به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بنا بر گزارش اخیر دیلویت (شبکه خدمات حرفه‌ای چندملیتی و یکی از چهار مؤسسه بزرگ حسابرسی در جهان)، از کل سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای شهرهای هوشمند، تنها ۲۰ درصد از بودجه توسط دولت‌های مرکزی و ایالتی تأمین می‌شود و تأمین بخش عمده‌ای از وجوه باقی‌مانده ۸۰ درصدی به بخش خصوصی تعلق دارد. بخش‌های خصوصی با درک ارزش سرمایه‌گذاری در چنین حجم سرسام‌آوری از بودجه و کاهش بخشی از آن بدون به خطر انداختن نتایج و دستاوردهای آتی، می‌توانند با ایجاد و استفاده از نوآوری در راستای کاهش هزینه‌ها از این فرصت ناب بهره ببرند. در ادامه به معرفی نمونه‌هایی از نوآوری‌های کم‌سرمایه، با حداقل هزینه و بازده بالا می‌پردازیم.
تعریف مبتکرانه مسئله - برزیل
سائوپائولو در برزیل برای جستجوی مشکلات شهری، به جای نصب صدها دوربین و حسگر، اپلیکیشنی در اختیار شهروندان قرار داد که روی گوشی‌های موبایل خود نصب و در صورت مشاهده هرگونه مشکل در هر کجای شهر، اعم از انباشت زباله‌ها، مشکلات فاضلاب، ترافیک، وجود چاله، چراغ‌های خیابانی سوخته و مسائلی از این قبیل، با این برنامه از آن عکس بگیرند. اپلیکیشن مختصات جغرافیای آن را به کد تبدیل می‌کند و به اداره شهر می‌فرستد. بدین‌ترتیب مسئولین موفق شدند بدون هیچ هزینه‌ای و تنها با مشارکت شهروندان، در عرض تنها چند ساعت چهار کیلومتر مربع از سطح شهر را نقشه‌برداری و مشکلات شهری هر منطقه را به‌طور جامع ثبت کنند.
خرید یک‌جای خدمات شهری - کبک
شهروندان هر شهر و منطقه انتظار دسترسی آنی و شخصی‌سازی‌شده به اطلاعات و استفاده بهینه از این اطلاعات را در هر دستگاهی دارند. کبک در کانادا با استفاده از فناوری آلفینات (Alphinat) و ایجاد یک پورتال وب با هدف ارائه خدمات "یک‌جا" تمامی موارد تجاری مورد نیاز از جمله دریافت مجوزها، پرداخت مالیات‌ها و مواردی از این قبیل، سعی در تسهیل رسیدگی به نیازهای تجاری کرده که مستلزم مراجعه به چندین نفر در چندین بخش مختلف یک شهر است.
نوآوری در مدیریت شهری هوشمند و تأمین مالی-ریودوژانیرو
ریودوژانیرو مدت‌ها به دلیل وقوع بلایای طبیعی مانند سیل و رانش با تلفات بسیار مواجه بود و به دلیل وجود ازدیاد دپارتمان‌های فعال منفک، توانایی مقابله به این مشکلات را نداشت. شهردار ریو بر این باور بود که این مقابله نیازمند واکنشی هماهنگ‌تر از سوی اداره شهر است و اتاق کنترل در تسهیل این امر مؤثر خواهد بود لذا با همکاری IBM (شرکت بین‌المللی و چندملیتی دستگاه‌های کسب‌وکار، فروشنده خدمات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری و ارائه‌دهنده خدمات فناوری نانو، زیرساخت‌های وب و غیره)، به راه‌اندازی عملیات جدیدی اقدام کرد که طی آن نمایندگانی از بیش از ۳۰ بخش مختلف در یک زمان حضور دارند. تغییرات قابل‌توجه و حرفه‌ای انجام‌شده که در واقع به نوعی می‌توان گفت یک تغییر ذهنیت از نظر نحوه برنامه‌ریزی و برخورد مسئولین با مدیریت عمومی محسوب می‌شود، چیزی فراتر از نمایشگرهای اتاق وضعیت است و با ایجاد سازمانی بزرگ نسبت به وضعیت پیشین ادارات شهر که قبلاً جدا و محصور شده بودند، توانست با استفاده از فناوری به هماهنگی بسیار زیادی میان بخش‌ها کمک کند.
ریودوژانیرو همچنین با وارد کردن ایده‌های نوآورانه و سبک‌های مدیریتی از بخش خصوصی و حفظ نوآوری‌هایی که از این بخش بیرون می‌آید، در تلاش است تا با محدودیت‌های مالی خود مقابله کند. تقریباً ۳۵ درصد از سرمایه‌گذاری‌هایی که توسط دولت شهرداری مدیریت می‌شود به بخش سرمایه‌گذاران خصوصی تعلق دارد و به منظور مدیریت آن ریو از مشارکت عمومی خصوصی موسوم به PPP بهره می‌گیرد که با وجود تغییر مقررات در راستای تسهیل روابط عمومی و خصوصی، استفاده از آن هم‌چون گذشته در این شهر دشوار نیست.
دولت الکترونیک و مدل‌های نوآورانه تدارکات - استکهلم
بخش بزرگی از دستور کار هوشمند در استکهلم، سرمایه‌گذاری در خدمات دولت الکترونیک با کیفیت بالا و در دسترس بوده است. از سال ۲۰۰۷ این شهر بیش از ۵۰ سرویس دیجیتال ایجاد کرده که هزینه‌های مدیریت دولتی را به شدت کاهش داده است. بخشی از این برنامه به‌عنوان جمع‌سپاری و توسعه جمعی خدمات هوشمند مانند گزارش‌دهی بی‌درنگ ترافیک، به این معنا است که شهروند به بخشی حیاتی از ایجاد و بهبود مستمر مجموعه خدمات پشتیبانی از شهر تبدیل می‌شود که شیوه‌ای بسیار ارزان برای مشارکت دادن شهروندان و اصلاح روندهای اجرایی است.
استکهلم همچنین برای دستیابی به راه‌حل‌های ترافیکی هوشمند جدید، اولین پیش‌خرید تجاری با اداره حمل‌ونقل سوئد را راه‌اندازی کرده است. آنها به‌جای یافتن راه‌حل، مشکل را تبلیغ کرده‌اند، با این هدف که شرکت‌ها و سازمان‌های مختلف راه‌حل‌هایی را ارائه کنند. این یک رقابت آزاد است و رویکردهای نوآورانه و خلاقانه برای حل مسئله را تشویق می‌کند.
مشارکت بین مقامات شهری، دانشگاه‌ها و کسب‌وکارهای محلی می‌تواند به تسریع استقرار هوشمند و ایجاد بستر گسترده‌تری برای لذت بردن همه ذی‌نفعان کمک کند که استکهلم به خوبی از این راهکار استراتژیک بهره برده است.
مدل خدمات شهروند محور با مخرج مشترک
در شهرهای هوشمند دولت‌های شهری به عنوان محرک‌های توسعه از بالا به پایین در نظر گرفته نمی‌شوند بلکه به عنوان یک ایفاکننده نقش در یک اکوسیستم عمل می‌کنند. در این راستا استراتژی‌های شهر هوشمند باید نشان‌دهنده نیازها و قابلیت‌های مختلف ذی‌نفعان یک شهر باشد. وجود رابطه میان گروه‌های اجتماعی، بخش‌های خصوصی و دانشگاه‌ها هسته اصلی توسعه ابتکارات جامع و پایدار است و قرار دادن شهروند در قلب شهر هوشمند به جای ماشین آلات دولتی ارائه‌دهنده خدمات امری بسیار با اهمیت و ویژه برای موفقیت محسوب می‌شود.
نظر شما