به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، ساکنان شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای تنها با یک ربع ساعت پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری به مراکز آموزشی، امکانات عمومی و فضاهای سبز دسترسی کافی دارند ضمن اینکه نیاز به وسایل نقلیه شخصی و عمومی در آن‌ها برای تأمین ملزومات روزمره به ندرت احساس می‌شود. اگرچه طراحی در اغلب شهرهای ایرلندی از نواقص ویژه‌ای برخوردار است با این حال، بسیاری از آن‌ها نیز قابلیت تبدیل به مناطق ۱۵ دقیقه‌ای را دارد و به ساکنان امکان تأمین نیازها را در نزدیکی محل سکونت خود و تنها از طریق پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری می‌دهد. در ادامه به معرفی مهم‌ترین شهرهای این کشور با امکان تقسیم بندی به شهرک‌های خودکفا پرداخته می‌شود ضمن اینکه تمام این شهرها در نزدیکی منابع طبیعی نظیر رودخانه‌ها و سواحل دریایی واقع شده و در نتیجه از زیرساخت‌های سبز و آبی بی‌نهایت برخوردار است.
دوبلین
فرآیند شهری شدن قرن بیستم به شدت در دوبلین، پایتخت ایرلند شمالی قابل مشاهده بوده به طوری که زندگی ساکنان آن تا حد زیادی بر پایه استفاده از وسایل نقلیه برای عبور و مرور داخل شهری شکل گرفته است. چندین دهه از ایجاد مناطق جدیدی می‌گذرد که در آن‌ها فضاهای سبز و آبی به ندرت بر محیط‌های شهری حاکمیت می‌کند و زیرساخت‌ها و خدمات طبیعی به میزان بسیار کم در اختیار مردم قرار دارد.
از دهه ۱۹۹۰ به بعد، مدیران دوبلین در تلاش بوده‌اند شهری متراکم به وجود آورند تا مناطق را هر چه بیشتر با افزایش جمعیت سازگار سازند. در پی این اتفاق، کیفیت منازل مسکونی به طور قابل توجهی کاهش و در عین حال، هزینه آن‌ها در مرکز شهر افزایش یافته که همین امر به سهم خود مردم را از تجربه سبک زندگی سالم و زندگی در مناطقی با کیفیت بالا محروم کرده است.
البته خبر خوش اینکه، مرکز شهر از قابلیت‌ها و امکانات زیادی برخوردار است که تبدیل آن به منطقه ۱۵ دقیقه‌ای را برای مدیران میسر می‌کند. در واقع، بسیاری از مردم ساکن در مرکز مایل هستند امور روزمره خود را از طریق پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری به انجام برسانند که همین رویداد امکان ایجاد منطقه بدون خودرو در آن را افزایش می‌دهد.
کورک
مدیران کورک، دومین شهر بزرگ ایرلند و سومین شهر پرجمعیت این کشور از طریق ایجاد مناطق فشرده در مکان‌های صنعتی سابق شهر امکان گسترش شهرک‌های خودکفای ۱۵ دقیقه‌ای را در آن فراهم آورده‌اند. با این وجود، فضاهای خالی و بدون استفاده زیادی در بافت شهر وجود دارد که امکان پیاده‌روی در آن را به حداقل می‌رساند ضمن اینکه گرایش مردم به عبور و مرور از طریق وسایل نقلیه موتوری را افزایش می‌دهد.
زیرساخت‌های حمل و نقل عمومی شهر در حال افزایش و سازگار سازی با تراکم جمعیت بوده و این در حالی است که برنامه‌ریزان برای توسعه هر چه بیشتری شهری در پی یافتن سرمایه‌گذاران مختلف هستند.
موقعیت جغرافیایی کورک در نزدیکی رود لی و نزدیک به دریا فرصت بسیار ارزشمندی برای توسعه مناطق و زیرساخت‌های شهری ۱۵ دقیقه‌ای به شمار می‌رود.
گالوی
اساس طراحی شهر گالوی بر مبنای پیاده‌روی بنا شده و این در حالی است که مرکز آن با رودخانه‌ها و دریاچه‌های اطراف پیوند عمیقی دارد. همین ویژگی در کاهش ترافیک مرکز و در عوض افزایش جمعیت ساکنان آن نقش مهمی ایفا کرده است.
در حال حاضر از هر سه نفر ساکن گالوی یک شهروند به سوپرمارکت در ۱۵ دقیقه‌ای محل سکونت خود دسترسی دارد و البته در پی توسعه‌های شهری جدید، اثری از زندگی متراکم شهری در آن به چشم نمی‌خورد.
متأسفانه نزدیکی گالوی به سواحل رودخانه‌ای، زیرساخت‌های شهر را در مقابل سیل و بالا رفتن سطح آب آسیب‌پذیر کرده است که البته مدیران مدعی شده‌اند به زودی برای حل این مشکل، زیرساخت‌های سبز و آبی گالوی را افزایش خواهند داد تا از این طریق به مقاوم‌سازی هر چه بیشتر مناطق شهری در آینده کمک کنند.
مرکز گالوی شهرکی ۱۵ دقیقه‌ای است که در آن تمام مردم تنها با یک ربع پیاده‌روی به تمام مراکز فرهنگی، اجتماعی، اداری، آموزشی، خرید و غیره دسترسی دارند.
لیمریک
مرکز شهر لیمریک مملو از سازه‌های متعدد برای خدمات‌رسانی به مردم است و در نتیجه نیاز ساکنان را به استفاده از وسایل نقلیه برای پیمودن مسیرهای دور جهت رفع ملزومات روزمره خود برطرف می‌کند. مرکز تاریخی شهر نیز که زمانی منطقه‌ای ۱۵ دقیقه‌ای محسوب می‌شد، امروزه با چالش‌های ناشی از تردد وسایل نقلیه به حومه‌ها و سایر مناطق دست و پنجه نرم می‌کند. البته فرصت‌های زیادی برای ایجاد مناطق ۱۵ دقیقه‌ای در شهر وجود دارد که همت مدیران می‌تواند بیشترین اثربخشی را در این زمینه از خود به جای بگذارد و خودکفایی لیمریک را تا حداکثر یک دهه آینده به طور قابل توجهی افزایش دهد.
واترفورد
واترفورد که تنها حدود ۵۰ هزار جمعیت را در خود جای داده است می‌تواند به عنوان شهری متراکم عمل کند که تمام امکانات را در فضای داخلی خود جای داده است ضمن اینکه مردم می‌توانند به راحتی و از طریق پیاده‌روی خود را به طبیعت اطراف نزدیک کنند. البته مهم‌ترین شانس شهر مربوط به قرارگیری آن در نزدیکی سواحل رود Suir بوده که این روزها رفت و آمد به آن از طریق وسایل نقلیه موتوری صورت می‌گیرد اما امکان تبدیل شدن کامل به پیاده‌راه در آن وجود دارد.
مدیران شهر تدابیر زیادی را در دستور کار دارند که پیاده‌سازی آن‌ها می‌تواند در آینده نزدیک پایداری را برای مناطق به ارمغان آورد و به توسعه امکانات عمومی بیشتر در شهر منجر شود که این امر به سهم خود می‌تواند در ایجاد مناطق ۱۵ دقیقه‌ای نقش مهمی ایفا کند.
نظر شما