به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، کلیه‌ها دو عضو لوبیایی شکل در بدن بوده که در قسمت پشتی شکم و در قسمت ستون فقرات قرار گرفته است. کلیه‌های سالم وظیفه دفع مواد زائد از بدن از طریق ساخت ادرار را به عهده دارد. کلیه‌ها نقش مهمی در ایجاد تعادل بین مواد مختلف مانند سدیم، پتاسیم و کلسیم دارد.
نارسایی کلیه چیست؟
نارسایی کلیوی زمانی رخ می‌دهد که کلیه توانایی فیلتر کردن مواد زائد خون را از دست بدهد؛ زمانی که این اتفاق حادث شود مواد زائد در سطح خطرناکی تجمع پیدا می‌کند و ساختار شیمیایی خون از تعادل خارج می‌شود. نارسایی کلیه به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می‌شود؛ در مواردی که کلیه‌ها به صورت ناگهانی طی فاصله زمانی چند ساعت تا چند روز دچار مشکل می‌شود و نمی‌تواند مواد سمی را دفع کنند، نارسایی حاد کلیه ایجاد شده است.
نارسایی حاد کلیه با بروز ناگهانی عوارض بسیار جدی و شدیدی دارد و حتی ممکن است منجربه مرگ بیماران شود. افراد مبتلا به نارسایی مزمن کلیه ممکن است سال‌ها دچار این بیماری باشند، اما چون علامت خاصی ندارند یا روند بروز علائم کند است به صورت آرام و پنهانی بافت کلیه‌شان از بین می‌رود. علائم نارسایی کلیه در موارد مزمن مانند نشانه‌های نارسایی حاد کلیه است، با این تفاوت که علائم طی مدت زمان طولانی‌تری پدیدار می‌شود.
علائم نارسایی کلیه چیست؟
زمانی که کلیه‌ها از کار می‌افتند مواد زائد و مایعات اضافی در خون فرد تجمع پیدا می‌کند و باعث بیمار شدن فرد می‌شود. در این شرایط علائمی مانند حالت تهوع، مشکل خواب، اشتهای ضعیف، ضعف، خستگی، خارش، کاهش وزن، گرفتگی عضلات، تورم پا یا مچ پا و کم خونی ظاهر می‌شود.
عوامل خطر نارسایی کلیه چیست؟
نارسایی کلیه تقریباً همیشه در ارتباط با بیماری یا مشکل پزشکی دیگری رخ می‌دهد. شرایطی که خطر نارسایی حاد کلیه را افزایش می‌دهد شامل افزایش سن، انسداد عروق خونی در بازوها و پاها، دیابت، فشار خون بالا، نارسایی قلبی، بیماری‌های کلیوی، بیماری‌های کبدی و بعضی سرطان‌ها و شیوه درمان آن‌ها می‌شود.
عوارض نارسایی کلیه چیست؟
زمانی که کلیه‌ها عملکرد صحیحی نداشته باشد، تأثیر قابل توجهی بر دیگر اندام‌های بدن می‌گذارد؛ بنابراین با پیشرفت نارسایی کلیه، عوارض خاصی در بدن ایجاد می‌شود که شامل بیماری قلبی، فشار خون بالا، کم‌خونی، بیماری‌های استخوانی و فسفر بالا، پتاسیم بالا و تجمع مایعات می‌شود.
پزشکان نارسایی کلیه را چگونه تشخیص می‌دهند؟
پزشکان از آزمایش‌های مختلف برای اندازه‌گیری عملکرد و تشخیص نارسایی کلیه استفاده می‌کنند. در صورتی که پزشک به بیماری نارسایی کلیه مشکوک باشد برای تشخیص دقیق آزمایش‌های خون، ادرار و تصویربرداری پیشرفته را تجویز می‌کند. آزمایش خون قادر است عملکرد کلیه‌ها در زمینه خارج کردن مواد زائد از خون را ارزیابی کند. آزمایش ادرار نیز میزان مواد خاص موجود در ادرار مانند پروتئین یا خون را اندازه‌گیری می‌کند. تصویربرداری پیشرفته قادر است ناهنجاری یا انسداد کلیه را تشخیص دهد.
روش‌های درمانی نارسایی کلیه چیست؟
نوع درمان نارسایی کلیه با توجه به علت و شدت بیماری تعیین می‌شود. درمان می‌تواند پیشرفت بیماری کلیوی را به تأخیر بیندازد. در صورتی که کلیه‌ها به تدریج عملکرد خود را از دست بدهد، پزشک ممکن است از یک یا چند روش برای بهبود بیماری استفاده کند. یکی از درمان‌های بیماری نارسایی کلیه دیالیز است که به بدن کمک می‌کند خون را فیلتر کند و کارهایی که کلیه‌ها نمی‌توانند انجام دهند را به درستی اجرا کنند.
در روش درمانی دیالیز، یک دستگاه به صورت منظم خون بیمار را تمیز می‌کند. در جراحی پیوند کلیه نیز پزشکان یک کلیه سالم را در بدن بیمار قرار می‌دهند تا کار اندام‌های آسیب‌دیده را انجام دهد. این کلیه سالم ممکن است از اهدا کننده فوت شده یا زنده به دست آمده باشد. افراد مبتلا به نارسایی کلیه معمولاً تورم در پاها و فشار خون بالا را تجربه می‌کنند به همین دلیل پزشکان داروهایی برای تسکین تورم یا کاهش فشار خون بالا را تجویز می‌کنند. این گروه از افراد اغلب دارای سطح بالایی از کلسترول بد هستند که باعث می‌شود خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی افزایش پیدا کند؛ بنابراین مصرف داروهای استاتین برای کاهش کلسترول توصیه می‌شود.
راه‌های درمان خانگی نارسایی کلیه چیست؟
روش‌های مختلفی برای درمان خانگی نارسایی کلیه وجود دارد؛ برای استفاده از این روش‌ها باید سطح پیشرفت بیماری مشخص شود. ساده‌ترین و مؤثرترین روش برای بهبود مشکلات کلیوی، افزایش مصرف آب است. نوشیدن زیاد آب باعث تحریک ادرار می‌شود، راهکار اصلی آزادسازی مایعات و سموم از بدن ادرار است که از چربی، پروتئین، آب و نمک‌های اضافی تشکیل شده است. بیماران باید با نوشیدن شش تا هشت لیوان آب در روز، بدن خود را هیدراته نگه دارند. مصرف زیاد آب ممکن است نیاز به دیالیز شدن را به تأخیر بیندازد.
با وجود اینکه یکی از علائم بیماری کلیوی کاهش پروتئین است؛ اما مقدار اضافی پروتئین در بدن می‌تواند مشکلات کلیوی را تشدید کند. بنابراین توصیه شده است که بیماران میزان پروتئین مصرفی خود را کاهش دهند. توصیه شده است که افراد مبتلا به بیماری نارسایی کلیه از مصرف غذاهای حاوی پتاسیم بالا مانند موز، پرتقال، سیب‌زمینی، اسفناج و گوجه‌فرنگی اجتناب کنند؛ البته مقدار مصرف غذاهای حاوی پتاسیم در بیماران مختلف متفاوت است. لازم است افراد برای تعیین میزان پتاسیم مصرفی خود با پزشک مشورت کنند. افراد مبتلا به بیماری‌های کلیوی باید مقدار نمک مصرفی خود را کاهش دهند زیرا مصرف نمک شرایط بیماری را وخیم‌تر می‌کند.
نظر شما