به گزارش خبرنگار ایمنا، رسول رکنیزاده امروز _دوشنبه هجدهم بهمنماه_ در نشست خبری معاون پژوهشی دانشگاه اصفهان ضمن تبریک ایامالله دهه فجر، اظهار کرد: در سال ۱۳۱۳ و با ورود دانشگاهها به ایران، این مراکز علمی صرفاً کپیبرداری از دانشگاههای اروپایی بود. ورود به عرصه تکنوکراسی، باعث فراهم آمدن صنایعی مثل ذوبآهن و فولاد در ادامه مسیر توسعه شد.
وی با اشاره به اینکه باید صاحب تکنولوژیها باشیم ادامه داد: روزگاری صنعت در ایران بدون حضور مراکز علمی قابل توسعه و ایجاد بود. پس از انقلاب اسلامی تمام تلاشها برای سر دادن شعار استقلال بهکار بسته شد.
معاون پژوهشی دانشگاه اصفهان تصریح کرد: دانشگاهها بعد از انقلاب به نسل دوم مراکز علمی یعنی پژوهشها وارد شدند و این مسئله در دوران دفاع مقدس شکل گرفت و به اجبار صنعت دفاعی را توسعه دادیم، چرا که در زمان جنگ ابزار در دسترس نبود و دیگر کشورها ابزارآلات جنگی به ایران نمیفروختند، بنابراین دانشگاههای ایران از طریق مهندسی معکوس نیازهای دوران جنگ را رفع میکردند.
وی افزود: از سال ۱۳۶۸ اولین دورههای دکتری در حوزههای علوم پایه را آغاز کردیم؛ پژوهش یکی از اصلیترین وسایل دانشگاهها بود و مراکز علمی شروع به تربیت محققان بسیار زیادی کردند تا فضای دانشگاه فضای پژوهشی شود. در ابتدا بر روی حوزه علوم پایه، علوم انسانی و بعد از آن بر روی علوم کاربردی سرمایهگذاری شد. انقلاب اسلامی زمینهساز خود آگاهی شد و در این ۳۲ سال میتوان دانشگاههای کشور را با جهان دانشگاهی ۲۰۰ ساله غرب مقایسه کرد، با گذشت ۳۲ سال مراکز علمی ایران نسبت به دیگر کشورها عقب نمانده است، همچنین در گذشته تنها وارث مجموعهای از کارخانهها بودیم.
رکنیزاده گفت: در گذشته اثرگذاری دانشگاهها بسیار پایین بوده است، اما در حال حاضر دانشگاههای ایران بهترین نیروها را تربیت میکنند و محصولات آموزشی کشور را تمام دنیا خریداری میکند. در تهیه محصولات پژوهشی در تلاش برای پیشرفت هستیم تا آنجا که در سال ۱۳۸۰ جهش زیادی در تولید مقالات علمی رخ داد. در نقاطی که نیاز به نیروی انسانی بود نیز پیشرفت خوبی حاصل شد و رتبههای بالایی به دست آوردیم، مطالب علمی دانشگاهیان ایران در بهترین مجلههای علمی جهان چاپ میشود، پیشرفتهای به دست آمده زمینهساز توسعه مرزهای دانش و نقش.آفرینیهای مؤثر شده است.
وی افزود: در حال حاضر دانشگاههای ایران با امید در تلاش برای آینده هستند تا از فناوریهای نوین و به روز دنیا عقب نمانند، توجه به سرمایهگذاری در توسعه پژوهشها بسیار مهم است. علم جدید و سرمایه در ارتباط و
محصول آزمایشگاهها است؛ علم جدید در ذات خود فناورانه و به دنبال تغییر در جهان است.
معاون پژوهشی دانشگاه اصفهان خاطرنشان کرد: انسان امروزی قصد تصرف طبیعت و ایجاد تغییراتی به نفع انسان را دارد. علم با فناوری همراه است و فناوری همراه با سرمایهگذاریهای بسیار زیاد است، برای دستیابی به فناوری باید هزینه کرد؛ برخی متخصصان معتقد هستند علم جدید، علم سرمایهداری است.
وی با بیان اینکه دانشگاهها در کشور به سمت سرمایهگذاری حرفهای حرکت میکند، اضافه کرد: دانشگاهها در تلاش برای مشارکت در آینده فناوری هستند، زیرا در گذشته تنها تربیت نیروی انسانی مد نظر بوده و همکاری دیگری در دانشگاهها وجود نداشته است، دانشگاه در دوران جدید به ارتقای سطح رفاه زندگی و تکنولوژی توجه دارد. پاس داشت فرهنگ در دانشگاهها از دستاوردهای انقلاب است؛ فرهنگ در اینجا به معنای خودآگاهی به خود، جهان و خدا و اراده معطوف به دانایی خواهد بود، امروز دانشگاه در روح فرهنگ جهان غرب پایمال شده است.
رکنیزاده با اشاره به اینکه اگر در دانشگاهها با روح فرهنگ نیرو تربیت شود، قطعاً نیروی کارآمدی خواهیم داشت، البته مسیر دشواری در پیش داریم، افزود: در دانشگاه اصفهان سرمایهگذاری بر روی آزمایشگاههای تخصصی را آغاز کردهایم و بخشی به عنوان ارتباط با صنعت داریم، چرا که دانشگاه باید دغدغه برطرف کردن نیازهای جامعه را داشته باشد، در این راستا دفترهای ارتباطی پلی برای تعامل با صنعت است، دانشگاه نیازهای جامعه در زمینه صنعت را برطرف میکند، در سال ۱۳۹۸ توسعه ناحیه نوآوری را به عنوان گامی مؤثر در جهت سیاست کلان دانشگاه آغاز کردیم. استان اصفهان دومین ناحیه دانشگاهی کشور است و فعالیت مجموعه دانشگاههای استان اصفهان نشاندهنده این است که افراد به دنبال فرصتهای شغلی و تحصیلی جدید هستند.
وی با اشاره به اینکه دانشگاهها باید شبکه ارتباطی برای توانمندیهای خود داشته باشند تا مسائل و مشکلات موجود در کشور و استان را رفع کنند، اظهار کرد: تاکنون دو مرتبه تجربه ایجاد کنسرسیوم را داشتهایم؛ طی دو سال گذشته کنسرسیوم دانشگاه اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی و صنعتی در حوزه سلامت ایجاد شده است که کار آنها تشکیل تیمهای تحقیقاتی و فناوری و دانش مورد نیاز در حوزههای مختلف خواهد بود، در این زمینه ۳۰ پروژه در حال اجرا است.
معاون پژوهشی دانشگاه اصفهان با بیان اینکه بزرگترین مشکلات شهر اصفهان معضلات محیط زیستی است، اضافه کرد: هوای آلوده و خشکی زایندهرود از جمله مشکلات محیط زیستی است که اصفهان با آن دست و پنجه نرم میکند، زایندهرود رود تنها محل تفریح شهروندان نیست و خشک شدن آن له دلیل تأثیر فرونشست زمین و اتفاقاتی است که در استانهای همجوار اصفهان در حال وقوع است؛ خشکی زایندهرود به معنای تبعات زیست محیطی بسیار خطرناک است.
وی ادامه داد: در حال حاضر چندین کمیته بین ۱۲ مراکز علمی_پژوهشی برای برنامهریزی، مدیریت و رفع این مشکلات تشکیل شده است؛ اگر مدیریت یکپارچه بین چند استان همجوار وجود داشته باشد، معضل زایندهرود رفع خواهد شد، در کشوری که با کم آبی مواجه است امکان برداشت آب به هر میزان وجود ندارد. دانشگاه اصفهان در زمینه پایش آلودگی هوا برای ارائه راهکارهایی به سازمانها و بخش حاکمیتی شهر در خصوص نحوه فعالیت آنها برای داشتن هوای سالمتر فعالیت دارد؛ این راهکارها قدرت اقدام میخواهد که در اختیار حاکمیت است و دانشگاهها تنها میتوانند راهکارها ارائه دهند.
رکنیزاده با اشاره به اینکه دانشگاهها در حوزههای دیگر مانند فرونشست و انرژیهای تجدیدپذیر نیز حدود ۳۰ سال تحقیق کردهاند، تاکید کرد: نهاد علمی به دو بستر حکمرانی و اقتصاد سالم برای بالندگی نیاز دارد؛ حکمرانی منظور مدیریت نهادی میان اجزا مختلف است که در استان وجود دارد تا نهاد علم اثربخشی بیشتری داشته باشد. همچنین ایجاد شبکه بین پژوهشگران استانی نیاز علم و فناوری بوده است، امیدوارم ایجاد کنسرسیومها همچنان ادامه داشته باشد.
وی تصریح کرد: یکی از سیاستهای بسیار جدی، تصحیح آئیننامهها و در واقع ریلگذاری است، در حال حاضر دارای آییننامههایی هستیم که هر زمان اعضای هیئت علمی در عرصههای ارتباط با جامعه و صنعت و در حوزههای فناوریهای اثر بخش فعالیت داشته باشند، مورد حمایت دانشگاهها قرار میگیرند. اعضای هیئت علمی دانشگاهها همیشه باید به نیازها توجه کنند.
معاون پژوهشی دانشگاه اصفهان افزود: باید به حوزه علوم انسانی توجه ویژهای شود، در حوزههای علوم انسانی به جز اثربخشی در حوزه آموزشی و هدایت جامعه بسیار کم رشد کردهایم، باید سعی شود در علوم انسانی برای تضمین رشد و عقلانیت جامعه تلاش شود و علاوهبر آن در کنار علوم پایه، فناوری مهندسی و پزشکی باید برای توسعه نقشآفرینی کنند و پیشرو باشند. فناوریها باید محیط زیست و فرهنگ دوست و دارای اندیشههای تمدنی باشد و در این مسیر گام بردارند. تبدیل شدن به کشورهای جهان غرب هویتبخش نیست، بلکه باید هویتهای خود را شناسایی و سعی کنیم به سمت توسعه فناوری پیش برویم و فرهنگ و اقلیم خود را پاس بداریم.
نظر شما