به گزارش خبرنگار ایمنا، در این بخش از از رویداد «شبهای سینمای آزاد» که با حضور هادی علیپناه نویسنده و فیلمساز و سامان بیات پژوهشگر سینما برگزار شد، سامان بیات گفت: سینمای آزاد دارای سینما کلوپ بود که فیلمهای خودشان و فیلمهای موج نو فرانسه و فیلمهای سینمای آزاد دیگر کشورها را پخش می کردند.
وی افزود: سینمای آزاد ایران جزو فدراسیونجهانی سوپر هشت بود و هدفشان پیشرفت سینمای آماتور بود. آنها دارای برنامههای مختلف سینمایی بودند و بروشورهای آموزشی داشتند و سمینارهای سینمای آماتور، کلاس های فیلمسازی، جشنواره سینمایی آزاد، بررسی فیلم در تلویزیون، فیلمبرداری از کارگاه های نمایش را برگزار می کردند.
در سینمای آزاد همراهی وجود داشت
هادی علی پناه دیگر کارشناس این برنامه نیز به مقایسه سینمای جوان و سینمای آزاد پرداخت و گفت: فیلمسازان سینمای آزاد در هر عرصهای که میتوانستند کار انجام دادند و حتی کتاب نیز منتشر کردند و کارهای حمایتی هم داشتند و به نوعی از هر فرصتی برای معرفی فیلم های خودشان استفاده کردند.
وی به دو نوع برخورد با تاریخ مند کردن پدیدهها در جوامع جهان سوم پرداخت و گفت: یا ما به پدیدهها بیتوجه هستیم و آنها را کنار می گذاریم و یا اینکه آن را بسیار مقدس میکنیم تا جایی که دیگر نمیتوان آن را نقد کرد.
علی پناه خاطرنشان کرد: هدف ما این است که تاریخ سینمای آزاد را بشناسیم و از آن درس بگیریم و شکل فیلمسازی فیلمسازان آن و ویژگی هایش را بررسی کنیم.
این فیلمساز ادامه داد: فیلمسازان سینمای آزاد به تصویر کردن روزمرگیهای خودشان و واکنش در مورد مناسبات فرهنگی زمان خویش میپردازند که میتوانیم آنها را به صورت انتزاعی، تجربی، مستند و داستانی در آثارشان مشاهده کنیم.
وی خاطرنشان کرد: در آن زمان در سینمای آزاد واقعاً همراهی وجود داشته است و نام بسیاری از فیلمسازان این عرصه را در تیتراژ فیلمهای دیگر فیلمسازان میبینیم و این نشان از همراهی کامل آنها دارد که سبب رشد آنها شده است.
علی پناه افزود: ما روحیه همکاری را از دست دادهایم و نسل ما این را نمی خواهد و کسانی هم که قصد دارند کار خود را کنند جریان غالب آنها را کنار میزند.
در پایان این نشست سامان بیات با اشاره به استفاده فیلمسازان سینمای آزاد از محل زندگی بومی خود در فیلم هایشان گفت: اگر فیلمهای سینمای آزاد را نگاه کنید مشخصهها و المانهای مربوط به هر خطه را در آن میبینید و استفاده از المانهای فرهنگی بسیار مهم است، اما نسل جدید از این گزینه دور شده است و از فضای فرهنگی و قومی خود کمتر استفاده میکند و بیشتر شاهد ساخت فیلم های آپارتمانی در سینمای امروز هستیم.
وی تاکید کرد: ما باید به این نکته توجه کنیم که فیلمهایی که امروز میسازیم روزی به سند و تاریخ تبدیل میشود.
نظر شما