به گزارش خبرنگار ایمنا، تیم فوتسال پیکان تهران در نخستین سال حضورش در لیگبرتر فوتسال بانوان، موفق شد مقتدرانه عنوان قهرمانی رقابتها را از آن خود کند. در این راه «نیلوفر اردلان» نقش سرمربی را ایفا میکرد و توانست با هدایت تیم در یک فصل پرماجرا، خودروسازان را بر فراز فوتسال بانوان ایران قرار دهد.
به همین بهانه با «نیلوفر اردلان» گفتوگویی داشتهایم که در ادامه میخوانید:
از حضور در پیکان برای نخستین فصل حرفهای در لیگبرتر بگویید
روز نخست برای تشکیل تیم پیکان با من تماس گرفته شد و صحبتهایمان را برای انجام این کار و حضور پرقدرت در لیگبرتر انجام دادیم. از همان روزها قهرمانی را در این تیم میدیدم و تلاشمان موفقیت با پیکان بود.
فصل چطور برایتان سپری شد؟
هفت ماه خیلی سخت و پرتلاش را پشت سر گذاشتیم. همه این روزها سختیهای خاص خود را داشت؛ اما با درایت کادر فنی، مدیریت باشگاه و بازیکنان توانستیم مقامی را که لیاقت بازیکنان و باشگاه پیکان است، به دست بیاوریم. در شرایطی که بازیها نامتعادل بود، توانستیم نمایش خوبی ارائه دهیم، حتی بازیکنان جوان نیز در دیدارهای پایانی، کمک زیادی در راه پیروزیها به ما کردند و نتیجه آن مثبت بود.
به شعار معروف برسیم «قهرمانی به این تیم میاد» و جملهای که محقق شد
از روز نخست با تشکیل تیم، به آن فکر میکردم. وقتی ذهن برنده باشد، ناخودآگاه به انسان کمک میکند تا به اهدافش دست پیدا کنید. خیلیها به من ایراد گرفتند و حتی گفتند با زدن این حرف با آبرویت بازی میکنی و اگر این اتفاق رخ ندهد، مشکلاتی بهوجود میآید؛ اما من به این قضیه اعتقاد قلبی داشتم و با لطف خدا به هدفمان رسیدیم. به بچهها نیز گفته بودم فقط خودمان میتوانیم قهرمانی را از خودمان بگیریم، در نهایت هشتگ یا شعار «قهرمانی به این تیم میاد»، جواب داد. گرچه شاید همیشه جواب ندهد؛ اما در این برهه، در تکتک بچهها جنگیدن برای قهرمانی را میدیدم و همین موضوع برای من کافی بود.
چه عناصر دیگری به شما نیروی قهرمانی را منتقل میکرد؟
زحمات باشگاه را مشاهده میکردیم و میدانستیم باشگاه دوست دارد تیممان نخستین قهرمانی را برایشان در این فصل بهدست بیاورد. والیبال و فوتبال نتایج خوبی کسب کردند اما به قهرمانی نرسید، بنابراین تمام تمرکزمان را برای قهرمانی گذاشتیم تا یک قهرمانی شایسته را برای باشگاه بزرگ پیکان کسب کنیم.
مقطعی قرار بود سرمربی تیمملی شوید؛ چرا همهچیز منتفی شد؟
قبل از اینکه وارد باشگاه پیکان شوم با نایبرئیس فدراسیون فوتبال صحبت کردم و تقریباً همهچیز تمام شده بود تا سرمربی تیمملی شوم؛ اما خدا برای من این خیریت را میخواست، چراکه دیگر از فدراسیون با من تماس نگرفتند و من هم دنباله آن را نگرفتم؛ زیرا اعتقادم بر این است کاری که باید انجام شود، باید با قلب و دل انسان رقم بخورد.
این اتفاق ممکن است سال آینده رخ دهد؟
سال گذشته حضورم در تیمملی کنسل شد، به پیکان آمدم و خیلی از این موضوع و حضور در باشگاه پیکان خوشحالم. اینکه چه زمانی افتخار بزرگ سرمربیگری تیمملی نصیب من میشود، خدا و مسئولان میدانند؛ اما همیشه گفتهام عاشق و سرباز وطنم هستم و اگر این مسئولیت به من اهدا شود، تمام تلاشم را خواهم کرد تا آن چیزی که لیاقت بچههای ایران است را انجام دهم.
فصل آینده هم سرمربی پیکان خواهید بود؟
«عطابخش» نسبت به من لطف داشت و فردای روز قهرمانی، در دیدارمان از من برنامه خواست. باشگاه امسال خیلی خوب بود و با توجه به ریشهدار بودن تیمی مانند پیکان، قطعاً وقتی شرایط مناسب باشد انتخاب اولم باشگاه پیکان خواهد بود.
وضعیت تیمملی فوتسال را چگونه ارزیابی میکنید؟
تیمملی فلسفه جداگانهای دارد، یک راه بسیار سختی پیشروی افراد قرار میگیرد و باید با یک برنامه مشخصی در آن مسیر حرکت کند؛ زیرا هماکنون میانگین سنی تیم بالا است و در حالی بحث جوانگرایی مطرح است که جوانان ما میدان ندیدهاند و نمیتوانیم بهیکباره تغییر نسل دهیم.
چه اقداماتی لازم است تا تیمملی سرپا و قهرمان بماند؟
تزریق جوانگرایی به تیمملی باید آرامآرام اتفاق بیفتد، اینکه نمیدانیم مسابقات آسیایی و بینالمللی چه زمانی برگزار میشود، کار فدراسیون و اعضای تیمملی را سخت میکند. هر سال که میگذرد، میانگین سنی تیمملی بالاتر میرود؛ تیمهای پایه و امید نداریم و شرایط بسیار سخت است. تیمملی به یک جراحی کامل و با دقت نیازمند است و برگزاری اردوها پیش از مسابقات، جوابگو نخواهد بود. تیمهای حوزه خلیجفارس تورنمنتی تشکیل دادهاند و این نشان میدهد سایر کشورها بهطور مداوم فعالیت میکنند و نمیشود با حرف، قهرمانی آورد. سرمایهگذاری سایر کشورها روی تیمهای ملیشان بسیار بالا است و امیدوارم مسئولان فدراسیون بیشتر به تیمملی اهمیت بدهند؛ چرا که ظرفیت بسیار بالایی داریم و در کل کشور بازیکنان استثنایی وجود دارند که میتوانند در آینده حرفی برای گفتن داشته باشند.
اگر پیشنهاد سرمربیگری تیمملی به شما داده شود قبول میکنید؟
حضور در تیمملی شرایط خاصی دارد و باید یک تعامل دو طرفه وجود داشته باشد. سرمربیگری تیمملی عشق بسیاری از مربیان است، من هم تمام تلاشم را برای محقق کردن این امر انجام دادم. آرزویم سرمربیگری تیمملی است؛ ولی در این برهه باید یک حامی پشت کادر فنی و سرمربی تیمملی باشد، یک زمان حداقل دو ساله به تیم بدهند و کسی نباید از شکستها ناراحت شود. همه باید صبور باشند تا تیمملی دوباره از نو شکل بگیرد و در سالیان طولانی به موفقیت برسد.
بهعنوان مدعی برای تکرار قهرمانی در فصل آینده تلاش میکنید؟
تیمی که قهرمان میشود، شرایط سختی پیشروی خود خواهد داشت. همیشه قهرمان ماندن دشوار است، تیمهای دیگر میخواهند قهرمان را شکست دهند. ما نقطهضعفهایی داریم و اگر قرار باشد با باشگاه پیکان ادامه دهیم، تلاشمان بر این است که نقطهضعفهایمان را برطرف سازیم و شرایط حضور بازیکنان را بررسی کنیم تا با یک فصل نقلوانتقالاتی موفق و قدرتمند، یک تیم آماده و بدون نقص را روانه مسابقات کنیم. همچنین شاید جام باشگاههای آسیا را در پیش داشته باشیم؛ باید منتظر آینده بود.
وضعیت قراردادها چگونه است؟ کدام بازیکنان در تیم میمانند؟
تمام قراردادها یکساله بود و قرارداد بچهها تمام شده است. از بازیکنان تیمملی بزرگسالان و امید در تیممان بهره میبریم؛ اما باید ببینیم کدامیک میخواهند در پیکان بمانند. طبیعتاً در بانوان شرایط نسبت به آقایان متفاوت است، قطعاً به جذب چند بازیکن نیاز داریم.
کریمی فصل گذشته بهدلایل نقلوانتقالات نتوانست به پیکان ملحق شود؛ این اتفاق سال آینده میافتد؟
در رابطه با وضعیت «کریمی» اطلاعات چندانی ندارم؛ فقط میدانم یکسری کارهای اداری باعث شد حضورش در این فصل کنسل شود. باید منتظر تصمیم او برای فصل جدید بمانیم که میخواهد در پیکان حضور داشته باشد یا خیر. زیرا شرایطی که بهوجود آمد قرارداد کریمی را ملغی کرد.
دیدگاهتان برای حفظ و جذب بازیکنان در تیم بر چه اساس است؟
هدف من برای تشکیل شاکله تیم، حفظ بازیکنان با تجربه و جوان در کنار یکدیگر است. در سالهایی که بازیکنان با سابقهمان میتوانند بازی کنند، جوانان باید در کنارشان تجربه کسب کنند تا یکروز بتوانند جای فاطمه اعتدادیها و نسیمه غلامیها را بگیرند. البته این کار بسیار سخت خواهد بود؛ چراکه بازیکنان با تجربه فوتسال کشورمان در سالهای اخیر فوقالعاده بودهاند و جا پای آنان گذاشتن سخت است، اما عمر دوران قهرمانی و حرفهای کوتاه است و روزی همه کنار میروند و باید افراد دیگری به این راه ادامه بدهند.
در خصوص پخشزنده و ممانعت برای این کار بگویید. تلاش زیادی برای آن شد اما تحقق نیافت
میتوانم بگویم حیف شد که این فینال را علاقهمندان به فوتسال نتوانستند تماشا کنند. دیدار رفت و برگشت فینال، فوقالعاده خوب بود. بازیکنان هر دو تیم ملیپوش هستند و نتوانستیم این دو بازی را به خانوادههایمان تقدیم کنیم. با توجه به محدودیتی که برای حضور هواداران نیز بود، نتوانستیم شادیمان را حداقل در آن لحظات با خانوادهها تقسیم کنیم. امیدوارم روزی برسد که فوتسال بانوان نیز مانند والیبال و بسکتبال، پخشزنده داشته باشد؛ چراکه این اتفاق باعث حمایت باشگاههای بزرگ و جذب اسپانسر میشود. وقتی والیبال پخشزنده دارد اما فوتسال نه، احساس میشود افراد فقط جذب والیبال میشوند. بچههای فوتسالیست توانایی دارند که بیشتر به آنان توجه شود و حیف است جذابیت فوتسال بانوان دیده نشود.
از سمت مدیریت مورد حمایت کامل قرار میگرفتید؟
توجه بسیار خوبی به تیم شد و ما در طول فصل، مشکل خاصی در راهمان نداشتیم. مبالغ دریافتی و شرایط در تیم بهخوبی مهیا میشد؛ حمایتهای عطابخش مدیرعامل باشگاه فوقالعاده بوده و هر آنچه میخواستیم انجام شد، امیدوارم حمایتشان ادامهدار باشد. البته ما هم تلاش کردیم تا با قهرمانی، جواب این حمایتها را بدهیم.
اعتراضاتی به شیوه انجام بازیهای لیگ داشتید؛ بهنظرتان دورهای بودن لیگ از پلیآف بهتر است؟
پلیآف به یکسری از تیمها شانس مجددی میدهد که شاید در طول فصل موفق نبودهاند؛ گرچه امسال این اتفاق نیفتاد اما تصور میکنم جذابیت لیگ به دورهای بودن مسابقات است و از سال آینده، قرار بر رخ دادن این اتفاق خواهد بود. پلیآف، جذابیت خاص خودش را دارد؛ اما معتقدم اگر بازیها بهصورت دورهای برگزار شود و قهرمان در طول فصل مشخص شود، حس و حال متفاوتتری خواهد داشت.
سخن پایانی؟
امیدوارم فوتسال و فوتبال بانوان هر روز حامیهای بیشتری داشته باشد. این رشتهها نیرویانسانی فوقالعادهای در بخش بانوان دارد و میتواند سالیانسال باعث برافراشتهشدن پرچم کشورمان باشد و دخترانمان با ورزش کردن از ناهنجاریهایی که در جامعه وجود دارد دور شوند.
گفتوگو از: علی کریمی_خبرنگار سرویس ورزش ایمنا
نظر شما