به گزارش خبرنگار ایمنا، محتوای تئاتر، اندیشه و بیان و حرکت است که بخش اندیشه و بیان آن ریشه‌ای فرازمینی و معنوی دارد و موجب تعالی روح انسان به‌سوی کمال می‌شود. تئاتر یک ضرورت است، ضرورتی اجتماعی که قدمتی بسیار دارد، از دیرباز بوده و خواهد بود؛ ضرورتی که همگان بر تأثیر شگرف آن بر اجتماع در ادوار مختلف تاریخی اذعان دارند.
تئاتر، دیدن هنر انسان‌های خوش‌نیت است؛ هنرمندانی که با احترام به مخاطب و عقاید او افکار خود را مقابل دیدگان آن‌ها به روی صحنه می‌برند. در این میان، «مینیمالیسم» به‌عنوان سبکی در هنر و مخالف بازنمایی عینی در اثر، با به‌کارگیری روش‌های خالی از پیچیدگی، همراه با اصول ساده هندسی، نظم، صنعت ایجاز و هنر انتزاعی، به دنبال مختصرگویی و آزادی مخاطب در برداشت وی از اثر استفاده می‌شود.
نمایش «ناشناس شماره ۱۲» نیز در سبک مینیمالیسم ارائه شده و داستانی از سرنوشت آدمیان است که در پایان، ذهن مخاطب همچنان درگیر چرایی و چگونگی باقی می‌مانَد.
آنچه می‌خوانید مشروح گفت‌وگوی خبرنگار ایمنا با رهام بحیرایی، کارگردان نمایش «ناشناس شماره ۱۲» است:
نمایش «ناشناس شماره ۱۲» درباره چیست؟
این نمایش در مورد زن معلمی است که بعد از جنگ جهانی دوم در زمان به حکومت رسیدن فرانسیسکو فرانکو اسپانیایی کشته می‌شود و در سالیان متمادی، بعد از واکاوی اجساد، داستان زندگی و چگونگی کشته شدن این زن در نمایش مطرح می‌شود.
سبک نمایش و طراحی صحنه و دکور چگونه است؟
سعی کرده‌ام تا سبک نمایش به‌صورت مینیمالیستی، مختصر و به دور از زوائد صحنه‌ای و تنها با یک میز و پیانو و با بازی‌های واقع‌گرایانه و به دور از اغراق اجرا شود.
دلیل انتخاب این نمایشنامه و تمایل برای ساخت چنین داستانی چه بود؟
دلیل انتخاب این است که چنین قصه‌هایی دارای زمان و مکان نیستند و همواره در طول تاریخ شاهد اتفاقاتی این‌چنین بوده‌ایم. همچنین چون داستان این نمایش، اتفاقی از سرشت انسان است و همه مردم دنیا به‌نوعی چنین داستان‌هایی را شنیده، تجربه کرده یا تجربه خواهند کرد؛ به همین دلیل این نمایشنامه را انتخاب کردم چراکه این قابلیت را دارد که فراتر از جغرافیایی که نوشته شده به اجرا دربیاید و یادآور اتفاقاتی است که گاهی لازمه انسان برای ادامه زیستن است.
ساخت نمایش «ناشناس شماره ۱۲» از طراحی و ایده‌پردازی تا اجرا چقدر زمان برده است؟
من دو سال پیش این نمایشنامه را خواندم و از همان ابتدا می‌دانستم که قابلیت اجراشدن را دارد. به دلیل گسترش کرونا و محدودیت‌هایی که وجود داشت امکان تمرین نبود، اما با بهتر شدن اوضاع به لحاظ بیماری کرونا، تصمیم گرفتیم که نمایش را به روی صحنه ببریم.
در حدود این دو سال مدام به نمایشنامه و شیوه اجرای آن فکر کردم و اواخر شهریورماه کار را شروع کردیم و بعد از حدود سه ماه و نیم تمرین، اجرای آن را شروع کردیم.
عوامل نمایش «ناشناس شماره ۱۲» چه کسانی هستند؟
نویسنده اثر گراسیا مورالس است و پژمان رضایی آن را ترجمه کرده است.
مائده وحید، امیرمسعود میرمجربیان، الناز فرشاد و مصطفی شیرخانی در این نمایش به ایفای نقش پرداخته‌اند.
آرمین داوری و شفق کاظمی به ترتیب مدیر تولید و مدیر اجرایی نمایش هستند، همچنین مرضیه صبوخانیان و محمدرضا داستانی دستیار کارگردان، محمدعلی مرادی‌زاده زواره و مسیح تحویلیان به ترتیب منشی صحنه و مدیر صحنه، طراح لباس شفق کاظمی و دستیار لباس لیلا شریفی، محبوبه کریمی عکاس، مینا شهبازی طراح گرافیک، طراح گریم و دستیار گریم نیز به ترتیب صفورا عبدالهی و یلدا ربیعی هستند.
ساخت و اجرای دکور به عهده مهدی کامرانی است، گیشه و روابط عمومی را سمیه اشتری و علی رجبی به‌عهده دارند، محبوبه کریمی و مرضیه صبوخانیان مسئول تبلیغات و محمدرضا داستانی و حسین اسماعیلی‌آنوس و هادی شبان نیز به‌عنوان طراحان صحنه و نور، من را همراهی می‌کنند.
ازنظر شما چه راهکاری برای بهتر شدن تئاتر اصفهان وجود دارد؟
دیدگاه‌ها برای بهتر شدن تئاتر اصفهان شاید کمی احساسی مطرح شوند، اما در این خصوص بسیاری از مسائل در سطح کلان را باید مورد توجه قرار داد. ما به‌عنوان عضوی از خانواده تئاتر، شاید فقط بتوانیم کارمان را به‌درستی انجام دهیم و کیفیت اجرا را بالا ببریم، اما اینکه چه اتفاقی باید رخ دهد تا تئاتر به‌صورت وسیع و منطقی در سبد کالای خانواده‌ها قرار گیرد موضوعی است که مدیران ارشد استان و کشور باید اهمیت آن دریافته و بیش از پیش به تئاتر توجه کنند.
اتفاقی که معمولاً در شهرهای بزرگ ایران در زمینه توسعه تئاتر می‌افتد در اصفهان دیده نمی‌شود و مواردی از قبیل کمبود سالن، تخصیص بودجه و هزاران عامل دیگر، از دست ما خارج است. شاید واکاوی این مسئله از لحاظ علمی نیز به جلسات متعددی نیاز دارد تا نتیجه مطلوبی حاصل شود.
به گزارش ایمنا، «نمایش شماره ۱۲» به کارگردانی رهام بحیرایی، از بیست‌ویکم دی‌ماه تا دهم بهمن‌ماه ۱۴۰۰ در سالن نقش‌جهان تالار هنر اصفهان به‌روی صحنه رفت و ادامه اجرای آن به شرایط شیوع بیماری کرونا در اصفهان بستگی دارد.
گفت‌وگو از علی باقری؛ خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر ایمنا
نظر شما