کیست بیکر در بزرگسالان معمولاً با مشکلات دژنراتیو زانو همراه است و بیماران ممکن است با سفتی، ناراحتی یا درد پشت زانو مواجه شوند. این مقاله به بررسی علائم، عوارض و مدیریت کیست بیکر می‌پردازد و بر نقش یک تیم بین حرفه‌ای در مراقبت از بیماران مبتلا به کیست بیکر تاکید می‌کند.
کیست بیکر چیست؟
ورم پشت زانو یا کیست بیکر که با نام کیست پوپلیتئال نیز شناخته می‌شود، توده‌ای است که با پر شدن بافت پشت زانوی شما با مایع سینوویال (مایع روان کننده مفصل) در قسمت پشت زانو ایجاد می‌شود. این امر باعث متورم و ملتهب شدن آن می‌شود. کیست‌ها می‌توانند از نظر اندازه متفاوت باشند و گاهی اوقات ممکن است در پشت هر دو زانو به طور همزمان ایجاد شوند.
کیست بیکر در بزرگسالان بالای ۴۰ سال بسیار شایع‌تر است، اما می‌تواند در هر سنی و حتی در کودکان ایجاد شود. همچنین، این مشکل در زنان شایع‌تر است، زیرا احتمال ابتلاء به بیماری‌های مرتبط با کیست بیکر از جمله آرتروز و آرتریت روماتوئید در آن‌ها بیشتر است. تشخیص کیست بیکر بسیار مهم است. زیرا سایر بیماری‌های جدی نیز می‌توانند علائم مشابهی با این بیماری داشته باشند، به ویژه ترومبوز ورید عمقی که یک نوع لخته خون خطرناک است.
کیست بیکر در چه سنینی شایع‌تر است؟
کیست بیکر بیشتر در بزرگسالان ۳۵ تا ۷۰ ساله ایجاد می‌شود و اغلب با بیماری‌های التهابی مفصل مانند آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت یا در نتیجه استفاده بیش از حد یا آسیب به زانو مرتبط است.
علائم کیست بیکر
کیست بیکر می‌تواند در لمس، نرم و کمی حساس باشد. ممکن است هیچ علامتی جز برآمدگی قابل مشاهده در پشت زانو یا گرفتگی و احساس آب آوردن زانو نداشته باشید. ممکن است زمانی که زانوی خود را دراز می‌کنید، کیست بیکر شما سفت‌تر و دردناک‌تر شود.
کیست بیکر در واقع می‌تواند متورم یا چروکیده شود. همچنین می‌تواند زیر پوست بترکد. علائم ترکیدن کیست بیکر بسیار شبیه به علائم مرتبط با لخته شدن خون است: قرمزی و درد در ساق پا. مایعی که از کیست پاره شده بیرون می‌زند، توسط بدن جذب می‌شود. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، کیست بیکر به طور موقت ناپدید می‌شود، اما معمولاً عود می‌کند.
درمان‌های خانگی
برخی از تکنیک‌های خود مراقبتی ممکن است در درمان این مشکل مؤثر باشند، مانند:
- کیسه یخ: این گزینه می‌تواند در کاهش التهاب مفید باشد. دقت کنید که کیسه یخ به طور مستقیم با پوستتان تماس نداشته باشد.
- استراحت: زانو نیاز به استراحت دارد. نباید در معرض تحریک قرار بگیرد. پزشک ممکن است به بیمار توصیه کند که مدت مشخصی را استراحت کند، و همچنین تمرینات ورزشی خاصی را به او پیشنهاد کند.
- عصا: عصا وزن را از روی مفصل زانو برداشته و به بیمار کمک می‌کند بدون درد راه برود.
- باندهای فشاری: این بانداژها به حمایت از زانو کمک می‌کنند. باندهای فشاری در داروخانه‌ها یا فروشگاه‌های آنلاین در دسترس هستند.
درمان کیست بیکر
به طور معمول، کیست بیکر به یک مشکل جدی برای سلامتی تبدیل نمی‌شود و پس از مدتی از بین می‌رود. با این حال، در برخی موارد، تورم شدید و درد شدید باعث می‌شود بیمار به کمک پزشکی نیاز داشته باشد. چند گزینه درمانی برای کیست بیکر در زیر ذکر شده است:
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی یکی از ساده‌ترین و یک گزینه درمانی مؤثر برای کیست بیکر است. برنامه تمرینی ملایم و منظم بسیار می‌تواند کمک کننده باشد، زیرا باعث تقویت و انعطاف پذیری عضلات زانو می‌شود. سایر ورزش‌ها مانند یوگا و پیاده‌روی نیز ثبات و انعطاف‌پذیری بیشتری را در زانوی بیمار ایجاد می‌کنند. این مورد به نوبه خود به حمایت بهتر از مفصل زانو کمک می‌کند. قرار دادن کیسه یخ روی ناحیه آسیب دیده به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه نیز به کاهش تورم و درد زمینه‌ای کمک می‌کند. همچنین می‌توانید بانداژ فشاری را امتحان کنید تا از مفاصل زانوی پشتیبانی کند.
داروها
به طور کلی، پزشکان کورتیکواستروئیدهایی مانند کورتیزون را برای کاهش درد تجویز می‌کنند. داروها به مفصل زانو تزریق می‌شوند تا به کیست برسند. با این حال، احتمال عود کیست وجود دارد. در برخی موارد، داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی نیز به عنوان یک گزینه درمانی برای کیست بیکر در نظر گرفته می‌شوند، زیرا به کاهش درد و التهاب کمک می‌کنند.
تزریقات استروئیدی
تزریق استروئید ممکن است برای مفاصل بسیار ملتهب زانو توصیه شود، اما این داروی ضد التهاب قوی می‌تواند به سایر بافت‌های سالم آسیب برساند. برخی از پزشکان ورزشی توصیه می‌کنند که بیماران جوان تا میانسال در صورت امکان از تزریق استروئید اجتناب کنند. زیرا این داروها می‌توانند آسیب‌های طولانی مدتی را برای بیمار ایجاد کنند.
EPAT تراپی (شاک ویو)
EPAT Therapy مخفف عبارت Extracorporeal Pulse Activation Technology (تکنولوژی فعال سازی پالس برون بدنی) است و یک روش درمانی غیرتهاجمی است که امواج فشاری ضربه‌ای را به عمق پشت زانو منتقل می‌کند. EPAT می‌تواند جریان خون را افزایش دهد، تورم را کاهش دهد و به از بین بردن کیست کمک کند.
درمان EPAT همچنین به عنوان درمان شاک ویو برون بدنی یا ESWT شناخته می‌شود و یک روش مؤثر برای درمان و التیام درد برای طیف گسترده‌ای از مشکلات مربوط به آسیب‌های ورزشی یا پیری است. به طور کلی دو تا سه جلسه درمان EPAT با فاصله حدود یک هفته منجر به یک نتیجه مطلوب می‌شود که روند بهبود را تسریع می‌کند. هر چه بیمار انرژی بیشتری را تحمل کند، کیست سریع‌تر شکسته می‌شود.
تخلیه مایع
در این روش درمانی از سوزن برای برداشتن مایع انباشته شده در مفاصل زانو استفاده می‌شود. به طور معمول، محل صحیح سوراخ کردن سوزن توسط سونوگرافی تعیین می‌شود.
عمل جراحی
جراحی برای برداشتن کیست یکی از آخرین راه‌حل‌ها است. این کار زمانی انجام می‌شود که کیست باعث آسیب به غضروف یا ناراحتی شدید در بیمار شود یا انجام دادن حرکات را برای بیمار بسیار دردناک کند. در جراحی، کیست بیکر یا برداشته یا ترمیم می‌شود.
عوارض کیست بیکر
مشکلات موجود زانو مهمترین عامل خطر هستند. مؤثرترین راه درمان، از بین بردن مشکلات زمینه‌ای است.
کیست بیکر می‌تواند بترکد و در نتیجه مایع سینوویال به ناحیه ساق پا نشت کند. این اتفاق بسیار نادر است. اگر کیست بیکر بترکد، بیمار احتمالاً موارد زیر را تجربه خواهد کرد:
- درد شدید و تیز در زانو
- التهاب (تورم)
- ناحیه ساق پا ممکن است قرمز شود
- ممکن است احساس چکیدن آب در ساق پا وجود داشته باشد.
در نهایت، بدن مایع را در یک دوره حداکثر ۴ هفته‌ای باز جذب می‌کند. پزشکان ممکن است برای کنترل درد مسکن‌هایی را برای بیمار تجویز کنند. قرمزی در ناحیه ساق پا نیز ممکن است نشانه لخته شدن خون در ورید باشد. بیمارانی که چنین علائمی دارند باید فوراً به پزشک خود مراجعه کنند.
آیا می‌توانم از کیست بیکر جلوگیری کنم؟
احتمالاً با جلوگیری از آسیب دیدگی زانو در وهله اول می‌توانید از بروز چنین مشکلی پیشگیری کنید. هنگام ورزش کفش مناسب بپوشید. قبل از ورزش حتماً بدن خود را گرم کنید. و اگر دچار آسیب دیدگی زانو شدید، فوراً از آن مراقبت کنید. اگر بهتر نشد به پزشک مراجعه کنید.
نظر شما