به گزارش خبرنگار ایمنا، «حسین اسماعیلیاحمدی» امروز _چهارشنبه بیستوچهارم فروردینماه_در آئین پاسداشت ثبت ملی میراث ناملموس آئین شاقشاقو (سنگزنی)، میراث فرهنگی ناملموس را بخشی از دستاوردهای تمدن ایرانی اسلامی دانست و اظهار کرد: شهرهای ایران جلوههای میراث ناملموس ملی از جمله حرکات آئینی، موسیقی، فنون، آداب و آئینهای مذهبی، آگاهی و دانش نسبت به محیط دنیای طبیعی و جشنها است که از گذشتههای و دور سینه به سینه منتقل شده و پاسداشت آنها موجب آشنایی بیشتر نسلهای آینده با این میراث میشود.
وی با بیان اینکه ثبت ملی آثار ناملموس میتواند موجب ماندگاری آنها شود، افزود: میراث فرهنگی ناملموس، بخش مهمی از فرهنگ یک جامعه به شمار میآید و امروز شاهد تداوم حیات آداب و رسوم و آئینهای سنتی با وجود زندگی مدرن شهری هستیم؛ برای زنده نگاهداشتن این میراث باید به طور منظم اقدامات مؤثر و مناسبی برای نسلهای مختلف انجام شود.
شهردار زرینشهر با بیان اینکه پویایی و سرزندگی فضای زیستی نیازمند توجه به میراث فرهنگی ناملموس است، خاطرنشان کرد: شهرستان لنجان آثار و بناهای متعدد تاریخی را در دل خود جای داده و مدیریت شهری زرینشهر با توجه به اهمیت حفظ ابنیههای تاریخی، در مسیر مرمت آنها گام برداشته است.
اسماعیلیاحمدی ادامه داد: انتظار میرود اداره کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان اصفهان کمک کند تا بتوانیم در ثبت میراث ناملموس همچون حفاظت از میراث ملموس، قدمهای مؤثری برداریم.
وی ثبت میراث فرهنگی ناملموس را راهکاری برای حفظ، تدوین و تنظیم میراث معنوی دانست و تصریح کرد: میراث ناملموس میراثی گرانبها است که در گوشه گوشه شهرهای ایران به شکلهای مختلف وجود دارد. برخی از این آئینها در حال فراموشی است؛ از این رو آمادگی لازم در مدیریت شهری زرینشهر برای حفظ آثار ملموس و ثبت آثار ناملموس وجود دارد و چنانچه به ظرفیتهای میراث فرهنگی ناملموس توجه شود، فضای زیستی شهر بسیار پویا و سرزنده خواهد شد.
شهردار زرینشهر اضافه کرد: مدیریت شهری بر این باور است که میتوان از ظرفیتهای میراث فرهنگی ناملموس برای رونق گردشگری، برگزاری رویدادهای مختلف و ترویج فرهنگ ایرانی اسلامی استفاده کرد. یکی از حوزههای میراث فرهنگی ناملموس، آئینهای مذهبی است که زمینه را برای جذب گردشگران در ایام محرم و صفر فراهم میکند.
اسماعیلیاحمدی گفت: برگزاری مراسم مختلف با استفاده از ظرفیتهای میراث فرهنگی ناملموس میتواند از اهمیت ویژهای برخوردار باشد؛ چراکه میراث فرهنگی ناملموس بخش زنده میراث به شمار میآید که به صورت پیوسته میتوان آن را مورد استفاده و بازآفرینی قرار داد، در طول زمان بر ارزش آن افزود و حس هویت و تعلق را در جامعه ارتقا داد.
وی افزود: نباید فراموشی کرد که میراث ناملموس همچون فرهنگ، دائماً در حال تغییر است و چنانچه به آن بها داده نشود، در معرض تهدید و فراموشی قرار میگیرد و تنها به عنوان یک آئین و سنت که متعلق به گذشتگان است، در خاطرهها میماند.
نظر شما