به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بسیاری از شهرهای اروپایی به دلیل آزادی تردد در سراسر اتحادیه اروپا که ورود نیروی کار ماهر را برای آن‌ها به ارمغان آورده است، پذیرای انبوهی از تازه‌واردان هستند. با این حال ورود مهاجران از گوشه‌وکنار دنیا و افزایش موج پناه‌جویان به این شهرها طی سال‌های اخیر به یک اتفاق رایج تبدیل شده است. این امر باعث شده است که مقامات محلی در اغلب مواقع با افرادی سروکار داشته باشند و به گفت‌وگو بپردازند که به زبان ملی کشور آن‌ها صحبت نمی‌کنند. نکته اینجاست که یادگیری زبان و پذیرش فرهنگ‌های جدید، فرآیندهایی بسیار زمان‌بر برای سیستم اداری کشور پذیرنده و شخص مهاجر محسوب می‌شود.
به‌این‌ترتیب بررسی‌های شبکه مشارکت شهری یوروسیتیز (Eurocities) نشان می‌دهد که بعضی از شهرهای اروپایی با پذیرش این واقعیت، تصمیم گرفته‌اند زبان انگلیسی را در راستای برقراری ارتباطات عمومی به رسمیت بشناسند. لذا علی‌رغم جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا، استفاده از زبان انگلیسی در سراسر اتحادیه اروپا فروکش نکرده است که بروکسل، پایتخت عملی اتحادیه اروپا در زمینه استفاده روزافزون از زبان انگلیسی محسوب می‌شود.
با توجه به قرار گرفتن مؤسسات اصلی اتحادیه اروپا و اکوسیستمی از شرکت‌ها، سفارت‌خانه‌ها و انجمن‌های جهانی در این شهر، غالب بودن زبان انگلیسی در آن چندان تعجب‌آور نیست. برآوردها نشان می‌دهد که یک سوم از نیروی کار مشغول در بروکسل را افراد غیر بلژیکی تشکیل می‌دهد. لذا بسیاری از ساکنان خارجی این شهر نسبت به زبان‌های رسمی فرانسوی یا فلاندری، تسلط بهتری به انگلیسی دارند.
پایتخت بروکسل حتی وزیری برای ترویج چندزبانگی دارد که از تصویب رسمی شدن استفاده از زبان انگلیسی در بخش خدمات شهری کلان‌شهر بلژیک طی حکم رسمی بعضی از شهرداری‌ها خبر داده و اعلام کرده است همان‌طور که بعضی از خدمات و اطلاعات خاص شهرهای بزرگی هم‌چون آمستردام به زبان انگلیسی ارائه می‌شود، بروکسل به‌عنوان پایتخت فعلی اروپا نمی‌تواند از قافله عقب بماند. وی معتقد است که این اتفاق بیشتر در شهرهای بزرگی رخ داده است که با برچسب بین‌المللی شدن شناخته می‌شوند و بروکسل می‌تواند در زمینه چندزبانگی پیشگام باشد که در این مسیر تداوم تبادل نظر میان آن با شهرها و مناطق چند زبانه بسیار حائز اهمیت است.
منطقه بروکسل پذیرای حجم بالایی از نیروی کار ماهر با تحصیلات عالی از تمام نقاط اروپا بوده است و جای تعجب نیست که بسیاری از آن‌ها صحبت کردن به زبان انگلیسی را یک مهارت ضروری برای گذران زندگی مدرن می‌دانند. با این حال همه با آغوش باز از این تغییر استقبال نمی‌کنند و طبیعی است که برخی از ساکنان محلی نسبت به آن احساس ناراحتی داشته باشند.
قابل درک است که این پدیده برای سایر زبان‌ها (در مورد بلژیک زبان‌های فرانسوی و هلندی) عاملی تهدید کننده تلقی شود اما دلیلی برای این امر وجود ندارد چراکه انگلیسی زبان جهانی است و می‌توان از آن برای برقراری ارتباط با سایر نقاط جهان استفاده کرد. از سوی دیگر گفته می‌شود ازآنجاکه انگلیسی در حال حاضر پرکاربردترین زبان در سطح بین‌المللی است، نمی‌توان آن را عاملی تبعیض‌آمیز دانست زیرا لزوماً در راستای یک جامعه زبانی خاص عمل نمی‌کند.
در منطقه بروکسل علی‌رغم این‌که جوامع غیربومی که بیشترین نمایندگی‌های موجود را دارند بلغاری و رومانیایی هستند، به‌عنوان راهی برای ارائه خدمات به تازه‌واردان، انگلیسی به‌رسمیت شناخته شده است. شهردار هلسینکی نیز که با توجه به چالش‌های ناشی از دشواری یادگیری زبان فنلاندی و به‌دنبال آن از دست رفتن حجم بالایی از نیروی کار ماهر به دلیل مواجهه با این چالش روبه‌رو است، با ایده رسمی کردن زبان انگلیسی در شهر دچار کشمکش شده و اعلام کرده است که شرایط کنونی به‌گونه‌ای است که یک شخص یا باید کاری را به زبان انگلیسی انجام دهد یا کلاً از انجام آن صرف‌نظر کند. به عبارت دیگر، روی برگرداندن از زبان انگلیسی ممکن است صرفاً به معنای بسته شدن درهای رفاه و توسعه اقتصادی در عصری باشد که شهرها، رقبای قانونی در بازار کار محسوب می‌شود.
نظر شما