امیرحسین شبانی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: یکی از مهمترین چالشها در برنامهریزی شهری تغییر روندهای حاکم بر نظام تصمیمگیری و مدیریتی است که طی دههها شکل گرفته است و به راحتی قابل تغییر نیست.
وی افزود: تغییر در هر سیستمی از جمله سیستم برنامهریزی شهری به راحتی امکانپذیر نبوده و نیازمند تعیین چشمانداز و راهبردهای مدیریتی است.
این دکترای شهرسازی خاطرنشان کرد: یکی از مهمترین راهکارها در اصلاح نظام برنامهریزی شهری، ایجاد شفافیت و افزایش آگاهی عمومی است به نحوی که این خواستهای اجتماعی گسترده تبدیل به یک جریان از بطن شهر شود و به آرامی در بدنه برنامهریزی و مدیریتی رسوخ دهد.
شبانی تاکید کرد: امروزه تنها اسامی در نظام برنامهریزی و مدیریت شهری ما تغییر کردهاند اما چشماندازی که از مسائل شهری وجود دارد نسبت به قبل تغییر چندانی نکرده است.
وی گفت: تغییر در نظام برنامهریزی شهری نیازمند تغییرات اجتماعی و اقتصادی است، این تغییرات کوتاهمدت نیست و نیازمند صرف زمان است تا به تدریج بتوان نواقص نظام برنامهریزی و مدیریتی را برطرف کرد.
این دکترای شهرسازی تصریح کرد: بسیار مهم است که توجه شود چنانچه در نظامهای اقتصادی و اجتماعی ثباتی وجود نداشته باشد، جامعه شهری قابلیت برنامهریزی دقیقی ندارد و اعمال تغییرات اساسی و پیاده سازی سیاستهای شهری به راحتی ممکن نیست.
شبانی افزود: ایجاد تحول اساسی در نظام برنامهریزی و مدیریت شهری در بازههای زمانی بلندمدت یا میانمدت با وجود نوسانات شدید اقتصادی و اجتماعی کشور، بسیار سخت است زیرا بستر و زمینه برای اعمال چنین تغییراتی فراهم نیست.
نظر شما