علی‌خان نصراصفهانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه برخی از افراد بیابان و کویر را یکی می‌دانند، اظهار کرد: به سرزمین‌های بسیار خشکی که میزان بارش در آن کم است «بیابان» گفته می‌شود؛ مانند مناطقی که در مرکز ایران وجود دارد.
وی افزود: در محیط‌های بیابانی، بخش‌هایی تحت عنوان «کویر» ایجاد شده است که بیشتر وقت‌ها با بیابان اشتباه گرفته می‌شود؛ درواقع کویر به مناطقی گفته می‌شود که میزان نمک و مقدار تبخیر در آن بسیار بالا است.
دانشیار گروه زمین‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان ادامه داد: مفهوم کویر با بیابان تفاوت دارد؛ در این مناطق مقدار تبخیر آب بسیار زیاد است و همین عامل موجب تبخیر آب و ایجاد محیط‌های نمک‌زار و کویری شده است.
وی تصریح کرد: گاهی اوقات در این مناطق بارش‌هایی نیز صورت می‌گیرد که موجب فرسایش کوه‌های اطراف شده و رسوبات آن به کمترین ارتفاعات زمین هدایت می‌شود؛ این رسوبات بر اثر فرآیند تبخیر و انتقال مواد، محیطی بسیار شوره‌زار تحت عنوان کویر را ایجاد می‌کند که امکان رشد گیاه در آن وجود ندارد.
نظر شما