به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بیماری مزمن انسدادی ریه یک معضل ریوی پیش‌رونده است که به مرور زمان تنفس کامل را مشکل‌تر می‌کند و حتی می‌تواند باعث مرگ بیمار شود. این بیماری شامل دو بخش اصلی برونشیت مزمن و آمفیزم می‌شود؛ برونشیت مزمن التهاب پایدار نایژک‌ها است که باعث سرفه و ایجاد خلط می‌شود. آمفیزم نیز به این معنا است که بافت ریه آسیب دیده است و کیسه‌های هوایی از بین رفته‌اند.
علائم بیماری مزمن انسدادی ریه
علائم بیماری مزمن انسدادی ریه ممکن است در ابتدا خفیف باشد و از سرفه متناوب و تنگی نفس شروع شود؛ با پیشرفت آن علائم وخیم‌تر می‌شود و فرد دچار خس‌خس سینه و درد قفسه سینه می‌شود. به طوری کلی می‌توان گفت که علائم اولیه بیماری مزمن انسدادی ریه شامل تنگی نفس، سرفه خفیف، اما مکرراً نیاز به پاکسازی گلو (به ویژه اول صبح) می‌شود. با آسیب دیدن ریه‌ها علائم به تدریج بدتر می‌شوند و شامل تنگی نفس، خس‌خس سینه، سرفه مزمن، کمبود انرژی، بروز مکرر سرماخوردگی، آنفلوآنزا یا دیگر عفونت‌های تنفسی می‌شود. در مراحل بعدی این بیماری ممکن است افراد خستگی، تورم در قسمت‌های مختلف پا، کاهش وزن، تپش قلب، تغییر رنگ ناخن‌ها و لب‌ها به آبی یا خاکستری و ضعف را احساس کنند.
عوامل بروز بیماری مزمن انسدادی ریه
نتایج بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که بزرگ‌ترین علت ابتلاء به بیماری مزمن انسدادی ریه استعمال سیگار است؛ به طوری که تقریباً ۹۰ درصد افراد مبتلا به این بیماری سیگار مصرف می‌کنند یا پیش از این سیگاری بوده‌اند. در صورتی که افراد مبتلا به آسم هستند و سیگار می‌کشند، خطر ابتلاء به بیماری مزمن انسدادی ریه افزایش پیدا می‌کند. سن یکی از فاکتورهای خطر برای ابتلاء به بیماری مزمن انسدادی ریه است، زیرا این بیماری به آرامی طی سال‌ها ایجاد می‌شود، بنابراین اغلب افراد هنگامی که دچار علائم بیماری مزمن انسدادی ریه می‌شوند، حداقل ۴۰ سال سن دارند. اضافه وزن، آلودگی هوا، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و سابقه خانوادگی نیز خطر ابتلاء به بیماری مزمن انسدادی ریه را افزایش می‌دهد.
روش تشخیص بیماری مزمن انسدادی ریه
به منظور تشخیص بیماری مزمن انسدادی ریه لازم است ابتدا پزشک علائم و نشانه‌ها را بررسی کند، سپس در مورد سوابق پزشکی، سوابق خانوادگی و مواجه با عوامل تحریک کننده ریه به ویژه دود سیگار اطلاعات کسب کند و در نهایت تست‌های متعددی انجام دهد. یکی از تست‌ها برای تشخیص بیماری مزمن انسدادی ریه، تست عملکردی ریه است که حجم هوایی که فرد می‌تواند در دم و بازدم ورود و خروج کند و اینکه آیا ریه‌های بیمار اکسیژن کافی را به جریان خون می‌رسانند یا خیر، تعیین می‌کند.
اسپیرومتری رایج‌ترین تست عملکردی ریه است؛ در این تست از بیمار خواسته می‌شود در لوله بزرگی که به یک دستگاه به نام اسپیرومتر متصل است، بدمد. این دستگاه مقدار هوایی که ریه‌های بیمار می‌تواند نگه دارد و سرعت خارج شدن هوا از ریه‌ها را اندازه‌گیری می‌کند. عکس قفسه سینه می‌تواند آمیفزم را نشان دهد و به پزشکان در تشخیص مشکلات ریوی و قلبی کمک کند. سی‌تی‌اسکن ریه‌ها نیز برای تشخیص آمفیزم و تعیین اینکه آیا جراحی برای درمان بیماری انسداد ریوی مزمن مفید بوده است یا خیر، مورد استفاده قرار می‌گیرد. آنالیز گازهای خونی شریانی نیز کیفیت عملکرد ریه‌ها در اکسیژن رسانی به خون و حذف دی اکسید کربن از آن را بررسی می‌کند.
روش‌های درمانی بیماری مزمن انسدادی ریه
چند روش درمانی برای بیماری مزمن انسدادی ریه وجود دارد که با توجه به نظر پزشک معالج از یک یا چند روش به صورت همزمان استفاده می‌شود. ممکن است پزشکان به منظور درمان این بیماری اسپری‌های استنشاقی، آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای خوراکی مانند کورتون‌ها را برای بیمار تجویز کنند. در صورتی که شرایط بیمار وخیم باشد و سطح اکسیژن خون وی کاهش پیدا کرده باشد، ممکن است پزشک معالج اکسیژن درمانی را توصیه کند.
گاهی اوقات پزشکان برای درمان بیماری مزمن انسدادی ریه از برنامه توانبخشی ریوی استفاده می‌کنند، این برنامه‌ها تلفیقی از آموزش، تربیت بدنی و توصیه‌های تغذیه‌ای است. این روش به تسکین علائم بیماری و بهبود کیفیت زندگی فرد کمک شایانی می‌کند. در موارد نادری از بیماری آمفیزم که نوع شدید بیماری مزمن انسدادی ریه است، بافت‌های تخریب شده ریه‌ها با عمل جراحی برداشته می‌شود.
پیشگیری از بروز بیماری مزمن انسدادی ریه
بهترین و مؤثرترین روش برای پیشگیری از بروز بیماری مزمن انسدادی ریه مصرف نکردن سیگار است. ورزش کردن به صورت منظم می‌تواند قدرت ماهیچه‌های تنفسی را بهبود ببخشد در این صورت تحمل قلب و ریه افزایش پیدا می‌کند و بدن برای استفاده مؤثرتر از اکسیژن آماده می‌شود که در نهایت خطر ابتلاء به بیماری مزمن انسدادی ریه کاهش پیدا می‌کند.
قرارگرفتن در معرض گرد و غبار و دودهای شیمیایی خطر ابتلاء به بیماری مزمن انسدادی ریه را افزایش می‌دهد؛ بنابراین تا حد امکان در معرض این محرک‌ها قرار نگیرید. اگر مجبور به استفاده از محصولات شیمیایی هستید، در محیط‌های با تهویه مناسب از آن‌ها استفاده کنید و حتماً از تجهیزات محافظتی مانند ماسک نیز کمک بگیرید. در صورتی که دچار سرفه‌های مزمن یا درد قفسه سینه شدید، حتماً به پزشک مراجعه کنید.
نظر شما