به گزارش خبرنگار ایمنا، کوروش محمدی، در یک برنامه تلویزیونی اظهار کرد: مناطق حاشیهنشین مناطقی هستند که در غالب سکونتگاههای غیررسمی بدون امکانات و خدمات به شهرها ملحق شدهاند. در دهههای ۴۰ و ۵۰ در حکومت پهلوی به علت نبود رسیدگی و امکانات، نمادها و جلوههای حاشیهنشینی در کلانشهرهای کشور دیده میشد اما از دهه ۶۰ تا به امروز مهاجرتهایی به سمت شهر اصفهان صورت گرفت.
وی با بیان اینکه افراد مهاجرت کرده به حاشیه شهرها از توزیع عادلانه ثروت و قدرت محروم میشوند، افزود: افرادی که به دلیل بیتوجهی در مبدا از جمله نبود امکانات، شغل و رفاه یا با اندیشه دست پیدا کردن به حقوق شهروندی بهتر به کلانشهر مهاجرت کردند، امکان سکونت در شهر اصفهان با درآمد و تولید ثروت بالا را ندارند؛ بنابراین در ارزانترین مناطق اصفهان ساکن میشوند.
لزوم برنامهریزی برای دسترسی به امکانات در مناطق حاشیهنشین
رئیس خانه روانشناسان اصفهان ادامه داد: تعداد مناطق حاشیهنشین اصفهان از چهار منطقه در دهه ۶۰ به حدود ۱۰ منطقه رسیده است و حتی مناطقی در مرکز کلانشهر اصفهان وجود دارد که در حاشیه خدمات است و باید اقدام مؤثری در راستای بازآفرینی شهری و ایجاد حس تعلق برای افراد ساکن در مناطق حاشیهنشین صورت بگیرد.
وی با اشاره به ریشهیابی علت مهاجرتها، تصریح کرد: افزایش حجم آسیبها و گرفتاریهایی که دامنگیر افراد و شهر شده، ما را مجبور به پذیرش افراد حاشیهنشین به عنوان شهروند کرده است تا بپذیریم که نیاز به توجه و دیده شدن دارند. هیچ اصولی نیز برای مهاجرتها وجود ندارد و علت آن ریشهیابی نشده است. باید برنامهریزی لازم برای تأمین دسترسی به امکانات در مناطق حاشیهنشین انجام شود.
فردی که برای اشتغال مهاجرت میکند الزاماً حاشیهنشین نیست
محمدی با بیان اینکه فردی که برای رفتن به سمت صنایع و اشتغال مهاجرت میکند، الزاماً حاشیهنشین نیست و خود تولید ثروت میکند، اضافه کرد: طبق طبقهبندی ایجاد شده در ذهن، بخشی از جامعه به عنوان شهروند حاشیهنشین پذیرفته شدهاند و این نگرش به کل جامعه القا شده است و برخوردهای مسئولانه، حامیانه و خیریه به افراد حاشیهنشین گوشزد میکند در حاشیه بمانند و چیزی که نیازمند آن هستیم لزوم تغییر این نوع نگرش است.
وی خاطرنشان کرد: اصفهان شهری فرهنگی با مدلهای گردشگری مختلف میتوانست اقتصادی مبتنی بر توریست داشته باشد و با برگزاری بهترین جشنوارهها بالاترین درآمدها را برای کشور ایجاد کند. اصفهان نباید به سمت صنایع بزرگ میرفت و بسیاری از مشکلات و معضلات امروزه اصفهان نیز مربوط به همین بالا بودن تعداد صنایع در آن است. عدالت اجتماعی، توزیع عادلانه منابع ثروت و قدرت، تولید کار، اشتغال و منابع فرهنگی باید در این مناطق مدیریت شود.
نظر شما