به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، طی دو دهه اخیر، آدیس‌آبابا تغییرات اجتماعی-اقتصادی بی‌شمار و سریعی را تجربه کرده و از نظر ظاهری نیز با تحولات زیادی مواجه شده است. استراتژی‌های توسعه‌محور اتیوپی و همچنین اقدامات بخش‌های خصوصی نیز تحولات شهری آدیس‌آبابا را سرعت و شدت بخشیده و در عین حال، چالش‌های زیادی نیز پیش روی مردم قرار داده است. در واقع، ساکنان پایتخت با مشکلاتی نظیر مسکن، حمل‌ونقل، زیرساخت، خدمات، بیکاری جوانان و بی‌خانمانی دست و پنجه نرم کرده‌اند که همین امر، نرخ نارضایتی شهرنشینی را در پایتخت به طور قابل توجهی افزایش داده است.
بدیهی است که مدیریت شهری می‌تواند تا حد زیادی چالش‌های پیش روی زندگی شهرنشینان را نه تنها در آدیس‌آبابا بلکه در سایر نقاط دنیا تا حد زیادی برطرف کند. در حال حاضر، طراحی شهری به دست افراد بزرگ سیاسی شهر انجام می‌شود که به طراحی بالا به پایین منجر شده است و در آن، اکثریت ساکنان شهر نادیده گرفته شده‌اند.
در نتیجه، طراحی شهر بر مبنای احداث آسمان‌خراش‌ها، فروشگاه‌ها و مجتمع‌های مسکونی مجلل متمرکز شده که افراد طبقه پایین و حتی متوسط را در تهیه مسکن، با مشکلات زیادی مواجه کرده است. اگرچه این نوع طراحی، پایتخت اتیوپی را به هدف بلندپروازانه مدرن‌سازی شهری نزدیک می‌کند، با این حال نیاز ساکنان شهر را برطرف نمی‌کند به طوری‌که، ۸۰ درصد مردم آدیس‌آبابا از نظر مسکن در وضعیت بسیار نامطلوبی به سر می‌برند.
مدیران آدیس‌آبابا باید وضعیت زندگی ساکنان شهر و به ویژه شهرنشینان کم‌درآمد را بیش از پیش مورد توجه قرار دهند و به طور فعال، برای رفع چالش‌های پیش روی آن‌ها بکوشند.
چالش‌های شهرنشینی در پایتخت اتیوپی
آدیس‌آبابا برای اولین بار در دهه ۱۸۸۰ و تحت حاکمیت پادشاه منلیک تأسیس شد و این در حالی بود که تا پیش از این رویداد، مردم اورومو منطقه را تشکیل می‌دادند؛ قوم بومی اتیوپی که به زبان اورومو سخن می‌گویند و بزرگ‌ترین گروه قومی کشور را با ۵. ۴۵ درصد جمعیت را از آن خود کرده‌اند.
پایتخت اتیوپی تحت مدیریت شورای شهر قرار دارد که اعضای آن را مردم به طور مستقیم و هر پنج سال یک بار انتخاب می‌کنند. این افراد، شخصاً و با توافق نظر، یکی از اعضای خود را به عنوان شهردار برمی‌گزینند و مدیریت نهایی شهر را به وی واگذار می‌کنند. با این وجود، دولت فدرال قوانینی برای اعضای شورای شهر وضع می‌کند که محدودیت‌ها و اختیاراتی را برای پنج سال مدیریتشان مشخص می‌کند، ضمن این‌که حق سلب مقام را از هر یک، طی این مدت‌زمان دارد.
اگرچه، شهروندان پایتخت اتیوپی خود اعضای شورای شهر را انتخاب می‌کنند، با این حال حق ویژه‌ای در راستای تصمیم‌گیری‌های شهری یا طراحی در اختیار آن‌ها قرار نمی‌گیرد. در نتیجه، مدیران شهر، موافق میل خود و برای مدرن‌سازی هرچه بیشتر آدیس‌آبابا، اغلب سازه‌های شهری را به شکل آسمان‌خراش‌های مجلل طراحی می‌کنند که در نتیجه، دسترسی افراد کم‌درآمد و حتی مردمی با درآمد متوسط به این سازه‌ها غیرممکن می‌شود.
البته، دولت فدرال اتیوپی و مدیران آدیس‌آبابا طی ۲۰ سال اخیر، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های شهری را به طور قابل توجهی بهبود بخشیده‌اند که همین امر، کاهش چشمگیر فقر، نابرابری و بیکاری را در پی داشته است. با این وجود، از آن‌جا که طراحی شهری در پایتخت اتیوپی از اساس با مشکل مواجه بوده است، در نتیجه کاهش اثرات هر یک از مؤلفه‌های ذکرشده با سرعت بسیار پایینی صورت می‌گیرد و در نتیجه، همچنان چالش‌های زیادی پیش روی ساکنان پایتخت اتیوپی قرار دارد.
به عنوان مثال، بین ۷۰ تا ۸۰ درصد از سهام مسکن پایتخت، متمرکز شده است و در نتیجه، امکان دسترسی به خدمات اولیه و امکانات بهداشتی برای بسیاری از ساکنان شهر وجود ندارد. در واقع، از سال ۲۰۰۵ به بعد، بیش از ۲۷ هزار واحد مسکونی جدید در سراسر شهر به وجود آمده است که البته هزینه بالای آن‌ها، افراد طبقه ضعیف آدیس‌آبابا را از دسترسی به این خانه‌ها محروم کرده است، از سوی دیگر، مدیریت شهری در پایتخت اتیوپی به گونه‌ای است که تنها ۴۴ درصد از ساکنان آن به آب پاک دسترسی دارند.
بهبود وضعیت سیاسی شهر؛ مهم‌ترین اصل در رفع چالش‌های شهرنشینی در آدیس‌آبابا
تصمیم‌های بزرگان سیاست آدیس‌آبابا منجر به مشکلات زیادی در طراحی شهری شده و کیفیت زندگی ساکنان را با چالش‌هایی اساسی مواجه کرده است. جالب این‌که، آدیس‌آبابا به طور همزمان، پایتخت اورمیا و اتیوپی به‌شمار می‌رود و در نتیجه، برای حل بحران شهرنشینی در آن، لازم است روابط میان ارومی و اتیوپی بهبود یابد.
علاوه بر این، شفاف‌سازی در مورد مدیریت شهری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و اطلاعات لازم در مورد این‌که چگونه طراحی‌های شهری انجام می‌شود، در اختیار شهروندان قرار گیرد. در نهایت، نگرش تحمیلی مدرن‌سازی شهری باید تغییر یابد و مناطق بر اساس نیازهای مردم و نه، مجلل‌سازی شهری طراحی شود.
نظر شما