به گزارش خبرنگار ایمنا، آرامگاه باباقاسم متعلق به یکی از عرفای معروف اصفهان است که در سال‌های آغازین قرن هشتم هجری قمری در اصفهان زندگی می‌کرد. یکی از عارفان و زاهدان مشهور که در اوایل قرن هشتم هجری در اصفهان زندگی می‌کرده است، بابا قاسم اصفهانی بوده که پس از چند قرن، مزار او همچنان زیارتگاه مردم اصفهان است. دلیل تخلص او به بابا این است که از قرن هشتم تا دهم هجری، عده‌ای از عرفای صوفیه در اصفهان زندگی می‌کردند که بابا نامیده می‌شدند. این کلمه را برای احترام و بزرگداشت، به نام آنها اضافه می‌کردند. پس از درگذشت او، شاگردان و مریدانش باباقاسم را در نزدیکی مدرسه‌اش به خاک سپردند و یکی از شاگردانش به نام سلیمان ابی الحسن طالوت دامغانی بر مزار او مقبره و آرامگاهی بنا کرد.
سردر این بنا دارای کتیبه‌ای تاریخی است که به خط ثلث و با کاشی معرق بر روی زمینه‌ای لاجوردی حک شده و سال ۴۱۷ هجری قمری برای آن رقم خورده است. بر دیوار شرقی سردر، دو لوح سنگی نصب شده است که یکی از این دو لوح در قسمت فوقانی یک پنجره مشبک سنگی نصب شده و شامل دو حاشیه و یک متن است. عبارت حک شده بر روی این حاشیه، حاوی صلوات بر چهارده معصوم است.
بنای بقعه بر روی یک چهار ضلعی قرار گرفته و پوشش داخلی به صورت گنبد نیم کروی است و داخل و خارج بقعه دارای تزئینات آجری و کاشی کاری است.
مقرنس‌های داخل گنبد دارای زمینه شطرنجی آجری با پوشش کاشی فیروزه‌ای و بر پیشانی آن کتیبه‌ای بنایی با عبارت الله‌اکبر نقش بسته که این عبارت هشت مرتبه نوشته شده است. درب بقعه به طرف شمال است و قطاربندی و کاشی‌کاری زیبایی دارد.
گنبد بقعه دارای هشت ترک است که هر دو ترک آن با خط بنایی و کاشی معرق لاجوردی بر زمینه آجری، اسماً الهی منقوش است. از دو گنبدخانه، یکی با مقطع افقی مربع و دیگری هشت ضلعی، تشکیل شده است. این دو گنبد با دالانی به یکدیگر راه دارند. گنبدخانه با قاعده مربع، در سال ۱۰۴۴ مرمت شده است اما گنبدخانه دیگر، به مرور زمان به صورت مخروبه درآمد و در سال ۱۲۹۷ به گنبدخانه‌ای با مقطع افقی مستطیل، تغییر شکل یافت.
داخل بنا، شبستان نفیس و بی‌نظیری است که طاق آن با آجرچینی بی‌نظیر، مقرنس کاری شده است. در این گنبد، دو کتیبه که با کاشی معرق ساخته شده‌اند، دیده می‌شوند که یکی از آنها بر اطراف شبستان و زیر گردن گنبد نوشته شده و حاوی عباراتی از قرآن مجید است. کتیبه دیگر که زیر کتیبه اول نقش شده، به نام بانی بنا اشاره می‌کند.
در داخل بقعه بابا قاسم، یک سنگ قبر قدیمی موجود است که اسامی چهارده معصوم بر آن نوشته شده است. این سنگ قبر مربوط به مزار شخصی به نام پهلوان میرزا علی است که تاریخ ۹۸۵ به زبان عربی بر آن نوشته شده است. آنچه مسلم است وی در تاریخ ۷۲۵ هجری قمری که مدرسه بابا قاسم، معروف به مدرسه امامیه برای بابا قاسم ساخته شده، حیات داشته و در سال ۷۴۱ هجری قمری وفات یافته است.
کتیبه‌ای که در قسمت فوقانی نمای خارجی سر در مقبره نصب شده بیان‌گر تعمیراتی است که در سال ۱۰۴۴ هجری مقارن سلطنت شاه صفی به وسیله شخص نیکوکاری به نام آقا زمان در گنبد انجام گرفته است بر در چوبی مقبره نیز با خط ثلث برجسته عبارات مذهبی منقوش است.
مقبره بابا قاسم در چهارراه ابن سینا در اصفهان واقع شده با شماره ۱۰۰ در تاریخ ۱۵ دی‌ماه ۱۳۱۰ در فهرست میراث ملی ایران ثبت شده است.
نظر شما