به گزارش خبرنگار ایمنا، رضا نصراصفهانی در گردهمایی اعضای باشگاه شهراندیشان که با هدف ارائه پیشنهادها و ایدهها پیرامون لایحه بودجه ۱۴۰۱ شهرداری اصفهان با حضور متخصصان، صاحبان اندیشه و اساتید دانشگاه برگزار شد، اظهار کرد: شهرداری اصفهان عمدتاً پروژههایی را انجام میدهد که بسیاری از نهادها میتوانند آن را اجرا کنند، اما با تشکیل سازمان سرمایهگذاری و مشارکتها، شهرداری باید به اجرای پروژههایی ورود کند که دیگران توان انجام آن را ندارند. بهعنوان نمونه از جمله پروژههایی که عمدتاً مردم به آن ورود نمیکنند اما شهرداری باید به آن بهطور جدی ورود کند، ساخت و احداث پارکینگ است، اما در ابتدا این سوال مطرح میشود که آیا شهرداری اصفهان میتواند از طریق بخش مشارکتها در راستای احداث پارکینگ اقدام کند.
رئیس دانشگاه هنر اصفهان با اشاره به پیشینه تاریخی اصفهان در بخش صنایع تصریح کرد: اصفهان در صنایع قدمت چند صدساله دارد، اما در ادامه مسیر، تعدادی صنایع کارخانهای مانند نساجی در شهر اصفهان ایجاد شدند که دلیل ورود مهاجر به این شهر را فراهم کردند.
نصراصفهانی خاطرنشان کرد: فراموش کردهایم چه پیشینهای داشتهایم، بهرغم اینکه پیشینه شهر اصفهان صنعتی بوده است، اما عنوان شهر را صنایعدستی گذاشتیم، البته اکنون بیش از ۴۰۰ نوع صنایعدستی در اصفهان داریم و شاید بتوان با این ظرفیت شهری مبتنی بر گردشگری اتفاق بیفتد.
وی با تأکید بر اینکه آلودگی امروز اصفهان ناشی از حملونقل کمتر از ۵۰ درصد است و علت عمده آلودگی ناشی از میزان بارگذاریها است، ادامه داد: بیش از چهار برابر مصرف شهر در اطراف اصفهان، برق تولید میشود که عمده آلودگی آن برای ما بوده و استفاده پاک آن برای دیگران است، اما بهرغم تأکید قانون، هیچ عوارضی برای این آلودگی به ما پرداخت نمیشود.
رئیس دانشگاه هنر اصفهان با بیان اینکه دنیا به سمت استفاده بهتر از انرژی برق رفته و کشورهای توسعه یافته، خودروهای خود را نیز برقی کردهاند، گفت: در اصفهان نیز باید سیاستهایی در پیش بگیریم تا آلودگیهای ناشی از بارگذاریهای زیاد تا ۵۰ سال آینده حذف شود.
نصراصفهانی با اشاره به ارائه طرحی مبنی بر پارک فرهنگ و هنر شهرداری خاطرنشان کرد: باید دید چگونه میتوان صنایع قدیم ایران را بهروزرسانی کرد که پارک فرهنگ و هنر شهرداری میتواند بر روی این فضا کار کند که منجر به احیای فرهنگ و هنر شهر خواهد شد در این صورت، هم شهر منتفع میشود و هم عوائد اقتصادی عجیبی خواهد داشت. در همین راستا چندی پیش با استاد هنر و صنایع قدیم صحبت میکردم، این استاد اعتقاد داشت که چنانچه فضایی همچون شرکتهای دانشبنیان در قالب پارک فرهنگ و هنر در اختیار هنرمندان قرار داده شود، به طور مثال میتوانیم از هنر برجسته صنایع دستی همچون میناکاری در زندگی امروز استفاده کنیم؛ حال اگر حتی یک درصد از هزاران ایده اینچنینی در شهر مطرح شود، چند هزار شغل به وجود میآید.
پیشنهاد تبدیل ایستگاههای قطار شهری به هاب تجاری
رئیس دانشگاه هنر اصفهان با بیان اینکه برای تحقق چنین طرحهایی که البته نمونه آن را در پارک خاتم منطقه ۱۵ شهرداری در سالهای قبل به زیبایی شاهدیم، اظهار کرد: برای تحقق چنین طرحهایی علاوه بر سرمایهگذار به زیرساختهای فکری نیاز داریم که قطعاً عوائد آن را ۳۰ سال آینده خواهیم دید.
نصراصفهانی با بیان اینکه باید به عرصههای جدید مشارکت عمومی چون خیابانسازی و پارکسازی نیز فکر کرد، خاطرنشان کرد: سازمان سرمایهگذاری و مشارکت باید به مبحث خیابانسازی و پارکسازی ورود کند. بر موضوع وقف نیز باید بیشتر تمرکز کنیم؛ در دوران گذشته وقفهای بسیاری داشتیم و اکنون نیز باید روی این موضوع کار شود و حتی تشویق کنیم واقفان برای ساخت یک خیابان بهمنظور تسهیل در امور شهروندان پیشقدم شوند.
وی با بیان اینکه الزامات قانونی میگوید شهرداری در چه زمینههایی باید هزینه کند، اما انحرافاتی از این موارد قانونی نیز وجود دارد، گفت: گاهی در قانون مواردی ذکر نشده است، اما شهرداری و شورا به این نتیجه رسیدهاند که اقدامی را انجام دهند؛ مانند ساخت کتابخانه که شهرداریها عدم کارایی دولت در شهر را پوشش میدهند، اما باید حد چنین مواردی و عدد و رقم آن مشخص و احصا شود، زیرا گاهی رقمها بسیار سنگین است.
رئیس دانشگاه هنر اصفهان با تأکید بر اینکه در حال بررسی این مطلب هستیم که با ایجاد یک متر مربع تراکم در شهر چه بار و هزینهای بر دوش شهر و شهرداری میافتد و چه ارزش افزوده برای مالک به همراه خواهد داشت، گفت: طرحی در دست اجرا است و دفترچهای جایگزین ماده ۶۴ قانون میشود که در گذشته از این طریق هزینه تراکم شهری محاسبه میشد.
نصراصفهانی تأکید کرد: بر اساس طرح یاد شده، اخذ عوارض ساختمان عادلانه میشود و اگرچه این طرح به بودجه امسال نمیرسد، اما در دست تدوین است و برای بودجه سال آینده آماده خواهد شد.
وی توضیح داد: طرح دیگری نیز توسط دانشگاه هنر در دست اقدام است که بر اساس آن بررسی میکنیم اجرای پروژههایی چون مترو تا چه شعاعی بر روی قیمت املاک اثر میگذارد و چه کسانی بهصورت مستقیم نفع میبرند؛ قطعاً همه مردم شهر از اجرای پروژههایی مانند قطار شهری نفع خواهند برد، اما عدهای مستقیماً از آن نفع میبرند که این موضوع بهطور منطقی میتواند وارد مباحث عوارض خاص شود، بهعنوان نمونه ایستگاه قطار شهری را بر اساس الزامات میتوان به یک هاب تجاری تبدیل کرد؛ این هابهای تجاری در واقع صندوق مشارکتی میشود که حداقل هزینه ساخت ایستگاهها را جبران میکند.
نظر شما