به گزارش خبرنگار ایمنا، مبتلایان بیماری مولتیپل اسکلروزیس به اختصار اماس(MS) اغلب پس از مصرف لبنیات از بروز علائم شدیدتر بیماری شکایت میکنند و اکنون محققان دانشگاههای بُن(Bonn) و ارلانگن-نورنبرگ(Erlangen-Nuremberg) علت احتمالی این امر را یافتهاند.
بر اساس مطالعات انجام شده، پروتئینی که در شیر گاو وجود دارد باعث ایجاد التهابی میشود که غشای عایق اطراف سلولهای عصبی را هدف قرار میدهد. این مطالعه این ارتباط را در موشها نشان داد، اما شواهدی از وجود مکانیسمی مشابه در انسانها نیز یافت شده است، بنابراین محققان توصیه میکنند که گروههای خاصی از مبتلایان از مصرف محصولات لبنی خودداری کنند، این مطالعه در مجله "PNAS" منتشر شده است.
"استفانی کورتن"(Stefanie Kürten) از مؤسسه آناتومی در دانشگاه بُن توضیح میدهد: ما بارها و بارها از بیماران شنیدهایم که وقتی شیر، پنیر یا ماست مصرف میکنند، احساس بدتری دارند، این استاد آناتومی اعصاب که به عنوان یک متخصص مشهور در بیماری اماس شناخته میشود، مطالعه خود را در سال ۲۰۱۸ در دانشگاه ارلانگن-نورنبرگ آغاز کرد و یک سال و نیم قبل به بُن نقل مکان کرد تا کارش را با گروه تحقیقاتیاش ادامه دهد.
وی میگوید: به موشها، پروتئینهای مختلفی از شیر گاو تزریق کردیم، میخواستیم بدانیم که آیا مولفهای مرتبط با بروز علائم بیماری در شیر وجود دارد یا خیر.
محققان آنچه که به دنبالش بودند را یافتند. زمانی که آنها کازئین شیر گاو را به حیوانات تزریق کردند، موشها اختلالات عصبی نشان دادند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان از آسیب به غشای عایق اطراف رشتههای عصبی یعنی میلین داشت. این ماده چربی-مانند از ایجاد اتصال کوتاه جلوگیری میکند و علاوه بر آن به طور قابل توجهی هدایت پیامهای عصبی را تسریع میکند.
در مولتیپل اسکلروزیس، سیستم ایمنی بدن، غلاف میلین را از بین میبرد. پیامدهای ناشی از بین رفتن این غشا، مورمور شدن، مشکلات بینایی و مشکلات حرکتی است و در موارد شدید به فلج شدن فرد ختم میشود.
یافتههای جدیدی در مورد پیوند مغز استخوان و سلولهای بنیادی
پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود، یافتههایی در مورد پیوند مغز استخوان و سلولهای بنیادی ارائه دادهاند که میتواند به درمان بیماریهای خونی کمک کند.
"سلولهای بنیادی خونساز"(HSCs)، ظرفیت خودسازی و تبدیل شدن به انواع سلولهای خونی بالغ را دارند که آنها را به درمانهای امیدوارکنندهای برای انواع بیماریها تبدیل میکند، اما مکانیسمهای دخیل در پیوند که از زمان رشد سلولها و پس از پیوند به بیمار، سلولهای خونی سالم را میسازند، به درستی شناخته نشدهاند.
پژوهشی که اخیراً توسط پژوهشگران "بیمارستان عمومی ماساچوست"(MGH) و دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون انجام شده است، امضای منحصر به فردی از ژنهای بیان شده توسط سلولهای بنیادی خونساز را که قادر به انجام این فرآیند است، نشان میدهد، این یافتهها میتوانند به دانشمندان کمک کنند تا این سلولها را در خارج از بدن گسترش دهند یا انواع دیگر سلولهای بنیادی را به سلولهایی تبدیل کنند که میتوانند سیستم خون را دوباره پر کنند.
در بزرگسالان سلولهای بنیادی خونساز در مغز استخوان و جریان خون یافت میشود، اما پیش از تولد میتوان آنها را به میزان بیشتری در کبد یافت. این سلولها در کبد با سرعت بسیار بالایی تکثیر میشوند و به سلولهای بنیادی خونساز اضافی تبدیل میشود، علاوهبر این بررسی روی حیوانات نشان داده است که سلولهای بنیادی خونساز موجود در کبد جنین، نسبت به سلولهای بنیادی خونساز موجود در مغز استخوان، توانایی پیوند بیشتری دارند.
پژوهشگران برای درک اینکه چه چیزی به سلولهای بنیادی خونساز کبد جنین امکان میدهد تا ویژگیهای تکثیر و پیوند را داشته باشند، الگوهای بیان ژن را که منحصر به این سلولهای بنیادی بسیار قوی هستند، مورد بررسی قرار دادند. آنها این آزمایش را با انواع روشهای تجربی ترکیب کردند تا بیان پروتئین و عملکرد همان سلولها را مشخص کنند.
سطح اکسیژن جو، زمان انقراض جمعی بعدی را مشخص میکند
اکسیژن برای حیات ضروری است؛ اما چه چیزی برای اولین بار باعث گسترش میزان اکسیژن در جو شد و زمان دقیق آن کی بوده است؟ اینها سوالاتی است که طی ۷۰ سال اخیر دانشمندان را به چالش کشیده است.
بیشتر تحقیقات علمی حاکی از آن است که اکسیژن حدود ۲.۴ میلیارد سال قبل به سرعت افزایش یافته و پس از آن طی ۲۰۰ سال به همان شکل ناگهانی، کاهش یافته است. به این رویداد "رویداد بزرگ اکسیژنی" (GOE) گفته میشود، اما اکنون یک مطالعه بینالمللی جدید به رهبری تیمی از زمینشناسان دانشگاه تاسمانی با همکاری دانشمندان مؤسسه کارنگی در واشنگتن و دانشگاه تورنتو، نظریهای جایگزین ارائه کردهاند.
محققان میگویند که افزایش اکسیژن جو فرآیندی آرام بوده که بین ۲.۸ تا ۱.۸ میلیارد سال قبل رخ داده است و مربوط به برخورد صفحات قارهای در طول چرخه ابرقاره و تکامل سیانوباکتریها در اقیانوس است.
به گفته آنها اکسیژن جو طی یک دوره یک میلیارد ساله افزایش یافته و در حدود ۱.۹ میلیارد سال قبل به اوج خود و نزدیک به سطح کنونی یعنی ۲۱ درصد رسیده است. پس از آن اکسیژن طی دورهای موسوم به "boring billion" کاهش یافته است.
این تحقیق نشان میدهد که تکامل مواد معدنی در پوسته زمین با افزایش اکسیژن ارتباط دارد و علت آن وجود انواع جدیدی از گونههای فلزی اکسید شده است که تنها در صورت افزایش اکسیژن ایجاد میشوند.
در این نظریه از سنجش اکسایش-کاهش مواد معدنی در سنگها و کف دریاها که در طول یک دوره زمینشناسی شکل گرفته بودند، استفاده شد.
حسگری که شدت بیماریها را در کمتر از ۵ دقیقه تشخیص میدهد
پژوهشگران ژاپنی، نوعی حسگر زیستی ابداع کردهاند که میتواند شدت بیماریها را در کمتر از پنج دقیقه تشخیص دهد.
پژوهشگران نخستین نمونه از یک حسگر زیستی را طراحی کردهاند که سطوح "آدنوزین تریفسفات"(ATP) و "لاکتات"(lactate) را در خون بیمار تشخیص میدهد و امکان ارزیابی سریع شدت برخی از بیماریها را فراهم میکند.
آدنوزین تریفسفات، مولکولی است که در هر سلول زنده یافت میشود و انرژی را ذخیره و حمل میکند. در گلبولهای قرمز، آدنوزین تریفسفات توسط یک مسیر بیوشیمیایی موسوم به "مسیر امبدن میرهوف"(Embden-Meyerhof) تولید میشود. بیماریهای شدیدی مانند نارسایی چند عضوی، سپسیس و آنفلوانزا، به کاهش میزان آدنوزین تریفسفات تولیدشده توسط گلبولهای قرمز منجر میشوند. بدین ترتیب، شدت این بیماریها را میتوان با نظارت بر میزان آدنوزین تریفسفات و لاکتات در خون بیمار اندازهگیری کرد.
"آکیهیکو ای شیدا"(Akihiko Ishida)، شیمیدان کاربردی دانشگاه هوکایدو گفت: همکاران ما در "دانشگاه توکوشیما"(Tokushima University) در سال ۲۰۱۳، بررسی سطح آدنوزین تریفسفات و لاکتات خون را برای ارزیابی شدت آنفلوانزای حاد در بیماران پیشنهاد کردند. با وجود این، روشهای کنونی برای اندازهگیری این سطوح و سایر روشها برای اندازهگیری شدت بیماری میتوانند دست و پا گیر، طولانی یا فاقد حساسیت کافی باشند. ما میخواستیم یک آزمایش سریع و حساس ابداع کنیم تا به پزشکان کمک کنیم که بیماران خود را بهتر معاینه کنند.
ای شیدا و همکارانش در دانشگاه هوکایدو و دانشگاه توکوشیما، یک حسگر زیستی ساختند که میتواند سطوح آدنوزین تریفسفات و لاکتات خون را با حساسیت بالا و در کمتر از پنج دقیقه تشخیص دهد. این فرآیند ساده است. برای استخراج آدنوزین تریفسفات از گلبولهای قرمز، مواد شیمیایی به نمونه خون اضافه میشوند. سپس، آنزیمها اضافه میشوند تا آدنوزین تریفسفات و لاکتات را به همان محصول تبدیل کنند که توسط الکترودهای ویژه روی یک تراشه حسگر قابل تشخیص است. شدت جریان تولیدشده در الکترودها، به مقدار محصول جانبی موجود در نمونه بستگی دارد.
ابداع یک باتری ارگانیک که میتواند جایگزین باتریهای سنتی باشد
پژوهشگران استرالیایی و چینی طی همکاری مشترکی قصد دارند نوعی باتری ارگانیک بسازند که میتواند جایگزین خوبی برای باتریهای سنتی باشد.
باتریهای خانگی قابل شارژ کاملاً ارگانیک، جایگزین ایدهآلی برای باتریهای سنتی مبتنی بر فلز هستند؛ به ویژه برای کاهش آلودگی در محل دفن زباله و محیط زیست.
پژوهشگران "دانشگاه فلیندرز"(Flinders University)، در حال توسعه یک باتری پلیمری تمام ارگانیک هستند که میتواند جهشی قابل توجه در بهبود قابلیت ذخیره انرژی باتریهای ارگانیک باشد.
"ژونگفان جیا"(Zhongfan Jia)، سرپرست این پژوهش گفت: ما میدانیم که مواد فعال ردوکس آلی به دلیل ایمنی، سبکی و قابلیت تنظیم ساختار و مهمتر از همه، پایداری و سازگاری با محیطزیست، جایگزینهای خوبی هستند.
گروه پژوهشی جیا با همکاری دکتر "کای ژانگ"(Kai Zhang)، پژوهشگر "دانشگاه علم و فناوری ژجیانگ" (ZSTU) چین قصد دارند یک باتری کاملاً زیستتخریبپذیر بسازند که از مواد جدید و الکترود آلی تشکیل شده است.
اگرچه باتریهای لیتیوم-یون سنتی، تکثیر دستگاههای قابل حمل و حتی وسایل نقلیه الکتریکی را ممکن کردهاند اما افزایش تقاضا برای موادی مانند لیتیوم، کبالت و سایر منابع معدنی، به بروز طیف وسیعی از اثرات اجتماعی و زیستمحیطی منجر شده است.
توسعه باتریهای قابل شارژ ساختهشده از مواد اخلاقی و پایدار، یک جایگزین بالقوه است. پژوهشها در سراسر جهان، بر بهبود ولتاژ باتریهای کاملاً ارگانیک و افزایش ظرفیت و دوام مواد به کار رفته در آنها برای کمک به بازیافت باتریهای مقرون به صرفه و کارآمد متمرکز است.
نظر شما