حسن سجادزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: معضلات زیست‌محیطی و آلودگی‌های شهری، بخش اعظمی از نظام مدیریتی و برنامه‌ریزی شهرهای ایران را درگیر خودش کرده است و شهرهای ما هرساله به طور مستقیم و غیرمستقیم هزینه زیادی را صرف کنترل تبعات ناشی از معضلات زیست‌محیطی می‌کنند.
وی افزود: شهر و محیط پیرامون آن، یک سیستم به هم پیوسته و منسجم است که باید در یک قاب و در قالب یک دیدگاه منسجم، دیده شود.
این دکترای طراحی شهری گفت: تمام فرآیندها و روندهای شهری، برنامه‌ها، طرح‌ها، در قالب یک نظام مدیریتی قابل کنترل است اما خلاءهای قانونی و نبود قانون مدیریت یکپارچه، آسیب زیادی به انسجام نظام شهری وارد می‌کند.
سجادزاده تصریح کرد: انسجام نظام شهری بر مبنای اصول شهرسازی، توسعه پایدار، برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای از رشد نامتوازن شهر، تخریب طبیعت و روندهای مخرب جلوگیری می‌کند؛ در حالی که امروزه شاهد هستیم قوانین حوزه شهرسازی و معماری نه تنها در بسیاری موارد به درستی تنظیم نشده است، بلکه در مرحله اجرا و نظارت نیز فرآیند مطلوبی را طی نمی‌کند.
وی تاکید کرد: نظام اداری و به تبع آن نظام شهرسازی کشور ما قوانین تنبیهی ندارد و دست‌اندازی به طبیعت در حریم شهرها به امری عادی تبدیل شده و روند در الگوها و رویکردهای ساخت‌وساز درون‌شهری نیز رسوخ پیدا کرده است.
این دکترای طراحی شهری گفت: ادامه این روند مخرب، سلامت شهروندان، گونه‌های گیاهی و جانوری شهری و برون‌شهری را با تهدید مواجه می‌کند و موجب فروپاشی محیط‌زیست می‌شود.
نظر شما