خروج بنگاه‌ها از بحران، تقویت بخش خصوصی است. در اصفهان که به دلیل صنعتی بودن با بنگاه‌های اقتصادی که به دلیل مشکلات، تعطیل یا نیمه‌تعطیل شده یا مراکزی که با ورشکستگی باعث بیکاری کارگرانشان شده‌اند، برای نجات این واحدها از چنین شرایطی، واگذاری آن‌ها به بخش خصوصی لازم است.
عبدالوهاب سهل‌آبادی، رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت اصفهان با تأکید بر موفق بودن جریان احیای صنایع در استانی مانند اصفهان به ایمنا می‌گوید: مدت‌هاست که احیای واحدهای نیمه‌تعطیل یا ورشکسته، دغدغه بخش خصوصی و دولتی محسوب می‌شود؛ تا آنکه سال ۹۹ وزارت صمت نیز با دستورالعمل‌های حمایتی مصمم به احیای واحدهای تعطیل یا نیمه‌تعطیل شد و سال گذشته نیز نقطه اوج اجرای این طرح بود.
وی تصریح می‌کند: در خانه صنعت، معدن و تجارت بخشی در راستای پیگیری واحدهای صنعتی راکد و نیمه‌فعال تشکیل شده است، این‌چنین که به‌جای انتظار برای رجوع آن‌ها، خود به دنبال چنین واحدهایی رفته‌ایم. این واحدها شناسایی شده و مشخص شد که برخی از آن‌ها با مشکل چندانی مواجه نبوده‌اند و بعضی خط تولید مقرون‌به‌صرفه نداشته‌اند.
رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت اصفهان می‌گوید: بر این اساس مشاوران و راهنمایانی به این واحدها فرستاده شد که خود از بدنه صنعت بوده و در این زمینه تخصص داشتند، به‌طوری‌که مشاوره و حمایت‌های صورت گرفته یکی از این بنگاه‌های تولیدی که در اصفهان قرار دارد به فعالیت صادراتی بازگشته است.
سهل‌آبادی تأکید می‌کند: برای ادامه این راه و احیا، حفظ و توسعه در بخش‌های مختلف تولید باید راهکارهای حمایتی مانند نقدینگی، تهیه مواد اولیه و واردات این مواد، انبارداری‌های بسیار سنگین، کرایه‌های سنگین حمل‌ونقل ریلی، کشتیرانی و جاده‌ای فراهم شود.
وی یادآور می‌شود: اگرچه نیاز واحدهای تولیدی فقط تأمین سرمایه و نقدینگی نیست؛ اما بیشترین مشکل آن‌ها هم به همین موضوع مربوط می‌شود. البته ستاد تسهیل هم در این راستا فعالیت‌های زیادی انجام داده اما بانک‌ها نمی‌پذیرند، درحالی‌که لازم است دولت توقف و تنفسی را برای فعالان اقتصادی در نظر گیرد.
رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ادامه می‌دهد: مورد مؤثر دیگر جهت احیای این واحدهای تعطیل، اصلاح خطوط تولید است که فعالیت با آن‌ها مقرون‌به‌صرفه نیست. برای این منظور ورود سرمایه‌گذارانی به‌عنوان شرکای صاحبان این واحدها، ضروری است. البته خیلی از سرمایه‌گذاران هم به دنبال خرید و یا شراکت در این واحدها هستند. واقعیت آن است که با فراهم آوردن بستر مناسب، می‌توان برای بازسازی بخشی از صنایع راکد از سرمایه‌گذار داخلی و خارجی بهره‌مند شد.
نظر شما