به گزارش خبرنگار ایمنا، سرعت بالای انتشار سویه امیکرون برخلاف ساده‌انگاری‌ها چنان بالاست که می‌تواند در هر دقیقه چهار نفر را مبتلا کند؛ اما این موضوع موجب ترس همه مردم از این ویروس نشده است. کافی است گشتی در سطح شهر، بازارها و اماکن عمومی بزنید و ببینید با این حال که حرفی از قرنطینه نیست، اما رعایت موارد بهداشتی سابق هم در میان نیست.
مجله پزشکی «لنست» اعلام کرده است که قرنطینه تنها دو دهم درصد از آمار ابتلاء و مرگ می‌کاهد. از سوی دیگر، اعمال هزینه‌های اجتماعی، اقتصادی و امنیتی به گفته مسئولان امر، بار اضافه‌ای است که به دنبال قرنطینه می‌آید و کاری از پیش نمی‌برد. این روزها تنها راه کنترل امیکرون، رعایت دستورات بهداشتی و فاصله‌گذاری و واکسیناسیون است؛ اما گویا مردم دیگر ترسی از حضور آزادانه در فضاهای باز یا بسته شهری ندارند و همچنان به رفتارهای عادی خود در روزهای کرونایی آن هم از جنس امیکرونی، پیش از عید نوروز ادامه می‌دهند.
ابتلاء به امیکرون در ۱۵ ثانیه
آمار بستری‌های امیکرونی سه برابر ابتدای بهمن ماه جاری اعلام شده است. پژمان عقدک، سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، میزان رعایت پروتکل‌ها را در اصفهان بین ۵۰ تا ۵۵ درصد اعلام کرده است. این آمار در حالی منتشر شده که به گفته نماینده سازمان جهانی بهداشت، افراد مبتلا به سویه امیکرون تنها در ۱۵ ثانیه افراد سالم را به ویروس کرونا آلوده می‌کنند. حالا امیکرون با ۱۵ ثانیه مرگ‌آور، ماشین به ماشین و بازار به بازار و مراسم به مراسم به دنبال ما می‌گردد تا مبتلایمان کند.
مردم اصفهان دیگر حوصله زدن ماسک و رعایت فاصله فیزیکی را ندارند؛ فاصله‌ای که بنا به اعتقاد دکتر بابک امرا، استاد دانشگاه علوم پزشکی اصفهان دستکم باید نزدیک به سه متر باشد و همه مردم موظف به استفاده از ماسک‌های استاندارد هستند. این مسئله برای بیمارانی که بیماری تنفسی دارند، کسانی که مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای هستند، مادران باردار و سالمندان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به همین خاطر باید رعایت پروتکل‌ها را در مکان‌های عمومی به طور جدی دنبال کنیم. اما آیا فاصله قانونی در میان گشت و گذارهای مردم اصفهان در شهر و خانه و میهمانی رعایت می‌شود؟ آمار ۵۰ درصدی رعایت پروتکل‌ها این مسئله را نشان نمی‌دهد!
اصفهانی‌های روئین‌تن کاری به کرونا ندارند!
کافی است تا تعاملات یک روز کاری را در سطح شهر بررسی کنید و متوجه شوید که دیگر کسی میلی به محترم شمردن امیکرون ندارد و همه خود را روئین‌تن به حساب می‌آورند. سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در بخش دیگری از گفته‌هایش با خبرنگار ایمنا، از آمار شش برابری بستری‌های روزانه امیکرون خبر داد و ضمن تاکید بر چند برابر شدن آمار ابتلاء، بستری و فوت بر اثر سویه امیکرون، از پیدا شدن قله این پیک در اواخر بهمن و اوایل اسفند جاری می‌گوید.
قله‌ای که به گفته وی با وضعیت فعلی رعایت پروتکل‌ها از قله دلتا در مرداد و شهریور نیز بلندتر خواهد بود و دیگر مسئولان متولی نیز بر این مسئله صحه می‌گذارند. حتی می‌توان به این نتیجه رسید که ممکن است با رویه حاکم بر حضور اصفهانی‌ها در شهر، شاهد خیز جدید امیکرون باشیم. موضوعی که در گفت‌وگو با مردم اصفهان نه تنها دور از نظر نیست، بلکه می‌تواند در هر ۱۵ ثانیه، بسیاری از ما را فارغ از جنسیت و طبقه اجتماعی اقتصادی درگیر کند.
برخی معتقدند که باید تجربه دو سال گذشته را در مدیریت کرونا استفاده می‌کردیم تا دوباره شهرها به رنگ قرمز درنیایند. برخی دیگر اما اظهار می‌کنند که تحمیل ضررهای مالی فراوان به مردم برای حفظ سلامتی، با ضررهای جانی برابری می‌کند و بهتر است با همین رویه به کارمان ادامه دهیم!
امیکرون پای ثابت رفت و آمدهای شهری است
حالا امیکرون به پای ثابت رفت و آمد و حضور ما در اماکن عمومی و خصوصی مبدل شده است و به نظر می‌رسد که تازه اول کار او باشد؛ چراکه یک دانشجوی ترم آخر پرستاری می‌گوید: ما از این ویروس رهایی نداریم چون نمی‌توانیم به درستی از پس رعایت پروتکل‌ها برآییم. او که ماسک خود را محکم به چهره فشرده و مدام از الکل استفاده می‌کند، ادامه می‌دهد: با اینکه رفتار ویروس همواره جهشی و تهاجمی است، اما تجربه مدیریت امیکرون در اروپای غربی و آفریقای‌جنوبی نشان می‌دهد که تزریق دز بوستر و رعایت کامل پروتکل‌ها تا حد زیادی از ابتلای ما به امیکرون می‌کاهد اما شرط آن تلاش جمعی ما برای حفظ سلامتی است.
این دانشجوی ترم آخر پرستاری اضافه می‌کند: تجربه کار عملی ما در بیمارستان‌ها نشان می‌دهد که اگر برخی از همکارانمان در طول این دو سال قربانی کرونا شدند، اما استفاده اصولی از وسایل پیشگیری می‌تواند به ابتلای کمتر کمک کند. نمونه آن، هزاران پزشک و پرستاری است که طی این دو سال در مراکز درمانی و بیمارستان‌ها فعال بودند اما اتفاقی برای آن‌ها نیفتاده است. حرف‌های این دانشجو به نظر درست می‌رسد و حامل این نکته است که رعایت کامل پروتکل‌ها می‌تواند از ابتلای ما به امیکرون جلوگیری کند؛ اما آیا همه مردم از امکاناتی که در بیمارستان‌ها ارائه می‌شود برخوردار هستند؟ آیا ما نیز به اندازه آن‌ها از لزوم و نحوه رعایت پروتکل‌ها آگاه هستیم؟
در شلوغی‌های شهر جایی برای امیکرون نیست!
سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در بخش دیگر گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، از ایجاد محدودیت‌های جدید کرونایی مانند استفاده از ۲۰ درصد فضاهای بسته در ۹۰ دقیقه خبر می‌دهد و بر این باور است که محدودیت‌های سفت و سخت سابق مد نظر ستاد ملی و استانی نیست. با این وجود باید تا حد امکان پروتکل‌ها را رعایت کرد. این محدودیت‌ها ناظر بر استفاده از حجم اندکی از فضاهای سرپوشیده، وجود تهویه و البته تزریق دز بوستر است اما آیا در همه اماکن موجود شهری این پروتکل‌ها رعایت می‌شود؟
جست‌وجوهای خبرنگار ایمنا در شهر اصفهان نه تنها ناظر به این مسئله نیست، بلکه از بی‌توجهی حداکثری مردم و متولیان امر به گردش ویروس امیکرون در میان زندگی خصوصی و عمومی اصفهانی‌ها حکایت دارد. سوار وسایل نقلیه شهری که می‌شوید، ازدیاد جمعیت جایی برای امیکرون باقی نمی‌گذارد؛ در حالی که آدم‌ها باید دستکم سه متر از هم فاصله فیزیکی داشته باشند.
یکی از رانندگان این وسایل نقلیه به خبرنگار ایمنا می‌گوید: مردم خسته شدند؛ جا برای جنب و جوش و فعالیت کم است و تا پایان زمستان اوضاع همین است! وی که سال‌هاست رانندگی می‌کند معتقد است: هنوز هم خیلی‌ها پروتکل‌ها را رعایت می‌کنند اما انگار که مردم روانشان از این وضعیت خسته شده باشد، دیگر توانایی یا حتی میلی به استفاده از ماسک و رعایت پروتکل‌ها ندارند.
این راننده وسیله نقلیه عمومی می‌گوید: روزانه با صدها نفر سروکله می‌زنم و آنچه می‌بینم حاکی از این است که جامعه کششِ پیک‌ها و موج‌های بعدی را ندارد. مردم خسته شدند و نمی‌دانند باید در برابر امیکرون چه کار کنند.
مردم از رعایت پروتکل‌ها خسته شده‌اند
برای راستی‌آزمایی حرف‌های او کافی است چشم بگردانیم و به پیرامون خود نگاه کنیم. قیمت بالای ماسک، الکل و مواد شوینده از سویی موجب کم مصرف شدن آن‌ها در میان برخی اقشار مردم شده است و از سوی دیگر، تقریباً نمی‌توان کسی را دید که به صورت کاملاً بهداشتی توان رعایت پروتکل‌ها را داشته باشد.
ماسک‌ها اغلب شل و گاهی کثیف است. طبقات پایین جامعه به دلایل متعددی کمتر پروتکل‌ها را رعایت می‌کنند. ماسک نزدن در میان مشاغل سخت و مشاغلی که به دلیل نیاز به قدرت بدنی، قوای تنفسی بیشتری را طلب می‌کند، یا افرادی که دچار مشکلات تنفس می‌شوند بیشتر دیده می‌شود.
با تمام این تفاسیر اپیدمیولوژیست‌ها معتقدند که همچنان تنها راه در امان ماندن از کرونا، تزریق دز بوستر، استفاده از ماسک‌های استاندارد یا n۹۵، رعایت فاصله فیزیکی بین دو و نیم تا سه متر و شست‌وشوی دست‌ها است. اما آیا همه می‌توانند همچنان از این دستورالعمل‌ها پیروی کنند؟
افراد تن به دستورالعمل‌های بهداشتی نمی‌دهند
به سراغ بازارهای سنتی اصفهان در قلب شهر می‌روم. بازاری که این روزها مشغول آماده شدن برای عید نوروز ۱۴۰۱ است اما کسبه از حضور مشتری‌ها سود نمی‌برند؛ زیرا اغلب مردم برای بازارگردی به این اماکن شلوغ سر می‌زنند. باید وارد آن‌ها شوید و حجم جمعیتی را که ویروس امیکرون از ملاقات آن‌ها خوشحال می‌شود، به چشم ببینید.
خانمی که دست کودک پنج ساله‌اش را می‌کشد و تند از میان جمعیت راه باز می‌کند و می‌رود، می‌گوید: نمی‌شود که هر وقت و هر جا آدم تمام حواسش را به ماسک و الکل و فاصله فیزیکی جمع کند؛ آن وقت با کارهای خودش چه کار کند!؟ چطور این طرف و آن طرف را بپاید و به کار و زندگی‌اش برسد؟ این زن کیف بزرگش را نشان داد و ادامه می‌دهد: اینجا انبار ماسک و الکل من است اما مگر می‌توانی به بچه پنج شش ساله مدام بگویی ماسک بزن یا دست‌هایت را شست‌وشو بده؟ اصلاً از بس به این و آن تذکر می‌دهم خسته شدم. نمی‌شود که مدام بر سر رعایت پروتکل‌ها با آدم‌ها دعوا کرد. آدم‌ها بدشان می‌آید که مدام یکی به آن‌ها بگوید دستت را بشوی یا ماسکت را بزن؛ یا پنجره تاکسی و اتوبوس را باز کن.
در اماکن جمعی امیکرون میزبان شماست
حرف‌های این خانم نیز اگر چه درست به نظر می‌رسد اما توجیه قابل ملاحظه‌ای برای عدم رعایت پروتکل‌ها، به ویژه برای طفل‌های معصوم روزگار کرونا نیست. کودکانی که تا چشم بازکرده‌اند صدای اسپری الکل را شنیده و چشمشان به چهره‌های مردمی افتاده است که زیرپوشش ماسک در تابستان و زمستان عرق می‌کنند. بنابراین این‌ها نیز نمی‌تواند راه چاره باشد.
دکتر امرا، متخصص بیماری‌های عفونی نیز معتقد است که نمی‌توان کودکان را به رعایت پروتکل‌ها مجبور کرد؛ بنابراین باید در حد امکان آن‌ها را از محیط‌های آلوده دور نگه داشت. از سوی دیگر گروه‌های حساس و کسانی که بیماری زمینه‌ای دارند نیز نباید در اماکن شلوغ و بدون تهویه هوا حضور پیدا کنند. وی می‌گوید: این، کمترین چاره برای دیدن کمترین آسیب است، اما به نظر شما چه می‌توان کرد؟
سیل امیکرون در راه بیمارستان‌های اصفهان است
مرد کاسبی که مشغول گردگیری اجناس بیرون از مغازه خود است می‌گوید: نمی‌شود که آدم بچه‌اش را همه جا دنبال خودش ببرد، از طرفی هم نمی‌شود مدام بچه‌ات را به دستِ این و آن بسپاری؛ جای مطمئنی هم وجود ندارد که فکر کنی می‌توانی صبح بچه‌ات را به آنجا ببری و ظهر یا عصر، با خاطر آسوده برگردی و او را به خانه ببری. اگر مهدکودک‌ها و مدارس می‌توانستند پروتکل‌ها را به درستی رعایت کنند، والدین حداقل در این زمینه خیال‌شان آسوده می‌شد.
نکته‌ای کلیدی که به ضعف زیرساخت‌های آموزشی و بی‌توجهی در سال‌های انتشار کرونا اشاره دارد؛ اما در وضعیت فعلی که ابتلاء به ویروس امیکرون تنها ۱۵ ثانیه طول می‌کشد، چه می‌توان کرد؟ وضعیتی که سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا آن را خوب ارزیابی نکرده است و می‌گوید: تست‌های مثبت امیکرون ۱۰ برابر بیشتر شده و سیل امیکرون در راه بیمارستان‌های اصفهان است.
مراکزی درمانی هم از سویی به معالجه این بیماری می‌پردازند و از سوی دیگر به کارخانه‌های عظیم تولید و توزیع امیکرون مبدل شدند. این در حالی است که گشتی در این اماکن درمانی نشان می‌دهد باید بسیار خوش شانس باشی تا از دست امیکرون فرار کنی. این مسئله نه تنها برای خود بیماران مایه دردسر است، بلکه همراهان آن‌ها را نیز به آسانی درگیر می‌کند. تمام این رخدادها نیز در حالی رخ می‌دهد که مردم مجبور به رفت و آمد هستند و متأسفانه به دلیل سبقه‌ای که از آبی شدن رنگ کشور در ماه‌های اخیر داشتند، هم اکنون به برگزاری مراسم عزا و عروسی می‌پردازند.
تنها راه فرار از امیکرون تزریق واکسن و رعایت پروتکل‌ها است
مرد جوانی که پیراهن مشکی و چهره اندوهگین او نشان از داغدار بودن او دارد، می‌گوید: نمی‌توانید جلوی مردم را برای برگزاری مراسم آئینی بگیرید. او ادامه می‌دهد: اکنون عزادارم اما به مراسم عزاداری نرفته‌ام. خبردار شدم که بسیاری از آن‌هایی که در این مراسم حضور داشتند، حالا مبتلا به امیکرون شدند اما مگر می‌توانی به آن‌ها بگویی این کار را انجام ندهند؟
وی ادامه می‌دهد: مسئله اصلی اینجا است که نتوانستیم به طور جامع از این دو سال تجربه مدیریتی کسب کنیم. متأسفانه به طور کامل درنیافتیم دیگر کشورهای دنیا چگونه با این وضعیت مواجه شدند که حالا می‌توانند از اندمی صحبت کنند. حرف‌های او تأثیرگذار و شاید حتی کمی هم عمیق است.
به واقع به نظر می‌رسد که با مدیریت فعلی کرونا در کشور نیز می‌توان بر امیکرون و حتی واریانت‌های بعدی آن روبه‌رو شویم؛ همان طور که علیرضا ناجی، رئیس مرکز تحقیقات ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، می‌گوید: احتمال می‌دهد واریانت‌های بعدی خطرناک‌تر از امیکرون و دلتا باشند.
وی که از موافقان ایجاد قرنطینه است نیز تنها راه در امان ماندن از سویه امیکرون را تزریق دز بوستر و رعایت دقیق پروتکل‌ها می‌داند و تاکید می‌کند: نباید دچار سهل‌انگاری و ساده‌اندیشی درباره امیکرون شویم؛ زیرا اگرچه آمار مرگ و میر در این سویه نسبت به دلتا کمتر است، اما فراگیری آن می‌تواند به شمار مبتلایان و در نتیجه اشغال تخت‌ها و بستری شدن در بخش‌های مراقبت ویژه بیفزاید. بنابراین دومین راه فرار ما از دست امیکرون به گفته آن جوان عزادار، درس گرفتن از تجارب قبلی است. اما آیا ما اصفهانی‌ها از این تجارب قبلی درس گرفته‌ایم و آیا کسی بر این موارد نظارت دارد!؟
سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان هم در پاسخ به این پرسش که چه کسی بر رعایت دقیق محدودیت‌های جدید اعلامی نظارت می‌کند، اظهار کرد: این موضوع برعهده سازمان‌های نظارتی است که آن‌ها نیز از هم‌اکنون فعالیت‌های بازرسانه خود را آغاز کرده‌اند. مسئله اصلی این‌جاست که با اعمال محدودیت نمی‌توان بر کرونا فایق آمد؛ بلکه تنها رعایت درست و دقیق پروتکل‌ها و تزریق دزهای بوستر می‌تواند از ما در برابر جهش‌یافته‌ترین سویه شناخته شده کرونا در جهان محافظت کند.
نظر شما