به گزارش خبرنگار ایمنا، وقتی نامش می‌آید ذهن همه بسکتبال‌دوستان ایرانی به سال‌های طلایی این رشته پرتاب می‌شود. فوروارد آماده بسکتبال کشورمان که دهه ۸۰ و ۹۰ بسکتبال ایران را به همراه دیگر بازیکنان آماده آن سال‌ها رقم زدند. اوشین ساهاکیان، زاده یکم فروردین ۱۳۶۵، پرافتخارترین بسکتبالیست اصفهانی است که قهرمانی جوانان، امید و بزرگسالان آسیا را در کارنامه ورزشی خود دارد.
ساهاکیان که سابقه بازی در تیم‌های ذوب‌آهن، فولاد ماهان، مهرام و پتروشیمی بندر امام را در کارنامه خود به همراه دارد، طی سال‌های ۲۰۰۷، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۳ توانست مقام قهرمانی مسابقات جام بسکتبال آسیا را به دست آورد و در مسابقات جام جهانی حضور یابد.
این در حالی است که این بازیکن همراه با حامد حدادی سال ۹۲ در بین پنج بازیکن برتر آسیا قرار گرفت. ساهاکیان در حال حاضر کیلومترها دور از ایران و بسکتبال زندگی می‌کند. او یازدهم تیرماه ۹۷ پس از پیروزی تیم ملی بسکتبال مقابل قزاقستان در تصمیمی عجیب و برخلاف میل باطنی از دنیای بسکتبال خداحافظی کرد و حالا پس از حدود سه سال، تیم کشورمان در آستانه دیدار مهمی با قزاقستان است. دیدارهای تیم ملی کشورمان در مقدماتی جام جهانی و آخرین وضعیت بسکتبالیست سابق کشورمان، بهانه‌ای شد تا با این ملی‌پوش سابق بسکتبال به گفت‌وگو بپردازیم که در ادامه می‌خوانید:
درحال‌حاضر کجا زندگی می‌کنید و چه کاری انجام می‌دهید؟
حدود چهار سال است که خارج از ایران و در آمریکا زندگی می‌کنم و بیشتر درگیر کارهای ساختمانی هستم.
دیگر در ورزش و رشته بسکتبال فعالیت ندارید؟
مانند گذشته هر روز و هر ساعت درگیر ورزش و بسکتبال نیستم و برای سلامتی ورزش می‌کنم.
یازدهم تیرماه سال ۹۷ از بسکتبال خداحافظی کردید. دلیل آنچه بود؟
نمی‌خواهم یک‌سری از مسائل را دوباره بازگو کنم؛ اما خودم قصد داشتم از بسکتبال خداحافظی کنم زیرا خانواده‌ام خارج از ایران بودند، اما اتفاقاتی هم رخ داد که بسکتبال را زودتر کنار گذاشتم و در حال حاضر مشغول زندگی جدیدم هستم.
چرا در کشوری دیگر بازی نکردید؟
خارج از ایران شرایط به شکلی نیست که بتوانم بسکتبال را ادامه دهم، از لحاظ سنی هم موقعیت این را نداشتم که در تیمی بازی کنم؛ اگر شرایط مهیا بود حتماً این کار را انجام می‌دادم.
کنار گذاشتن بسکتبال سخت نبود؟
خیلی سخت است؛ هنوز هم دل تنگ یک‌سری از خاطرات و اتفاقات خوب ورزشی که داشتم می‌شوم که طبیعی است. شرایط برای من به شکلی اتفاق افتاد که برخلاف میل باطنی از بسکتبال به صورت ناگهانی فاصله گرفتم و اوضاع جالبی نبود. در دو سال اول خیلی اذیت شدم، اما در حال حاضر کمی به وضعیتی که دارم عادت کرده‌ام.
این روزها، اخبار و حواشی بسکتبال ایران را پیگیری می‌کنید؟
به دلیل اختلاف زمانی زیادی که داریم، وقتی مسابقات شروع می‌شود صبح خیلی زود است؛ اگر بیدار باشم تماشا می‌کنم و در غیر این صورت قسمت‌هایی از آن را در فضای مجازی دنبال می‌کنم.
زمانی که در تیم ملی حضور داشتید، نسل طلایی بسکتبال را شاهد بودیم. به نظر شما بازیکنان فعلی تیم ملی می‌توانند عملکرد درخشانی داشته باشند؟
بازیکنان را نباید با یکدیگر مقایسه کرد زیرا هر شخصی نقاط ضعف و قوتی دارد که مقایسه درستی نخواهد بود. یک بازیکن با توجه به قابلیت‌هایی که دارد، توسط کادر فنی تیم ملی انتخاب می‌شود تا کمک دهنده باشد و اعتقادی ندارم که بازیکنان دوره‌های مختلف را با یکدیگر مقایسه کنم.
تیم ملی کشورمان پنجم و هشتم اسفندماه در مقدماتی جام جهانی به مصاف حریفان می‌رود، فکر می‌کنید این تیم شانس صعود به جام جهانی را دارد؟
این بازیکنان سال‌های زیادی کنار هم بازی کردند و تجربه کافی را دارند. سال گذشته هم در المپیک مقابل تیم‌های بزرگ قرار گرفتند و تجربه خوبی به دست آوردند. پتانسیل برای صعود وجود دارد، بازیکنان خود را ثابت کردند اما باید دید قبل از ورود به مسابقات اصلی چه برنامه‌ای برای تیم ملی در نظر گرفته می‌شود و چه هدفی دارند.
تیم ملی بسکتبال در نخستین بازی به مصاف قزاقستان می‌رود، با توجه به اینکه شما هم سابقه بازی مقابل این تیم را دارید، قزاقستان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
نمی‌دانم درحال‌حاضر چه بازیکنانی در این تیم حضور دارند، اما اگر بازیکنان سابق باشند چندین سال است که با هم تمرین می‌کنند و تجربه زیادی دارند. قزاقستان از نظر فیزیک بدنی قوی است، در یک‌سری از مسابقات، تیمی که امتیاز کمی دارد ناامید می‌شود؛ اما قزاق‌ها این طور نیستند و تا آخرین لحظه می‌جنگند. همیشه مقابل این تیم بازی‌های سنگینی داشتیم و بازیکنان تیم ملی ایران کار سختی دارند. باید تمرکز خود را بیشتر برای دفاع بگذاریم، زیرا تیم مقابل از هر موقعیتی برای گرفتن امتیاز استفاده می‌کند.
در سال‌های اخیر سطح بسکتبال ایران را چطور می‌بینید؟
متأسفانه در رده‌های پایه ضعیف کار شده است. بازیکن جدید به تیم ملی دعوت می‌شود، اما پتانسیل و قدرت لازم را که کادر فنی می‌خواهد، ندارد و کنار گذاشته می‌شود.
در زمان ما بازیکنان خارجی خوبی در لیگ بازی می‌کردند. گاهی اوقات بازیکنان ایرانی درگیری بدنی با یک بازیکن قوی‌تر از خود داشتند و این خارجی‌ها مانند یک کلاس آموزشی بودند که نکات زیادی را می‌توانستیم از آن‌ها یاد بگیریم؛ اما درحال‌حاضر برخی تیم‌ها بازیکن خارجی ندارند و آن‌هایی هم که دارند، کیفیت بالایی ندارند؛ این مسائل باعث شده سطح بسکتبال ما پایین بیاید. این را هم اضافه کنم که جذابیت لیگ برتر بسکتبال ایران از مرحله پلی‌آف شروع می‌شود و در این مرحله تیم‌ها عملکرد بهتری دارند.
زمانی که از بسکتبال خداحافظی کردید، کسی از مسئولان بسکتبال کشورمان به سراغ شما آمد که در بسکتبال به کار گرفته شوید؟
خیر، کسی پیگیر من نبود و مطمئن بودم چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد.
وقتی یک بازیکن سال‌های زیادی برای تیم ملی کشورش زحمت کشیده، چرا مسئولان در حق او کم‌لطفی می‌کنند؟
دلایل زیادی دارد، یکی از این دلیل‌ها این بود که نمی‌خواستند باشم و به شکلی برخورد می‌شود که انگار هیچ وقت در بسکتبال نبوده‌ام.
هیچ زمانی به دنبال روابط و باندبازی نبودم و اگر خوب یا بد بودم، همیشه روی پای خودم ایستاده‌ام. نمی‌خواهم خیلی از حرف‌ها را بزنم؛ زیرا از یک جایی دیگر ارزشی ندارد که راجع به آن صحبت کنم، شاید به دلیل اینکه به فرد خاصی وصل نبودم کنار گذاشته شدم.
چرا در حیطه مربیگری فعالیت نکردید؟ تجربه شما می‌توانست به بسکتبال کشورمان کمک زیادی کند
به خاطر اینکه از ایران و کلاً بسکتبال خارج شدم.
برای مربیگری به ایران برنمی‌گردید تا تجربه خود را به جوانان انتقال دهید؟
به تازگی اینجا کار پیدا کرده‌ام و امیدوارم یک زندگی آرامش‌بخش داشته باشم. دلتنگ بسکتبال هستم؛ زمان‌هایی به برگشت هم فکر می‌کنم اما در حال حاضر شرایط به شکلی است که نمی‌توانم برگردم. شاید طی سال‌های آینده زندگی‌ام طوری پیش برود و بتوانم چند ماهی به ایران بیایم اما چیزی مشخص نیست. اگر به ایران بازگشتم تا جایی که بتوانم و مسئولان ورزش و بسکتبال بخواهند، با کمال میل کمک می‌کنم.
حرف آخر؟
صحبت‌های زیادی دارم، اما اگر بگویم هم اتفاق مثبتی رخ نمی‌دهد و برای کسی اهمیت ندارد. حتی شاید امکان بدتر شدن شرایط هم وجود دارد!
گفت‌وگو از: کیمیا گلپیرا _ خبرنگار سرویس ورزش ایمنا
نظر شما