به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اسپانیا دومین کشور توریست‌پذیر جهان به شمار می‌رود که هر سال، سیل عظیمی از گردشگران سراسر دنیا را به سمت بازدید از جاذبه‌های بی‌شمار خود فرا می‌خواند. سانتاندر، پایتخت کانتابریا، تنها یک ساعت از طریق پرواز با مادرید فاصله دارد و در نتیجه، اغلب گردشگران به این منطقه را اسپانیایی‌های بومی، به ویژه ساکنان مناطق گرمسیر تشکیل می‌دهند که به واسطه آب‌وهوای معتدل، چشم‌اندازهای طبیعی زیبا، کوه‌های بلند، دریای زیبا و مناطق تاریخی راهی کانتابریا می‌شوند. نزدیکی منطقه به گلف استریم، یک جریان اقیانوسی گرم و قوی در اقیانوس اطلس، دمای حدود ۱۳ درجه سانتی‌گرادی را در فصل زمستان و ۲۰ درجه سانتی‌گرادی در تابستان را برای منطقه به ارمغان آورده است و همین ویژگی نیز، کانتابریا را به محبوبیت زیادی در میان مردم اسپانیا و اروپا رسانده است. وجود غارهای قدیمی در این منطقه بر جذابیت هر چه بیشتر آن افزوده است و آن را در لیست پربازدید تر ین مناطق اسپانیا قرار داده است.
غارهای آهکی، زیستگاه‌ها وعبادتگاه‌های نسل‌های ماقبل تاریخ
بزرگ‌ترین گنجینه کانتابریا در اعماق زیرزمینی آن پنهان شده است؛ این منطقه میزبان شش هزار و ۵۰۰ غار آهکی است که مجموعه‌ای غنی از نقاشی‌های سنگی اروپا را در خود گرد هم آورده است. این غارهای زیبا در گذشته نه‌تنها به عنوان پناهگاه اقوام دوران پالئولیتیک یا پارینه سنگی مورد استفاده قرار می‌گرفت، بلکه میزبان کارگاه‌های خلاقیت نیز بود.
مورخان پیدایش ۲۵۰ مورد از این نقاشی‌ها را به ۱۳ هزار تا ۲۸ هزار سال پیش در غار کوهستانی Cueva de El Castillo و در حوالی منطقه پوئنته ویسگو نسبت داده‌اند. در بخش‌های پایین‌تر این منطقه، جایی که نفس کشیدن برای بازدیدکنندگان مشکل می‌شود، تالار بزرگ و کم‌نوری وجود دارد که بیشتر شبیه به یک کلیسا است و یک گنبد، ستونی از استالاکتون‌ها، یک محراب، یک قربانگاه و مجسمه‌هایی را که با الهام از طبیعت ساخته شده است، در بر گرفته است. در همین فضاهای تاریک مرطوب، تصاویری از اسب‌ها، گوزن‌ها، گاومیش‌ها و ماهی‌هایی روی دیوارها به چشم می‌خورد که به رنگ قرمز زیبایی نقاشی شده است. بسیاری از مورخان بر این باور هستند که گاومیش‌های قرمز با الهام از نقاشی‌های پیکاسو ترسیم شده است و هنر نقاشی دوران باستان را به زیبایی تمام به تصویر می‌کشد.
تصاویر واقع‌گرایانه به طور یک در میان با عکس‌های انتزاعی ترکیب شده و چشم‌اندازهایی بسیار اعجاب‌انگیز در غارهای آهکی به وجود آورده است.
عبادتگاه سیستین میزبان هنر پارینه سنگی
غار قلعه که در اسپانیا به Cueva de El Castillo نامیده می‌شود، یکی از مجموعه جاذبه‌های غار مانند اسپانیا به شمار می‌رود که در نزدیکی غار آلتامیرا در ۳۰ کیلومتری غرب شهر سانتاندر واقع شده است. مدل زنده غار اصلی، توسط متخصصان کامپیوتر و با زحمت بسیار در عکس‌ها و فیلم‌های ویدئویی قابل دسترسی است و بازدیدکنندگان را با دنیای باستان، یعنی زمان پیدایش غار پیوند می‌دهد. در تصاویری که در این فیلم‌های ویدئویی به چشم می‌خورد، زندگی مردم ماقبل تاریخ و ابزارها و سکونتگاه‌های آن‌ها به خوبی قابل مشاهده است. بسیاری از مورخان، غار آلتامیرا را عبادتگاه سیستین نامیده‌اند که هنرهای زیادی را از دوران پارینه سنگی در خود جای داده است. سقف این غار را بیش از ۳۰ تصویر از گاومیش‌ها و سایر حیوانات علف‌خوار دیگر تشکیل داده است که مورخان ترسیم هنرمندانه آن‌ها را به ۱۴ هزار سال پیش نسبت داده‌اند.
کلیسای زمین‌شناسی جهان
در بخش ورودی غار El Soplao، تندیسی از یک معدنچی، زنگ‌زده و یک مجسمه شبیه به تخم‌مرغ وجود دارد که توسط هنرمند بلغارستانی به نام دورا استفانوا ساخته شده است. این تندیس بیانگر آن است که غار El Soplao در زمان‌های ماقبل تاریخ میزبان یک معدن بوده است که در آن، مواد معدنی ارزشمندی نظیر روی و سرب به وفور استخراج می‌شد. این معدن در سال ۱۹۷۹ تعطیل شد، با این حال فرانسیسکو خاویر لوپز مارکانو، وزیر فرهنگ، گردشگری و ورزش کانتابریا در آن زمان که خود فرزند یک معدنچی بود، با تلاش زیاد توانست همکارانش را متقاعد کند که این مکان هنوز هم می‌تواند به عنوان منبع مالی ارزشمندی مورد استفاده قرار گیرد. البته مارکانو در نظر داشت که از این مکان نه به عنوان یک معدن، بلکه به عنوان یک جاذبه گردشگری برای رونق منطقه بهره گیرد که در این زمینه نیز موفق عمل کرد.
امروزه یک خط آهن، بازدیدکنندگان را تا ۳۰۰ متر به سمت داخل غار El Soplao هدایت می‌کند که پس از آن، گردشگران به صورت پیاده به داخل یک تونل قدیمی راه پیدا می‌کنند. وضعیت داخل غار همچنان به گونه‌ای است که دنیای مردم امروز را با معدنچیان دوران ماقبل تاریخ پیوند می‌دهد و امکان تجربه سختی‌های آن زمان را در بازدیدکنندگان به وجود می‌آورد. البته متفاوت با معدن‌های قدیمی، بدنه غار El Soplao با آب غنی از کربنات کلسیم ساخته شده است و امروزه، هزاران سال از چکه کردن آب از سقف غار می‌گذرد اما همچنان بخش‌های مختلف آن پابرجا است.
نظر شما