فرهاد خسروی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: مؤسسات خیریه مانند سایر سازمانهای مردمنهاد، دارای چالشهای فراوانی هستند. یکی از بزرگترین چالشهای مؤسسات خیریه که بهعنوان یک ضعف بزرگ شناخته میشود، نبود هدفمندی فعالیتهای مؤسسات خیریه است. در فعالیت مؤسسات خیریه کشور، سیستم یکپارچه هدفمند وجود ندارد؛ علاوه بر آن بانک اطلاعاتی جامع و کاملی از افراد نیازمند برای معرفی به خیریهها نیز وجود ندارد.
وی ادامه داد: درواقع هر خیریه، نهاد و سازمانی اقدام به تهیه و تدوین یک بانک اطلاعاتی از افراد نیازمند کرده است؛ بهعنوانمثال سازمانهایی همچون بهزیستی و کمیته امداد، بانک اطلاعاتی مجزا از افراد نیازمند دارند؛ اما ازآنجاکه این هدفمندیها و کمکها کم است، موجب بروز مشکل هدفمند نبودن کمکها شده است.
نبود هدفمندی کمکها عامل افزایش آسیبهای اجتماعی
این عضو هیئت مدیر مؤسسه خیریه لبخند تصریح کرد: نبود هدفمندی در کمکها، باعث افزایش برخی آسیبهای اجتماعی همچون تکدیگری میشود. به این خاطر که سیستم یکپارچهای برای معرفی افراد نیازمند وجود ندارد، بنابراین افرادی که زمینه تکدیگری دارند، بهراحتی میتوانند از تمام خیریهها کمکهای مختلفی دریافت کنند.
وی با بیان اینکه چالش دیگر مؤسسات خیریه، نداشتن توانمندی لازم برخی افراد نیازمند یا همان گروه هدف خیریهها است، افزود: تقریباً همه خیریهها در برخی حوزههای خاص همچون معیشت فعالیت میکنند؛ درصورتیکه باید خیریهها در حوزههای آسیبهای اجتماعی، فرهنگی و سایر موارد ورود داشته باشند.
کمبود تقسیم وظایف و بیاعتمادی به مؤسسات خیریه
خسروی ادامه داد: هنوز تقسیم وظایف صحیحی برای فعالیت مؤسسات خیریه در کشور صورت نگرفته است و این بهعنوان یکی دیگر از آسیبهای جدی پیش روی مؤسسات خیریه کشور محسوب میشود. با وجود تعدد بالای مؤسسات خیریه در کشور، هنوز بخش اعظمی از افراد نیازمند توانمند نشدهاند.
وی خاطرنشان کرد: آسیب دیگری که خیریهها با آن مواجه هستند، خیریههای خانوادگی است؛ یعنی خیریههایی در کشور فعالیت میکنند که بهصورت دوستانه و خانوادگی اداره میشوند و همین موضوع، موجب بروز فسادهای مالی فراوانی در این مؤسسات خیریه شده است. فسادهای مالی که در برخی از مؤسسات خیریه صورت میگیرد، موجب شده بسیاری از مردم نسبت به خیریهها کماعتماد شوند و بهصورت فردی و پراکنده، اقدام به کمک افراد نیازمند کنند.
موازیکاریها؛ عامل تضعیف مؤسسات خیریه
این عضو هیئت مدیره مؤسسه خیریه «لبخند» با بیان اینکه یکی دیگر از آسیبهای مؤسسات خیریه، بحث موازیکاری آنها است، گفت: موازیکاری مؤسسات خیریه به دلایل مختلفی بستگی دارد که مهمترین آن به دلیل شکل نگرفتنِ شبکه مؤسسات خیریه توسط مراجع صدور پروانه است. متأسفانه نهادهای صدور پروانه و مجوز برای مؤسسات خیریه در کشور بعد از سالها نتوانستهاند در کنار شکلگیری صحیح شبکه مؤسسات خیریه، زمینه شرایطی را برای هماندیشی خیریهها فراهم آورند.
وی اظهار کرد: نبود بانک اطلاعاتی از افراد نیازمند برای هدایت صحیح کمکهای مؤسسات خیریه باعث شده است که بیشترین لطمه به افراد نیازمند جامعه وارد شود، به عنوان مثال در ماه مبارک رمضان بسیاری از مؤسسات خیریه در حال توزیع بستههای مواد غذایی هستند، ولی وقتی روند فعالیت این مؤسسات را بررسی میکنیم، درمییابیم که به خاطر نبود شبکه خیران و بانک اطلاعاتی افراد نیازمند، در یک محل چند مؤسسه خیریه اقدام به توزیع مواد غذایی میکنند؛ همین موضوع موجب شده برخی افراد نیازمند از چند خیریه بستههای حمایتی و غذایی دریافت کنند، ولی عدهای دیگر از افراد نیازمند حتی یک بسته حمایتی و غذایی دریافت نکنند.
خسروی ادامه داد: فعالیت مؤسسه خیریه، تنها نباید به حوزه درمان یا کمکهای معیشتی خلاصه شود؛ امروز نیاز است که مؤسسات خیریه در حوزه کاهش آسیبهای اجتماعی وارد شوند. کودکان مبتلابه اوتیسم در بسیاری از شهرهای کشور نیازمند کمک هستند، ولی در عمل شاهد هستیم یک مؤسسه خیریه در حوزه اوتیسم در بسیاری از شهرهای کشور وجود ندارد؛ در مقابل شاهد تعدد فعالیت مؤسسات خیریه در حوزه سرطان یا معیشت هستیم که این موضوع، ساماندهی مؤسسات خیریه را یادآوری میکند.
نظر شما