به گزارش خبرنگار ایمنا، جمعیت فداییان اسلام به رهبری «شهید نوابصفوی» با بیش از یک دهه مبارزه و فداکاری در راه رسیدن به اهداف بلند جامعه اسلامی و برقراری حکومت دینی، مثال بارزی از یک حرکت پویا و تأثیرگذار بر جنبشهای پس از خود، به ویژه انقلاب اسلامی است. این جمعیت، بهعنوان یک تشکل سیاسی مؤثر در مبارزه با استبداد و استعمار و جریانهای انحرافی جامعه، خط روشنی از مبارزه را برای آرمانخواهان اسلامی پس از خود ترسیم کرد و به حق، گام بزرگی در پیروزی پابرهنهها و ستمدیدههای جامعه بر کاخنشینان و شبپرستان سرسپرده، برداشت.
زندگینامه
سیدمجتبی میرلوحیتهرانی، معروف به «نواب صفوی» طی سال ۱۳۰۳ در خانوادهای روحانی و اصیل و در خانه محقری در محله خانیآباد تهران، پا به عرصه وجود گذاشت و پس از درگذشت پدر، زیر نظر عموی خود بزرگ شد. نواب، نام خانوادگی مادرش بود که خودش آن را برگزید.
سیدمجتبی در هفت سالگی وارد دبستان حکیم نظامی شد؛ سپس در مدرسه صنعتی آلمانیها به تحصیل ادامه داد. او همزمان در یکی از مساجد خانیآباد نو به فراگیری دروس دینی نیز مشغول شد. در ۱۳۲۲ سیدمجتبی به استخدام شرکت نفت درآمد و پس از مدت کوتاهی به آبادان منتقل شد.
تشکیل جمعیت فداییان اسلام
وی سپس به نجف رفت و پس از چهار سال اقامت در نجف به دستور آیتالله سیدابوالحسن اصفهانی، برای مبارزه با کجرویها و کجاندیشیها به ایران آمد و «جمعیت فداییان اسلام» را تشکیل داد. ترور وابستگان استعماری مانند احمد کسروی، عبدالحسین هژیر، علی رزمآرا و حسین علا از جمله فعالیتهای سیاسی این جمعیت است.
مبارزه با حکومت دکتر مصدق
شهید نوابصفوی، با حکومت دکتر مصدق، به خاطر عدم عمل به احکام اسلامی به مخالفت برخاست؛ به همین جهت در ایام نخست وزیری مصدق، دستگیر و به زندان افتاد و تا سقوط حکومت مصدق در زندان بود.
شهادت
سرانجام نوابصفوی به همراه سه تن از همرزمان خود به نامهای خلیل طهماسبی، مظفر علی ذوالقدر و سیدمحمد واحدی در دادگاه رژیم پهلوی محکوم و در صبحگاه ۲۷ دیماه ۱۳۳۴ شمسی تیرباران شد و به خیل شهدا پیوست. بدین ترتیب پرونده ۱۰ سال فعالیت سیاسی و اجتماعی جمعیت فداییان اسلام بسته و جنایت دیگری در پرونده سیاه خاندان پهلوی ثبت شد.
نظر شما