عرفان تمنده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه سیارات عمر بسیاری دارند، اما تا ابد زندگی نمی‌کنند، اظهار کرد: دلایل بسیاری برای از بین رفتن سیاره وجود دارد و یکی از آن‌ها مربوط به ستاره‌های مادر است.
وی افزود: ستارگان با مرگ خود بر حیات سیارات تأثیر می‌گذارند؛ درواقع هنگامی که ستاره‌ای در مرحله مرگ قرار بگیرد دچار فروپاشی خواهد شد و در این مرحله سیارات اطراف ستاره زمان بسیار کوتاهی برای ادامه حیات خواهند داشت.
این کارشناس فضایی مجموعه آسمان‌سرای سُها ادامه داد: هر مقدار از مراحل مرگ ستاره بیشتر بگذرد، عمر سیارات نیز کاهش پیدا می‌کند به‌خصوص در زمانی که ستاره تبدیل به کوتوله سرخ می‌شود؛ در این هنگام درخشش و دمای آن افزایش می‌یابد و منابع حیات سیارات را تهدید می‌کند.
مرگ سیارات در منظومه شمسی
وی در رابطه با مرگ خورشید گفت: ستارگانی در ابعاد حدودی خورشید هنگامی که به سنی معادل ۱۰ میلیارد سال می‌رسند، هیدروژن خود را از دست می‌دهند و بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ برابر حالت عادی رشد می‌کنند؛ بنابراین در این هنگام زهره و عطارد به طور کامل بلعیده می‌شود.
تمنده اشاره کرد: ستاره منظومه‌شمسی ۴.۵ میلیارد سال عمر کرده است و حدود ۵.۵ میلیارد سال آینده دچار چنین تغییراتی می‌شود که نتیجه آن تأثیر بر شرایط حیات سیاراتی از جمله زمین است.
وی تاکید کرد: ستاره مادر اهمیت بسیاری در حیات و مرگ سیارات دارد؛ با توجه به این مسائل هیچ سیاره‌ای نمی‌تواند تا ابد زندگی کند و در نقطه‌ای حیاتش و سپس خودش نابود خواهد شد.
نظر شما